کاوش نجات‌بخشی محوطه شماره 14 ، محدودۀ سد چمشیر گچساران نشان داد محوطه یادشده دارای سازه‌های معماری سنگی با پلان راست‌گوشه و مربوط به استقراری فصلی و مرتبط با اقوام کوچ‌رو بوده است.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، رضا حیدری سرپرست هیئت باستان‌شناسی 8 بهمن 1401 با اعلام این خبر گفت: محوطه شماره 14 در فاصله 4 کیلومتری سد چمشیر، طی بررسی‌های باستان‌شناختی در سال 1395 مورد شناسایی قرار گرفت و در نهایت به عنوان یکی از 30 محوطه شاخص منطقه چمشیر در استان کهگیلویه و بویراحمد انتخاب شد.
او تصریح کرد: با عنایت به احداث سد در منطقه و آبگیری آن، با هدف خواناسازی فضای معماری و مطالعة یافته‌های فرهنگی این محوطه، با مجوز پژوهشکده باستان‌شناسی برنامه کاوش نجات‌بخشی محوطه 14 آغاز و بعد از بررسی سطحی محوطه، 4 ترانشه باستان‌شناسی به ابعاد 7×15، 9×15 و 9×10 و 7×11 ایجاد شد تا تمام فضای معماری محوطه را پوشش دهد.
این باستان‌شناس با بیان اینکه محوطه یادشده دارای سازه‌های معماری سنگی با پلان راست‌گوشه است و با توجه به نوع معماری و کیفیت ساخت، مربوط به استقراری فصلی و مرتبط با اقوام کوچ‌رو بوده اظهارکرد: مصالح به‌کاررفته در ساخت فضا‌ها شامل لاشه‌سنگ و قلوه‌سنگ همراه با ملات گل است.
او افزود: به دلیل شیب محوطه و به‌منظور تسطیح آن، فرایند کف‌سازی بعد از ایجاد فضای معماری و با توجه به نیازها صورت گرفته و با توجه به پلان به‌دست‌آمده به نظر می‌رسد که این محوطه دارای حیاطی مرکزی و اتاق‌هایی در اطراف آن است که سنگ‌های دیوار به‌مرورزمان به درون و بیرون فضا‌ها سقوط کرده و توده‌هایی از آوار را تشکیل داده‌اند.
سرپرست هیات باستان‌شناسی اظهارکرد: از طرفی شواهدی از وجود آوار سقف در فضاهای معماری مشاهده نشده و برآوردهای اولیه حجم آوار قلوه سنگی نشان می‌دهد ارتفاع دیوارها در این محوطه کمتر از 100 سانتیمتر بوده است و به احتمال این سازه‌ها دارای سقف‌هایی سبک از جنس چوب یا چادر بوده باشند.
او، از جمله یافته‌های باستان‌شناسی به‌دست‌آمده از این محوطه را قطعات سفال‌های شکسته، بخشی از یک گوشواره مفرغی شکسته، یک سپیدمهره، شیشه، نخ و قطعات فلزی(جنس آهن) عنوان کرد و افزود: از دیگر یافته‌های کاوش؛ قطعات چوب و زغالی است که بعنوان نمونه‌های آزمایشگاهی، برای مطالعات و پژوهش‌های آتی برداشت شده است.
حیدری، از دیگر نکات قابل‌توجه در فضاهای معماری را وجود سازه‌های حرارتی خواند که در برخی بخش‌ها ثبت و مستند شده‌اند و نشان از به‌کارگیری آتش به‌منظور امور روزانه و گرم کردن فضای داخلی است.
بدون دیدگاه