مطالعات نشان می‌دهد، بازیهای ویدئویی خشن در ژانر تیراندازی و مبارزه نقشی در تحریک رفتار خشونت بار ندارند و ریشه جرائم خشن چون تیراندازی کور را باید در معضلات اجتماعی جست‌وجو کرد.
به گزارش ایرنا به نقل از تارنمای روزنامه دانشگاه بیلور آمریکا، آمار تیراندازی‌های کور در آمریکا در سال های اخیر در مقایسه با گذشته افزایش چشمگیری داشته است. دورانی بود که گویی یک روز درمیان جزئیات یک حمله مرگبار تیراندازی تیتر رسانه‌های می‌شد. با هجوم این اتفاقات ناگوار، افراد انگیزه تیراندازها را به بحث گذاشتند. یکی از مواردی که خیلی به آن اشاره می‌شد، تاثیر بازیهای ویدئویی خشن از جمله ندای وظیفه و جی‌تی‌ای بر رفتار افراد بود. براساس این دیدگاه، افرادی که پای این دست از بازی های رایانه‌ای می‌نشینند، تحت تاثیر فضای آنها بیرون می‌روند و به روی دیگران آتش می‌گشایند. این ایده حامیان زیادی پیدا کرد و روز به روز به جمع افرادی که خواستار ممنوع شدن بازی های ویدئویی خشن بودند، افزوده می‌شد.
اما حقیقت است است که بازی های ویدئویی بر رفتارهای فوق خشونت‌بار تاثیر اندکی دارند یا عملا بی‌تاثیرند. دلیلی وجود ندارد که این نوع بازی‌ها که بین طیف وسیعی از گروه‌های سنی محبوبند ممنوع شوند چون در حقیقت عوامل دیگری هستند که بر بروز رفتارهای خشونت بار اثر می‌گذارند.
به گفته جیمز آیوری (James Ivory) استاد دانشگاه و مدیر تحقیقات دانشگاه ویرجینیا تک، مطالعات نشان می‌دهد مواردی چون سوءمصرف مواد مخدر، فقر و تجربه سوءاستفاده جنسی در دوران کودکی، از دلایلی هستند که باعث می‌شوند افراد دست به تیراندازی کور بزنند. با وجود این، افراد تمایل دارند از پرداختن به مسائل این چنینی پرهیز کنند و با مقصر دانستن بازیهای ویدئویی خشن در این دست رویدادها، راه ساده را در پیش بگیرند.
فیلیپ ام. بوفی (Philip M. Boffey) ستون نویس حوزه عصب شناسی اخلاقی نیز چند سال پیش در یک مقاله به نکته‌ای مشابه پرداخت. پس از حادثه تیراندازی کور سال ۲۰۱۹ در ال‌پاسو این باور رایج شد که بین این نوع رفتار و انجام بازیهای ویدئویی خشونت‌بار، رابطه وجود دارد. متاسفانه برای طرفداران این نظریه، انگیزه تیرانداز صرفا نفرت قومی بود. بوفی در مقاله خود مطالعات انجام شده روی رابطه بین بازیهای خشن با رفتار خشونت بار را مورد بررسی قرار داد اما هیچ ارتباط محسوسی پیدا نکرد.
دلیل خوبی برای تردید نسبت به این نظریه وجود دارد؛ محبوبیت بازی های ویدئویی در دهه‌های گذشته در سطح جهانی رشد کرده است. بنابراین اگر ارتباطی میان این دست از بازی‌ها و تیراندازی‌های کور وجود داشت، باقی کشورهای جهان نیز باید با این پدیده مواجه می‌شدند اما تنها آمریکاست که با این مشکل در چنین مقیاسی دست و پنجه نرم می‌کند و حالا زمان آن فرا رسیده که ریشه‌های واقعی این مشکل مورد بررسی قرار گیرند.
معضل رواج تیراندازی‌های کور با ممنوع کردن یک سری از بازیهای ویدئویی پرطرفدار حل نخواهد شد. جامعه آمریکا باید چشمان خود را باز کند و بداند که عوامل جدی دیگری وجود دارند که به رفتارهای خشونت بار منتهی می‌شوند و باید تمرکز را روی انگیزه‌های به اثبات رسیده گذاشت.
بدون دیدگاه