مصطفی ده‌پهلوان ریاست پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری و هیئت همراه درسفر به کشور چین از محوطه‌های باستانی این کشور و موزه شانگهای بازدید کردند.
به گزارش روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، مصطفی ده‌پهلوان ریاست پژوهشگاه، مهدی رازانی رئیس پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی-فرهنگی و محمد اسماعیل اسماعیلی جلودار عضو هیأت علمی دانشگاه تهران در این سفر به دعوت رئیس موزه شانگهای از مراکز و ظرفیت‌های موزه شانگهای بازدید کردند.
بازدید از « کشتی نجات بخشی شده و در حال کاوش شیپراک با بیش از 4 میلیون دلار هزینه انتقال از کف رودخانه به ساحل امن و آغاز پروژه باستان‌شناسی و مرمت آن در سایت موزه موقت » ، « مرکز حفاظت و مرمت موزه شانگهای شامل یک ساختمان 8طبقه متشکل از کارگاه‌ها و آزمایشگاه‌های مختلف مرتبط با حفاظت و مرمت (سفال و شیشه، کاغذ و اسناد، پارچه و منسوجات و ملاقات با رئیس بخش حفاظت و مرمت) و علوم آزمایشگاهی » ، « نمایشگاه موقت هنر مصر باستان در موزه مرکزی شانگهای شعبه میدان مردم » ، « بازدید از پایگاه باستان‌شناسی فوخن چان در یکی از شهرک های اقماری شهر شانگهای آرشیو و بانک سفال پایگاه » ، « بازدید از محوطه کوه فوچن و حفاظت‌های انجام شده در محل و موزه خصوصی محلی » ، « محوطه باستانی در حال کاوش چیم لونگ و در ادامه پایگاه و بانک سفال و مستندسازی آن در اطراف شانگهای » و « 8 گالری اختصاصی ساختمان شرقی و تازه تأسیس موزه شانگهای » بخشی از این برنامه بود.
در نتیجه بازدیدهای به‌عمل‌آمده متصدیان موزه شانگهای به معرفی توانمندی‌ها و پروژه‌های در دست اقدام در دو بخش باستان‌شناسی و مرمت پرداختند و در طی دیداری که با مدیران ارشد این موزه انجام گرفت رئیس پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری ایران ضمن معرفی بخش‌های مختلف پژوهشگاه و ظرفیت‌های طرف ایرانی ابراز امیدواری کرد: نخستین فعالیت‌های اجرایی با موزه شانگهای در افق تفاهم‌نامه فی‌مابین در دو محور « باستان‌شناسی دریایی خلیج‌فارس و مبادلات تجاری با چین » و « شبکه راه‌های ارتباطی تاریخی زمینی موسوم به راه ابریشم » مدنظر دو طرف قرار گیرد.
گفتنی‌است، ایران و چین دو کشور باسابقه تمدن و تاریخ و پیشینه تمدنی در جهان هستند که ارتباط و تعاملات فرهنگی، اقتصادی و سیاسی زیادی در بستر راه ابریشم داشته‌اند که باعث شکل‌گیری میراث مشترک شده است. این ارتباط که بیش از دو هزار سال از سابقه تمدنی آن می گذرد از دو مسیر خشکی در عرض‌های شمالی و مسیر آبی در عرض‌های جنوبی‌تر از طریق خلیج‌فارس، دریای مکران، اقیانوس هند، کشورهای بین هند و چین و در آخر بندرهای جنوبی چین مثل بندر گوانجو انجام می‌شده است که به نام جاده آبی و خشکی ابریشم موسوم است. شواهد مادی و نوشتاری فراوانی از این ارتباط مشترک فرهنگی بین ایران و چین وجود دارد که از دوران اشکانی و ساسانی تا به امروز در هنر دو کشور قابل مشاهده است.
بدون دیدگاه