خانه هنرمندان ایران عصر چهارشنبه (۲۳ شهریور) میزبان مراسم آئین یادبود بابک برزویه، بود و مراسم با حضور جمعی از هنرمندان و سینماگران با پخش مستندی از این عکس فقید برگزار شد.
به گزارش ایسنا، بابک برزویه عکاس، بازیگر و کارگردانی است که همکاری با مسعود کیمیایی و مهران مدیری را در کارنامه داشت. او با عکاسی بیش از ۱۰ مجموعه تلویزیونی، ۳۵ فیلم سینمایی بلند و کوتاه و بیش از ۲۰۰ تئاتر داخلی یکی از فعال‌ترین عکاسان هنری ایران محسوب می‌شود که تجربه همکاری با خبرگزاری‌ها را نیز در کارنامه خود داشته است.
بیست و هشت بهمن سال ۱۴۰۰ بود که خبر به کما رفتن این هنرمند در رسانه‌ها منتشر شد. عضو هیأت مدیره انجمن صنفی سراسری عکاسان ایران، آخرین وضعیت او را چنین توصیف کرده بود: «بابک برزویه که در روزهای نخستین دی‌ماه سال جاری دچار عارضه مغزی شده بود، بلافاصله در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان ایرانمهر بستری شد و از آنجا که پدر ایشان پزشک متخصص مغز و اعصاب در همان بیمارستان است، درمان‌های اولیه برای نجات ایشان بلافاصله آغاز شد، ولی متاسفانه با گذشت دو ماه از این حادثه، خونریزی در ناحیه مرکزی مغز بخش هیپوتالاموس باعث شده هوشیاری در ایشان از بین برود و امکان جراحی با ریسک فراوانی همراه باشد و موجب بروز صدمات بیشتری شود.»
بابک برزویه در تاریخ ۲۵ مرداد ماه ۱۴۰۱ بود که در بیمارستان از دنیا رفت.
امروز اما حدودا ۲۰ روز از درگذشت این هنرمند سپری می‌شود و خانه هنرمندان میزبان هنرمندان و افرادی است که برای یادبود این هنرمند جمع شده‌اند.
این مراسم با پخش مستندی با عنوان «لحظه‌های بودن» به کارگردانی سعید صادقی آغاز شد که بعدِ عکاس بودن بابک برزویه را به روشنی روایت میکرد.
بابک بروزیه به روایت یکی از همکارانش
سعید صادقی، مستندساز با تمام شدن پخشِ مستند به روی صحنه آمد و نبودِ بابک برزویه را روایت کرد: «چند هفته پیش که درگیر تدوین این فیلم بودم، دوستی از من پرسید چقدر از رفتن بابک متأثر شدی؟»
او ادامه داد: «فکر میکنم ما در زندگی‌مان با آمدهای زیادی مواجه میشویم و دوستان زیادی پیدا میکنیم و از این ارتباطات لذت می‌بریم. با رفتن هر کسی تکه‌ای از وجود ما کنده می‌شود و معمولا با یاد و خاطره او، جایِ خالی‌اش را پر میکنیم. این فیلم جای خالی زیادی را برایم پر کرد. جای بابک برزویه را. سه سال پیش وقتی برای فیلمبرداری این فیلم همراه بابک بودم، فکر نمیکردم که سه سال بعد شب تولد او جایی جمع شویم و این فیلم را ببینیم درحالی که این جمع یک تکه‌ی کنده شده دارد.»
صادقی اضافه کرد: «راستش دوست دارم این فیلم را خانواده بابکِ عزیز به عنوان هدیه بپذیرند و امیدوارم دوست داشته باشند. مسأله فقط بودن است. مسأله فقط زندگی است و زندگی یعنی بودن. همراهی من با بابک بروزیه و ثبتِ رنجِ آدم‌ها عین زندگی کردن بود.»
