کاوش‌های باستان‌شناسی هیات مشترک ایران و فرانسه به سرپرستی میثم لباف خانیکی و روکو رانته در محوطۀ ویرانشهر واقع در ۱۰کیلومتری شمال شهر فاروج استان خراسان شمالی از سر گرفته شد.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، میثم لباف خانیکی سرپرست هیات باستان‌شناسی ۵ آذر ۱۴۰۱ با اعلام این خبر گفت: بررسی و کاوش باستان‌شناسی این محوطه که از سال ۱۳۹۸ آغاز شده، نشان داده که ویرانشهر در دوران اشکانی و ساسانی مسکون و در ناحیۀ درۀ اترک دارای مرکزیت سیاسی و اقتصادی بوده است.
این باستان‌شناس افزود: این سکونتگاه به وسعت ۱۴ هکتار با دیواری دفاعی محصور می‌شده و در گوشۀ شمالی آن بخش محصور دیگری قرار داشته که احتمالاً به عنوان ارگ، مقر حاکمان این سکونتگاه را تشکیل می‌داده است.
سرپرست هیات باستان‌شناسی تصریح کرد: بر اساس بررسی بقایای معماری و شواهد سطحی، برج‌هایی به فواصل متوالی در طول دیوار تعبیه شده بود و سازه‌های معماری خرد و کلان در داخل محوطه برپا بوده‌اند که امروزه به صورت تپه ماهورهای نامنظم در پهنۀ محوطه قابل مشاهده‌اند.
او افزود: کاوش‌های باستان‌شناسی فصل چهارم، در ادامۀ کاوش‌های فصول پیشین در سه ناحیۀ دروازۀ غربی، تپۀ جنوبی و میانۀ محوطۀ ویرانشهر تمرکز یافت.
لباف خانیکی با بیان اینکه در نتیجۀ کاوش فصل جاری ساختار دروازه، شامل معبر ورودی و برج‌های مکعب مستطیل شکل جانبی مورد شناسایی قرار گرفت گفت: کاوش باستان‌شناسی در تپۀ جنوبی نیز نشان داد که در این بخش از محوطه بنایی یادمانی با کاربری مذهبی یا حکومتی برپا بوده و ساختار آن از دیوارهایی خشتی به پهنای ۳متر بهره می‌برده است.
او تصریح کرد: همچنین گمانه‌زنی در بخش میانی محوطۀ ویرانشهر از وجود بقایای معماری در این ناحیه از محوطه پرده برداشت.
سرپرست هیات باستان‌شناسی گفت: نتایج مقدماتی کاوش فصل چهارم محوطۀ ویرانشهر حاکی از آن است که این سکونتگاه به فراخور اهمیت سیاسی و دفاعی درۀ اترک در دورۀ اشکانی و ساسانی یکی از مهمترین مراکز جمعیتی ناحیۀ شمال شرق ایران محسوب می‌شده و شاهد رویدادهای تاریخی تعیین کننده‌ای در این منطقه بوده است.
لباف خانیکی در پایان افزود: ادامۀ کاوش‌ها در این محوطۀ تاریخی، اطلاعات ارزنده‌ای در باب تاریخ معماری ایران و نیز سنت‌های سفالی خراسان در دوران تاریخی را در اختیار پژوهشگران قرار خواهد داد.
بدون دیدگاه