انسیه شاه‌حسینی: فیلم تازه‌ام نیازی به چهره سینمایی ندارد

کارگردان فیلم سینمایی «دست ناپیدا» گفت: بازیگران این فیلم عمدتا از آدم‌های منطقه هستند؛ آنقدر قصه قوی است که نیاز به هیچ چهره‌ای ندارد اما تلاش می‌کنیم که بازیگران ترکیبی از بازیگران شناخته شده و غیرچهره باشند؛ به زودی برای پیش تولید به خوزستان می‌رویم.
انسیه شاه حسینی در گفت وگو با ایرنا، در توضیح آخرین وضعیت فیلم خود بیان کرد: با برطرف شدن پاره ای از موانع به زودی برای پیش تولید به خوزستان می رویم.
وی ادامه داد: این مدت فرصتی بود که روی فیلمنامه کار کنم و بازنگری ای روی آن انجام دادم که از نتیجه نهایی بسیار راضی هستم.

کارگردان فیلم سینمایی آب را گل نکنید (۱۳۶۸) گفت: این فیلم در اهواز، آبادان و خرمشهر ساخته می شود اما لوکیشن اصلی ما در اهواز و جایی است که سابق بر این ستاد پشتیبانی کارون در زمان جنگ بوده است که زنان در آنجا می نشسته اند و لباس می شستند.

شاه حسینی اظهار داشت: مهمترین لوکشین ما در حاشیه رودکارون و همان محل ستاد پشتیبانی کارون در زمان جنگ است. آنجا سوله هایی بوده که ما در حال بازسازی آن هستیم.

کارگردان فیلم سینمایی دل نمک (۱۳۶۸) در توضیح بازیگران این فیلم گفت: بازیگران این فیلم عمدتا از آدم‌های منطقه هستند؛ آنقدر قصه قوی است که نیاز به هیچ چهره ای ندارد اما تلاش می کنیم که بازیگران ترکیبی از بازیگران شناخته شده و غیرچهره باشند.
این کارگردان در پاسخ به این پرسش که این بازیگران را چگونه شناسایی کرده است، بیان کرد: آدم هایی هستند که در کارها و فیلم های قبلی ام بوده اند. این ها دوستان زمان جنگ من هستند که همه تیپ و سنی هستند (خود این آدم ها که سنی از آنان گذشته به اضافه بچه ها و نوه هایشان) البته هیچ کدام بازیگر نیستند و کشاورز و چوپان، گله دار و عمدتا روستایی هستند ولی به خاطر من بازی میکنند یعنی شما آنها را در تولیدات کسی دیگر نمی بینید.
در سالهای جنگ و پس از آن هرگز ارتباط من با این آدم ها قطع نشده است؛ این گونه است که آنها وقتی به تهران می آیند (می خواهند به دکتر بروند یا هرکار دیگری که دارند) سراغ من می آیند و من نیز زمانی که به جنوب می روم در خانه های آنها سکونت دارم و ارتباط ما در این سالها نه تنها دور نشده که صمیمانه تر شده است.
شاه حسینی ۶ ما پیش پروانه ساخت تازه ترین اثر خود دست ناپیدا را دریافت کرد. وی پیشتر درباره این فیلم به ایرنا گفته بود: مولوی شعری دارد که می گوید «دست ناپیدا گریبان می کشد، من پی دست و گریبان می روم». کل حال و هوای قصه این فیلم هم همین شعر است. در تمام مدتی که این قصه را می نوشتم فضای ذهنی ام متمرکز بر همین شعر بود و در داستان این فیلم دنبال آن دستی می روم که ناپیداست اما گریبان را می کشد.
دست ناپیدا روایت زندگی زنانی است که زمان جنگ در کارون لباس می شستند. این فیلم روایتگر زندگی زنی است که ۲۰۰ فانوسقه خونین روی دوش دارد و همه را در آب کارون شسته و آنها را به جبهه می فرستد.