بابک عاشقِ عکاسی بود
علی نیک‌رفتار، عکاس سینما در ادامه برنامه به روی صحنه آمد و از عشقِ بابک برزویه به عکاسی روایت کرد: «ترجیح میدم از عشق صحبت کنم. بابک عاشق بود. عاشق عکاسی. عکاسی براش زندگی بود. یک علتی که در واقع بابک با تشکل‌های مختلف عکاسی همراهی میکرد، همین عشقی بود که به عکاسی داشت. همیشه دوربینش همراهش بود و حتی اگر امکانش را نداشت، موبایلش همراهش بود.»
او ادامه داد: «اجل به طول عمر بابک مهلت نداد اما به نظرم بابک برای طول عمرش خیلی تلاش نکرد و در عرض زندگی جلو رفت. برای همین است که ما اینجا و به یادش جمع شده‌ایم.»
این عکاس شعری از قیصر امین‌پور خواند و اضافه کرد: «از طرف صنف عکاسان سینما بخش ویژه‌ای را به یاد و نام بابک تدارک دیدیم که انشالله شیوه اجرایی این بخش اطلاع رسانی خواهد شد.»
نیک‌رفتار در آخر به مدیریت خانه هنرمندان پیشنهاد کرد: «همانطوری که خانه هنرمندان از بخش‌های مختلفی به نامِ بزرگان ساخته شده، بخشی را به نام بابک نامگذاری کنید. قطعا دوستان این را در نظر می‌گیرند هر چند بابک هیچ وقت از یاد و ذهن و خاطره ما پاک نخواهد شد.»
بابک فرزندِ سینما بود
حجت الله ایوبی نیز در ادامه این مراسم برای روایتِ بابک برزویه به روی صحنه آمد و گفت: «هرگز باور نمیکردم یک روز در محفلی برای این مناسبت درباره بابک برزویه سخن بگویم. خیلی سخت و جانکاه و دشوار است. بابک فرزند سینما بود و همه شما او را خوب میشناسید. آشنایی من با بابک از سال ۱۳۹۲ است.»
او ادامه داد: «امروز در مقابل خانواده گرامی‌اش اعتراف میکنم که او واقعا یکی از عواملی بود که من را سرپا نگه میداشت و با انرژی فراوانش به همه ما روحیه میداد. بابک پر از انرژی بود و آرام و قرار نداشت. جسم بابک تحمل اینهمه روح بی‌قرار را نداشت و خیلی رنح میبرد. جسمش نمی‌توانست پا به پای روحش حرکت کند.»
ایوبی اضافه کرد: «خیلی‌ها می‌آیند و می‌روند. خیلی‌ها آمدند و رفتند ولی چقدر تفاوت بین برخی انسان‌هایی که می‌آیند و آمدنشان منشأ این همه خیر و برکت و آثار فراوان است، وجود دارد؟ ویژگی‌های بابک را شما میدانید. بابک پر از مهر و بخشنده بود. وقتی بابک انقدر برای سینمای ایران زحمت می‌کشید، با خودم میگفتم کاش قدرش را بدانند. آیا واقعا میدانند؟ روزی که تشییع جنازه را دیدم، گفتم افرین به مردم ایران که میشناسند و قدر میدانند.»
بابک برزویه با دوربینش تبدیل معنا کرد
مجید رضاییان، استاد ارتباطات به عنوان آخرین سخنران، درباره ویژگیِ عکس‌های بابک برزویه گفت: «بابک برزویه با دوربینش تبادل معنا میکند. عکاسی، طنز و طراحی کاریکاتور شش عنصرِ پایه‌ای روزنامه نگاری است اما عکاسانی وجود دارند که عکسشان حرف برای گفتن دارد و عکس‌های بابک برزویه از آن دسته است.»
در پایان مراسم مدیرعامل خانه هنرمندان تندیس سروِ خانه هنرمندان را به خانواده زنده‌یاد بابک برزویه تقدیم کرد و کیکی به مناسبت تولدِ این عکاس و با دستان دو فرزندش بریده شد.
بدون دیدگاه