آرلن کشیشیان هنرمند عکاس کشورمان عقیده دارد شیوع ویروس کرونا در دو سه سال اخیر از طرفی انگیزه هنرمندان را کمتر کرد و از طرف دیگر باعث شد تا آنان سبک‌های جدیدی را امتحان کنند و به این ترتیب این ویروس تأثیرات عجیب و غریبی بر فعالیت هنرمندان گذاشت.
مدتی است که اغلب نقاط دنیا با سرعت گرفتن روند واکسیناسیون تا حدودی به زندگی قبلی خود بازگشته‌اند. مدارس و دانشگاه‌ها بازگشایی شدند، برگزاری مراسم‌ و جشنواره‌های بین‌المللی از سر گرفته شد و … .
هنر عکاسی نیز در این میان از موهبت بازگشت به زندگی پیش از کرونا برخوردار شد و به این ترتیب برگزاری جشنواره‌های بین‌المللی در حوزه عکاسی نیز از سر گرفته شده است. به نحوی که به تازگی عکس «در جستجوی نور» از آرلن کشیشیان در جشنواره لیون که در سنگاپور برگزار شد، موفق به دریافت تقدیر PSS شد.
در همین راستا خبرنگار ایسنا به گفت‌وگویی با این هنرمند پرداخت تا وضعیت حال حاضر هنر عکاسی در ایران و جهان را از نگاه او جویا شود.
کشیشیان درباره اینکه کرونا چه تأثیری بر فعالیت عکاسان داشته است، گفت: «در ایام کرونا به دلیل محدودیت‌هایی که برای سفر و سایر پروتکل ها داشتیم، بیشتر به سمت عکس‌هایی که با هم تلفیقی هستند، روی آوردیم؛ یعنی کارهایی را با هم میکس می‌کنیم و بیشتر این سبک از عکاسی به دلیل محدودیت‌ها، مورد توجه اغلب عکاسان قرار گرفت.»‌
او ادامه داد:‌ «کرونا تأثیرات بسیار عجیب و غریبی روی کار عکاسان گذاشت. به دلیل محدودیت‌ها، تعداد کارها کم شد و از طرفی به دلیل کاهش تعداد مسابقات و جشنواره ها، انگیزه هنرمندان عکاس نیز تحت تأثیر قرار گرفت.
به شخصه برای خود من دشواری های رعایت پروتکل‌ها باعث شد تا کمتر بیرون بروم، انگیزه ام کمتر شود و طبیعتا کمتر عکاسی کنم.»‌
این هنرمند عکاس درباره تأثیر مثبت کرونا بر فضای عکاسی هم گفت:‌ «کرونا بهترین دستاوردی که برای عکاسان پیش آورد، این بود که برخی از ما وارد فضای جدیدی شدیم و توانستیم سبک‌های دیگری را نیز امتحان کنیم. عکاس‌هایی که خیلی بهتر از من هستند، توانسته‌اند با میکس کردن چند عکس با هم کارهای دیجیتالی جدیدی را ارائه دهند.»
این هنرمند عکاس درباره اینکه یک عکس باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد که برگزیده شود، چنین توضیح داد:‌ «به نظر من اولین ویژگی این است که بدانیم ایده و مفهوم پشت عکس چیست. برای مسابقاتی که ما شرکت می‌کنیم، بیشتر به این موارد توجه می‌شود. اینکه داستان عکس چیست؟ چه چیزی را روایت می‌کند؟ آیا می‌خواهد مفهومی را برای یک نفر باز کند؟»
او ادامه داد: «پس از ایده، ویژگی مهم بعدی نحوه اجرای عکس و ترکیب‌بندی آن است که واقعا در این یک سال من می‌توانم بگویم عکاسان ما توانسته‌اند بهترین جایگاه را از بهترین جشنواره‌ها دریافت کنند. ماشاءالله ایران ما آنقدر قشنگ است و داستان زیبا دارد که هر چقدر هم عکس بگیریم، خداراشکر تمام نمی‌شود.»
یکی از مسائلی که اغلب عکاسان با آن مواجه اند، بحث محدودیت در هنگام ثبت عکس ها، مجوزهای لازم و سایر موارد است. کشیشیان در پاسخ به این سوال که آیا او نیز چنین محدودیت هایی را لمس کرده است؟ اظهار کرد:‌ «خدا را شکر که ما عضو کلوپ عکاسی فوکوس هستیم. از طریق کلوپ عکاسی فوکوس ما کارتی دریافت کردیم که با داشتن آن مجاز هستیم عکاسی کنیم یا اگر قرار باشد اجازه‌ای بگیریم، با نشان دادن آن کارت با ما خیلی همکاری می‌کنند.»

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *