بازیگر پیشکسوت سینما، تلویزیون و تئاتر گفت: ۱۲، ۱۳ ساله بودم که اولین نمایشم را کارگردانی و در آن خودم هم بازی کردم. دوست داشتم نقش آدم دهاتی ساده را بازی کنم.
آتش تقی‌پور در گفت وگو با ایرنا در این باره که چرا بازیگران پیشکسوت در ایران بر خلاف بازیگران خارجی پس از پا به سن گذاشتن، کم کار می‌شوند؟ اظهار داشت: ما خودمان را هم تحویل نمی‌گیریم و فکر می‌کنیم وقتی بازنشسته شدیم و سنمان بالا رفت باید خانه‌نشین شویم. برعکس، من از وقتی بازنشسته شدم بیشتر کار کرده‌ام. درجه هنری‌ام را پس از بازنشستگی گرفتم و در دوران بازنشستگی بیش از زمانی که شاغل بودم کار کردم. انسان تا لحظه مرگ هم باید کار کند.
وی افزود: در خارج از کشور، پیرمردها، پیرزن‌ها و کودکان را دیدم که تئاتر اجرا می‌کنند. من اگر جای کارگردان بودم به آن پیرمرد به دلیل کهولت سن نقش نمی‌دادم. اما در خارج از کشور به بازیگران پیشکسوت اهمیت می‌دهند و اطمینان دارند که می‌توانند ادامه دهند.
تقی‌پور با یادآوری خاطره‌ای گفت: مهری مهرنیا پشت صحنه مریض شد و پنج دقیقه مانده بود که روی صحنه برویم. با وجود بدحالی، روی صحنه رفتیم و از همه ما بهتر کار کرد. ایجاد تعهد در هنرمند می‌تواند او را سر پا نگاه دارد. اما اگر او اذیت شود دلسرد و منزوی می‌شود.
همه نقش‌ها برای من عزیز بود
پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون همچنین درباره زیباترین خاطره خود در سینما گفت: هر کدام از نقش‌ها برای من عزیز بود. در سریال روزی روزگاری نقش قزاق را داشتم که خوشم آمد و طوری بود که انگار خودم این نقش را نوشته‌ام. در شب دهم خواستگار بودم و راهنمایی حسن فتحی خوب بود و سریال را با اعتقاد کار کرد.
دوست داشتم نقش آدم دهاتی ساده را بازی کنم که دچار مشکلاتی می‌شود اما از بد حادثه هیکلم و درشتی بدنم نشان می‌دهد که خیلی ظلم به دیگران کرده و اندوخته‌ام
وی همچنین در پاسخ به این سوال که در طول سال‌های بازیگری به ایفای کدام نقش فکر می کردید؟ اظهار داشت: دوست داشتم نقش آدم دهاتی ساده را بازی کنم که دچار مشکلاتی می‌شود اما از بد حادثه هیکلم و درشتی بدنم نشان می‌دهد که خیلی ظلم به دیگران کرده و اندوخته‌ام.
تقی‌پور گفت: یک بار اسماعیل خلج نقش دهاتی را در سریال خود به من داد؛ راضی کننده بود اما آنگونه که باید نبود.
وی درباره پیشینه بازیگری خود گفت: از ۱۲، ۱۳ سالگی انگیزه پیدا کردم. نمایشنامه‌ای به نام یأس را کارگردانی و در آن بازی کردم. همه کارهای این نمایش را خودم انجام دادم.
تقی‌پور در پاسخ به این سوال که رویای بازی کردن با کدام یک از مشاهیر سینمای دوران خود را داشتید گفت: این‌گونه فکر نمی‌کردم که با چه کسی بازی می‌کنم. کمدین‌ها و طنازها را بیشتر دوست داشتم. نگرش من نسبت به متن و شخصیتی که بازی می‌کنم طنازانه است و در آن ظنز، خنده و دروغ می‌بینم. در کمدی، جدی‌ترین آدم هم خنده‌دار است و در حرف‌های خود دروغ می‌گوید، آدم‌فریبی می‌کند و خنده‌دار می‌شود.
کمدین‌ها و طنازها را بیشتر دوست داشتم. نگرش من نسبت به متن و شخصیتی که بازی می‌کنم طنازانه است
وی در این باره که آیا کارگردانی بوده که آرزو داشتید با او کار کنید؟ اظهار داشت: این گونه نبود. با کارگردان‌های زیادی در سینما، تلویزیون و تئاتر کار کردم. در تئاتر، استاد مرحوم حمید سمندریان را خیلی دوست داشتم. دکتر رفیعی و با خیلی‌های دیگر، هر کدام درسی به من یاد دادند که فراموش‌شدنی نیست.
این بازیگر سینما و تلویزیون همچنین در پاسخ به این سوال که اگر از بین بازیگرهای نسل امروز کسی را به عنوان الگو بخواهید معرفی کنید ان فرد چه کسی است گفت: از نوید محمدزاده خوشم می‌آید چون خیلی غریزی کار می‌کند و هر چه در درونش دارد برای بازی می‌گذارد و این، فی‌نفسه خیلی خوب است. به لیلا حاتمی دختر مرحوم علی حاتمی احترام قائلم چون خیلی متشخصانه کار می‌کند.
رسانه و روشنگری
وی این را هم تاکید کرد به جوانان بیشتر اهمیت دهیم تا زمانی که جرمی مرتکب نشده‌اند وقتی مرتکب شدند مجبوریم به آنها خدمات دهیم. اکنون که سالم هستند تحویلشان بگیریم.
تقی‌پور درباره اهمیت رسانه هم گفت: رسانه می تواند خیلی روشنگر باشد و خیلی از مسائل را مطرح و القا کند و وظیفه خیلی سنگینی دارد.
بدون دیدگاه