آل پاچینو پنجاهمین سالگرد «بعدازظهر سگی» را جشن گرفت

آل پاچینو پنجاهمین سالگرد «بعدازظهر سگی» را در سینماتک آمریکا جشن ‌گرفت و ازنقش‌های مورد علاقه‌اش حرف زد.

به گزارش مهر به نقل از ورایتی، آل پاچینو در اکران فیلم «بعد از ظهر سگی» درپنجاهمین سالگرد ساخته شدن این فیلم در سینماتک آمریکا با جمعی از همکارانشرکت کرد.

پاچینو با خنده گفت: باید گفت همیشه یک سالگرد ۵۰ سالگی هست. یعنی ۵۰ سالگی«پدرخوانده» را جشن گرفتیم، ۵۰ سالگی «پدرخوانده قسمت دوم» را جشن گرفتیم وحالا نوبت این یکی است.

این اسطوره دنیای بازیگری که اکنون ۸۴ ساله است، به جمعیتی که گرد آمده بودندگفت تماشای دوباره «بعداز ظهر سگی» احساسات متفاوتی در او برانگیخت چونبسیاری از آنهایی که در این فیلم با او بودند، رفته‌اند. وی گفت تماشای این فیلم روییک صفحه نمایش عظیم، بسیار عالی است و از سیدنی لومت به عنوان یک کارگردانفوق‌العاده یاد کرد و افزود: از تماشای کارهایی که او برای این فیلم انجام داد و همهبازی‌ها، به خصوص دختران و افراد حاضر در بانک، و البته جان کاسال، شگفت‌زدهشدم. زنی که نقش مادرم را بازی کرد جودیت مالینا است که کارش را خارج از برادویآغاز کرد و او کارگردان و بازیگر تئاتر بزرگی بود و برای من الهام‌بخش بود. دیدن دوبارهاو … دیدن دوستان قدیمی بسیار تکان دهنده است و البته باید بگویم این فیلم خیلیغم‌انگیز است.

آل پاچینو در پاسخ به این که سرگرم کننده‌ترین نقشی که ایفا کرده کدام بوده گفت: «دیک تریسی» و توضیح بیشتری درباره کارگردان و بازیگر آن فیلم، وارن بیتی، نداد؛ امااندکی بعد او در پاسخ به یکی دیگر از شرکت کنندگان که از او خواست نقش مورد علاقهخود را نام ببرد، بدون اشاره به ۳ فیلمی که سال ۲۰۲۴ در پاسخ به همین سؤال انتخابکرده بود، انتخابی عام‌تر کرد و از «صورت زخمی» یاد کرد.

او همچنین افزود نقشی که فیلمبرداریش در اکتبر به پایان رسید، هم می‌تواند یکی ازمحبوب‌ترین نقش‌های او باشد: «لیر رکس» به کارگردانی برنارد رز. وی گفت: اینشکسپیر است. در فیلمی که در حال تدوین است، نقش لیر را بازی کردم و من هنوززنده هستم. او از همکاری با پیتر دینکلیج و جسیکا چستین هم در این فیلم یاد کرد وگفت: ما (رز و خودش) شروع به نوشتن اقتباس کردیم، و حالا حتی پس از فیلمبرداریفیلم هم هنوز داریم روی متن کار می‌کنیم. انجام آن با وجود این که یک سال، یک سالو نیم طول کشید، اما لذت بخش بود و حالا در حال بازی با تدوین و چیزهای دیگرهستیم، که باید چهار یا پنج سال دیگر طول بکشد!

پاچینو در پاسخ به «چالش‌برانگیزترین نقش» خود گفت نیمی از نقش‌هایی که بازیکرده را یک چالش می‌دانست و قطعاً «بعداز ظهر سگی» هم در میان آنها جای دارد.

وی سپس با شوخی یکی از کم چالش‌ترین نقش‌هایش را مطرح کرد: نقشی که در فیلمآدام سندلر «جک و جیل» در سال ۲۰۱۱ بازی کردم. مردم فکر می‌کنند من تبلیغ دانکیندوناتز را انجام دادم! و خندید. وی گفت: من واقعاً این کار را فقط در فیلم آدام سندلرانجام دادم و چیزی هم بابتش دریافت نکردم.

در این برنامه جنی لومت، دختر کارگردان سیدنی لومت که در زمان ساخت فیلم درسال ۱۹۷۴ یک بچه بود، هم حضور داشت. جنی لومت گفت: دلم برای پدرم تنگ شدهو یادآوری کرد که پدرش ابتدا یک بازیگر بود و حرفش با تائید پاچینو روبه رو شد کهگفت: سیدنی واقعاً بازیگر خوبی بود!

