نگاهی به فیلم کوتاه «ضلعی برای خروج»؛ اضلاع محکم و استوار در ساخت

رحمت امینی*
در روزهای برگزاری چهل و دومین جشنواره فیلم فجر ، فرصتی دست داد تا فیلم کوتاه ضلعی برای خروج به کارگردانی «احسان همتی» را ببینیم.
شاید هنوز آنچنان که باید و شاید، مقوله ساخت فیلم کوتاه به ویژه در کشور ما؛ به عنوان نوعی مستقل و بسنده، جا نیفتاده باشد و انگار که ساختن فیلم کوتاه پلی برای ورود به دنیای فیلم بلند است. به همین جهت، نگاه اغلب افراد به فیلم کوتاه به مثابه تمرینی برای ساخت فیلم بلند است و تجربه هم نشان داده است که فیلمسازان موفق در تولید فیلم کوتاه، بیش از همگنان خود در ساخت فیلم بلند توفیق می یابند.
اما این فقط یک روی ماجراست و نمی‌توان با قطعیت گفت که چنین گزاره‌ای کاملا صحیح است.
جهان فیلم کوتاه در عین شباهت‌های انکارناپذیر با فیلم بلند، ویژگی‌های خاص خود را دارد و مثلا اینگونه نیست که یک فیلم کوتاه داستانی، خلاصه‌ی فیلم بلند با جزییات بیشتر است.
شاید بتوان تفاوت فیلم کوتاه و بلند داستانی را با خود داستان کوتاه و بلند مقایسه کرد که هر کدام استقلال و کمال خود را دارند.
در هر صورت و با این مقدمه می‌توان فیلم کوتاه «ضلعی برای خروج »را فیلم کوتاه با مختصات درست آن دانست.
چند شخصیت (کاراکتر) با داستانی مشخص و مفهومی که در مدت زمانی کوتاه شکل گرفته و به کمال می‌رسد
کارگردان توانسته است مفهوم خشونت و شکل‌گیری آن را با نهایت ایجاز و با زبان دوربین روایت کند و از آنجا که عنصر گفت‌وگو نقشی در روایت و مراوده کاراکترها ندارد، تماشاگر در هر جای دنیا و به سادگی قصه را می‌فهمد و داستان را دنبال می کند.
«ضلعی برای خروج» به کارگردانی احسان همتی و تهیه کنندگی «گلبرگ ابوترابیان» نمایانگر توانمندی سازندگان اثر و آینده روشن پیش روی آنهاست.

*عضو انجمن نویسندگان و منتقدان سینما