شاهپور محمدی
رفتار برخی از بازیگران ایرانی در جشنواره کن ، واکنش‌های متفاوتی را از طرف اشخاص ، هنرمندان و اصحاب رسانه در پی داشت.
سوال مطرح شده به دنبال این واکنش‌ها این است که آیا سازمان سینمایی کشور، قانون و منشور خاصی را برای حضور هنرمندان و سینماگران در جشنواره‌های جهانی دارد یا نه؟
قوانینی که مشخص کند براساس دستورالعمل های جاری کشورمان چه رفتاری را باید در آن مراسم هنری انجام دهند و یا چه رفتاری را نباید انجام دهند که با اصول و قواعد فرهنگی کشورمان سنخیت داشته باشد!
اگر واقعا چنین آیین‌نامه ای وجود دارد چرا تا به امروز منتشر نشده است و اطلاع رسانی همگانی در مورد آن صورت نگرفته است و اگر چنین منشور و دستورالعملی نیز وجود ندارد ، باید پرسید چگونه موضوع به این مهمی مورد غفلت قرار گرفته است؟
نوشدارو بعد از مرگ سهراب، یکی از عادت‌های همیشگی ما شده است .
چطور انتظار داریم همگان به صورت اتوماتیک وار به همه تشریفات مربوط به حضور در مجامع و جشنواره‌های خارجی و بین‌المللی اشراف و آشنایی کامل داشته و انها را رعایت کنند در حالی که هیچ قانون مدونی در مورد آن تا به امروز در هیچ کجا دیده نشده است .
اگر سازمان سینمایی و سیستم اطلاع رسانی آن، شکل عمومی حضور افراد در جشنواره ها را به عنوان سفیران فرهنگی این کشور با یادآوری و لزوم حفظ شونات اسلامی و ایرانی و رعایت خط قرمز های مربوط به کشورمان در آنسوی مرزها را اطلاع رسانی می‌کرد، شاید ما شاهد چنین رفتارهایی نبودیم که آن بازیگر جوان در مواجهه با اعتراض‌ها بگوید: زن خودم است و ربطی به کسی ندارد! چون از نظر خودش کار غیراخلاقی انجام نداده است!
تا جاییکه می‌دانیم و کتاب مقررات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به ما می‌گوید برای تمامی فعالیت‌های فرهنگی هنرمندان این کشور قوانین و دستورالعمل‌هایی نوشته و تعیین گردیده است اما چرا در مورد چنین بخش مهمی، هیچ زمانی صحبت و بحث نمی‌شود؟
متاسفانه در کشور ما عرف بر این شده که از ابتدا به مسایل هیچ کاری ندارند، اما منتظرند تا اتفاقی بیفتد و ان زمان وارد عمل شده و با انواع و اقسام احضاریه ها و شوراهای اخلاقی، اخطار، توبیخ و ممنوع‌التصویری و ممنوع الکاری و غیره موضوع را پیگیری نمایند.
در حالیکه اگر قبل از هرگونه اتفاقی با روش های خیلی ساده‌تری نسبت به پیشگیری موضوع اقدام می‌نمودند، دیگر نیازی به این همه هیاهو و جنجال نبود.
از طرفی نبود یک مکانیسم ارتباطی صمیمانه فی مابین مدیران دولتی سینمایی و سینماگران و سلبریتی ها باعث بروز یک چنین اتفاقاتی خواهد شد که لازم است سازمان سینمایی در این زمینه‌ها دقت بیشتری کند.
موضوع جشنواره کن زنگ خطر بزرگی بود برای مدیریت سینمایی کشور و مجموعه مدیریتی خانه سینما که یاد بگیرند صرفا برخورد اداری با هنرمندان سینما نداشته باشند و می‌بایست در‌ٍ اتاق‌شان همواره روی هنرمندان باز باشد تا افراد به راحتی بتوانند ارتباط لازم را با انها داشته باشند.
چرا هنرمندان باید با این نگاه و اندیشه زندگی کنند که سیستم دولتی با آنها تضاد فکری دارد و برای ورود به ساختمان وزارت ارشاد می‌بایست با یک پوشش و لباس خاصی باشند و زمانی که از آن فضا خارج می‌شوند با تیپی کاملا متفاوت ظاهر شوند.
قطعا چنین رفتارهایی را سیستم دولتی برای هنرمندان ایجاد کرده است.
این مسایل به ظاهر کوچک می‌تواند حامل پیام‌های بسیار بزرگی باشد.
سازمان سینمایی موظف است این دوگانگی‌ها را از بین برده و فضایی ایجاد کند که همگان به راحتی با مدیران سینمایی کشور در تمام حوزه‌ها ارتباط برقرار کنند .
وقتی چنین اتفاقی بیفتد و این رفت و آمدها بیشتر شود شاید آن زمان سینماگران و سلبریتی ها نیز احساس جدا بودن از سیستم دولتی را نداشته باشند و در چنین زمان های حضور در مجامع و جشنواره ها، اینگونه یادآوری‌ها نیز از طرف متولیان امر در وزارت ارشاد به راحتی صورت گیرد.
امید که بتوانیم از اتفاقات جشنواره فیلم کن امسال درس بزرگی را آموخته باشیم.
بدون دیدگاه