پاچینو همچنین از این گفت که تقریبا نقش را رد کرده بود و حتی گفته شد داستینهافمن جای او وارد عمل می‌شود.

وی گفت: باور کنید یا نه، «بعدازظهر سگی» را رد کردم. یادم می‌آید در آن زمانچیزهای زیادی را پشت سر می‌گذاشتم، زیرا داشتم با اولین فیلم‌های زندگی‌ام، بادنیای جدید سازگار می‌شدم.

این بازیگر گفت بعد از بازی در فیلم‌های «پدرخوانده» تمایلی به فیلم‌هایی با جنبهجنایی را نداشت و در ادامه افزود: گفتم، این کار را نمی‌کنم. من دیگر نمی‌خواهم اینکار را انجام دهم – با اسلحه و چیزهایی مانند سرقت از بانک‌ کاری ندارم. من این کارهنیستم. به اندازه کافی این کار را انجام دادم. … و آنها شخص دیگری را داشتند که اینکار را انجام دهد، و این از نظر من خوب بود. اما مارتی برگمن به من زنگ زد و گفت: «آل، عقلت سر جاشه؟» گفتم: «آره، هست» بعد گفت: «ببین، آل، لطفاً.» گفتم: «نه،من قصد سرقت از بانک‌ها را ندارم» و او گفت: «این کار را برای من انجام بده. لطفاًفیلمنامه را دوباره بخوان»، گفتم: «باشه، من این کار را برای تو می‌کنم.» و بعدفیلمنامه را باز کردم و دوباره شروع به خواندنش کردم و فکر کردم، چی؟ باید این فیلمرا بسازم!

پاچینو برای ایفای نقش سانی در فیلم «بعداز ظهر سگی» نامزدی اسکار را به دستآورد و برنده جایزه بفتا شد.

وی درباره کار کردن با سیدنی لومت، که کارگردانی «سرپیکو» را نیز برعهده داشت،گفت: کار کردن با او بسیار لذت‌بخش بود، زیرا او تمرین می‌کرد. ما این روزها زیادتمرین نداریم، اما او ۳ هفته با همه ما تمرین کرد و درباره نحوه دزدی از بانک و… اومی‌گفت: «من کارگردان هستم. بنابراین من کارگردانی می‌کنم» و با انگشت اشارهمی‌کرد: «تو برو اینجا، برو اونجا، و بعد برو اونجا.» و من فقط کاری را انجام دادم که اوگفت. همه ما این کار را کردیم… و واقعا احساس کردیم که در حال سرقت از بانکهستیم… بودن با او لذت بخش بود؛ من او را دوست داشتم.

اما پاچینو دقیقاً همان چیزی را که لومت گفته بود در هنگام ساختن «بعد ازظهرسگی» انجام نداد. او گفت شخصیت پردازی متعلق به خودش بود و تصدیق کرد آنقدربه بازیگری متد نزدیک شد که در صحنه فیلمبرداری ترسناک باشد.

او چنین به خاطر ‌آورد: یادم می‌آد که ما ۳ هفته تمرین کردیم. اگرچه سرقت به تصویرکشیده شده از زندگی واقعی و تقریباً همه شخصیت‌ها بر اساس شخصیت‌های واقعیشکل گرفته، من تحقیق نکردم. معمولاً، وقتی نقش کسی را بازی می‌کنم که واقعیاست سراغ خودش می‌روم و با او صحبت می‌کنم. مثلاً، من زمان زیادی را با (فرانکواقعی) برای «سرپیکو» گذراندم. اما برای این کار به دلایلی خودم این شخصیت را پیداکردم. درواقع او به سراغم آمد… خودم تمام شب در خانه بیدار بودم و فیلمنامه راخواندم و این شخصیت را با فیلمنامه پیدا کردم… سر فیلمبرداری همه فکر کردند کهمن در بانک دچار یک حمله عصبی شده‌ام. بازیگران همکارم و سیدنی همه فکرمی‌کردند حالا با او چه بکنیم؟

فقط چند فیلمبرداری اضافی انجام دادیم. چند ماه بعد من برگشتم تا دیالوگ‌هایی کهخوب شنیده نمی‌شد، را دوباره اجرا کنم. اما من نتوانستم این کار را انجام دهم. اینشخصیت از وجودم بیرون رفته بود و برای من خیلی سخت بود که مثل او صحبت کنمیا دوباره شبیه او باشم.

«بعدازظهر سگی» درام نئو–نوآر جنایی به کارگردانی سیدنی لومت محصول ۱۹۷۵است. جان کازال و کریس ساراندون دیگر بازیگران فیلم بودند. این فیلم چندین نامزدیاسکار کسب کرد و در نهایت برنده جایزه بهترین فیلم‌نامه غیراقتباسی شد.