بانی‌فیلم: در حالی که اوجی اعلام کرده که به تصمیم مسعود کیمیایی مبنی بر انصراف از حضور در جشنواره فجر احترام می‌گذارد اما «خائن کشی» در دیگر بخش‌ها در جشنواره خواهد بود، امروز مصطفی جلالی فخر در یادداشتی که در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد نسبت به انصراف مسعود کیمیایی از حضور در جشنواره واکنش نشان داد.
این منتقد با برگزیدن تیتر «خون شد» حرکت مسعود کیمیایی را نوعی «هیاهو برای هیچ» دانسته که در حد اعتبار این کارگزدان قدیمی نبود.
آنچه در پی می‌آید متن یادداشت جلالی فخر است:
پس از اعلام اسامی داوران جشنواره، پولاد کیمیایی با متنی که در آن از واژه‌های «حقیقت» و «آزادی» و البته «قضاوت‌های بزرگ توسط آدم‌های کوچک» بهره برده بود، از رقابت کنار کشید. کمی بعد، کیمیاییِ بزرگ هم با اعلامیه‌‌ای کوتاه، با اشاره به سرزمین کهن و مصدق و ملی‌شدن نفت و حتی انگلیس، از قضاوت شدن در این سن و سال کناره‌گیری کرد. طبعا کناره‌گیری از هر رقابتی، حق طبیعی هر کسی‌ست و این دو بزرگوار نیز نخواسته‌اند که در جشنواره باشند. تصمیم‌شان محترم، اما حالا چرا؟
بیشتر شبیه ژست اعتراضیِ بی‌هزینه است و پیش کشیدن واژه‌های پرطمطراقی چون عدالت و حقیقت و آزادی و مردم قدرندیده، در حالی که علت اصلی کناره‌گیری‌شان اسامی داوران بوده، رفتار صادقانه‌ای نیست. چون اتفاق جدیدی نیفتاده که باعث یادآوری ناگهانی مردم و عدالت شده باشد، و اگر مبنا این بود، از ابتدا نباید در جشنواره شرکت می‌کردند و چه بسا فیلم نمی‌ساختند. منتِ انصراف به دلیل دلخوری از داوران را نباید بر سر مردم گذاشت. و چرا گمان کرده‌اند که مردم در این حد زودباورند که نپرسند چرا پیش از اعلام اسامی داوران، به یاد مردم نبودید؟!
بزرگواران که خود را بزرگ‌تر از قضاوت توسط آدم‌های کوچک می‌دانند، روغن ریخته را نذر امامزاده کرده‌اند. چون مالک فیلم، تهیه‌کننده است و قطعا از جشنواره انصراف نخواهد داد. فقط پدر و پسر محترم «خائن‌کشی»، از ارزیابی در بخش کارگردانی و بازیگری کنار گذاشته خواهند شد که اگر انصراف هم نمی‌دادند، شانس چندانی برای برنده‌شدن نداشتند، و تنها تغییر به دلیل کناره‌گیری‌شان، عدم حضور در جلسه‌ی مطبوعاتی پس از نمایش فیلم است. که احتمالا با پرسش‌های تند و تیزی روبرو می‌شدند و با این کار، از پاسخ‌گویی در باره‌ی فیلم‌شان نیز طفره رفتند.
نکته‌ی آخر این که اصلا فرض کنیم تمام داوران، دشمنان خونیِ خاندان کیمیایی‌اند، بعدش چه می‌شد؟ عدم برگزیده‌شدن کارگردانی فیلم و بازیگری پولاد؟ مگر چنین نتیجه‌ای چه‌قدر مهم است؟ و مگر در دوره‌های قبل که کسان دیگری داور بودند، این دو تن برگزیده شده بودند؟ مسعود کیمیایی، نام بزرگ و ماندگاری‌ست که اعتبار و احترام‌شان با ضعف‌های تکراری فیلم‌های سال‌های اخیرشان کمرنگ نمی‌شود. پس چه لزومی به زدن زیر میزی بود که پیش‌تر، قرار حضور پشت آن را پذیرفته بودند. هیاهو برای هیچ بود و در حد اعتبار استاد نبود که به دلیل ترکیب داوران، قهر کند؛ و بی‌ربط، پای مردم قدرندیده را وسط بکشد!
بدون دیدگاه