بانی‌فیلم: جامعه هند هنوز و در قرن بیست‌ویکم، شگفتی‌های منحصر به فرد خود را دارد؛ هنوز سینما به عنوان یکی از وسایل ارتباط جمعی، نقشی بسیار فراتر از جامعه‌های دیگر در کشور «مهاراجه»ها دارد.
تولید انواع و اقسام فیلم‌های بالیوودی، همجنان نبض تماشاگران انبوه هندی را در دست دارند و بازار اکران فیلم های خارجی هم نتوانسته از میزان محبوبیت این فیلم‌ها بکاهد.
در میان این همه شگفتی که سینمای هند دارد، شنیدن خبر اکران یک فیلم هندی در یکی از سینماهای شهر بمبئی برای ۲۷سال، شاید در نوع خود باورنکردنی باشد!
روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی اعلام کرده که یک فیلم هندی به نام «دل بزرگ، عروس را خواهد برد» به مدت ۲۷سال در سینمایی در شهر بمبئی در حال اکران است.
این فیلم موزیکال و عاشقانه به کارگردانی آدیتیا چوپراو محصول سال ۱۹۹۵ است و بازیگران اصلی آن شاهرخ خان و کاجول هستند.
نیویورک‌تایمز در گزارش خود نوشته: هر روز صبح، تماشاگران برای فیلمی که ۲۷ سال پیش اکرانش آغاز شده، به سینمای «ماراتا مندیر» در شهر بمبئی می‌روند.
این فیلم آنقدر پرآوازه شده که این سینمای قدیمی با گنچایش۱۱۰۰ صندلی، هر روز آن را نمایش می‌دهد، روند اکران این فیلم عاشقانه تنها در زمان همه‌گیری بیماری کووید با مشکل روبرو شد.
فیلم هندی “Dilwale Dulhania Le Jayenge” – که می‌توان آن را «دل بزرگ، عروس را خواهد برد» ترجمه کرد به اختصار “D.D.L.J” شناخته می‌شود.
داستان این فیلم موزیکال و عاشقانه در باره دو جوان هندی به نام‌های راج و سیمران است که در طول تعطیلات در اروپا عاشق یکدیگر می‌شوند. راج سعی می‌کند نظر خانواده سیمران را جلب کند تا بتوانند با هم ازدواج کنند، اما پدر سیمران مدت‌هاست که قول ازدواج او را به پسر دوستش داده است.
داستان D.D.L.J در پس‌زمینه لحظه‌ای از تغییرات عظیم و لجام گسیخته در هند روایت می‌شود.
نیویورک‌تایمز در ادامه گزارش خود می‌نویسد: هند امروزی از بسیاری جهات شبیه همان چیزی است که در این فیلم منعکس شده؛ اقتصاد این کشور همچنان در حال رشد و اکنون حدود ۱۰ برابر میزان آن در اواسط دهه میلادی شده است.
یک انقلاب تکنولوژیک و دیجیتال، دنیاهای جدیدی را روی این کشور گشوده است.
زنان هند به دنبال آزادی بیشتر در جامعه مردانه هستند. و نیروهای سیاسی تکنوکرات و محافظه‌کاری همچنان در تنش با یکدیگر باقی می‌مانند و دلایل این تنش این است که یک جناح راست سیاسی رو به رشد، تنها خود را مجری ارزش‌های متعارف جامعه هند می‌داند.
با این حال با اوج گرفتن پاداش‌های مالی اولیه که ناشی از آزادسازی اقتصادی است و نیز عمیق‌تر شدن فاصله طبقاتی در جامعه و نابرابری‌های اقتصادی، امکان رسیدن افراد به آرزوهای‌شان هم کاهش یافته است.
دنیای “D.D.L.J.” و داستان و ستاره‌هایش، موسیقی و دیالوگ‌هایش، همگی برای کسانی که می‌خواهند واقعیت‌های زندگی را پشت سر بگذارند، نوعی فرار از واقعیت‌های روزمره به شمار می‌رود. در مقابل، برای کسانی هم که همچنان در تلاش هستند، این فیلم این یک الهام به حساب می‌آید.
موزیکال عاشقانه «دل بزرگ، عروس را خواهد برد» برای کسانی که آن را ساخته‌اند، یک کپسول زمان است و نقطه‌ای برای شروع تحول در هند.
بدون دیدگاه