پلان و سبک‌شناختي بسيار ساده، معماري فضاها و از سوي ديگر چشم‌انداز محيطي در محوطه 74 سد چَم‌شير، تعلق مجموعه را به گروه‌هاي کوچ‌نشين و کوچ‌رو قوت مي‌بخشد و به نظر مي‌رسد اين مجموعه در قرون مياني اسلامي مورد استفاده اين گروه‌هاي جمعيتي قرار گرفته و پس از آن متروک شده است.
به گزارش روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، سعيد ستارنژاد سرپرست هيئت باستان‌شناسی 3بهمن 1401 با اعلام این خبر گفت: محوطه 74 به‌عنوان يکي از محوطه‌هاي کاوش شده در حوضه آبریز سد «چم‌شیر» محسوب مي‌شود.
این باستان‌شناس افزود: اين محوطه برروي برجستگي طبيعي با مصالح بوم آورد ايجاد شده که در کاوش باستان‌شناسي شواهدي از فضاهاي معماري به دست آمد.
او با بیان‌اینکه اين فضاهاي معماري داراي پلان مستطيلي با مصالح لاشه سنگ و ملاط گل ايجاد شده‌اند و در سطح ديواره‌ها به منظور استحکام بخشي، اندود گچ و آهک کشيده شده تصریح‌کرد: نتايج کاوش باستان‌شناختي مشخص کرد که اين مجموعه متشکل از 8 فضاي معماري و يک راه روي اصلي بوده و سقف فضاها فاقد پوشش است.
به گفته ستارنژاد، اين فضاها داراي يک ورودي بوده که پس از ترک مجموعه، ورودي‌ها را با قلوه‌سنگ به صورت آگاهانه مسدود کرده‌اند.
سرپرست هیئت باستان‌شناسی افزود: پلان و سبک‌شناختي بسيار ساده معماري فضاها و از سوي ديگر چشم‌انداز محيطي، تعلق مجموعه را به گروه‌هاي کوچ‌نشين و کوچ‌رو قوت مي‌بخشد وبه نظر مي‌رسد اين مجموعه در قرون مياني اسلامي مورد استفاده اين گروه‌هاي جمعيتي قرار گرفته و پس از آن متروک شده است.
این باستان‌شناس در پایان خاطرنشان‌کرد: مطالعات مربوط به اين محوطه در کنار ساير محوطه‌هاي کاوش شده در اين ناحيه، مي‌تواند سهم قابل توجهي در ترسيم الگوهاي سکونتگاه‌هاي عشايري منطقه داشته باشد، در عين حال نمونه‌اي از مدل آزمون باستان‌شناختي گذشته محسوب مي‌شود و مي‌تواند در تحليل سکونتگاه‌هاي جوامع کوچ‌نشين و کوچ‌رو منطقه و ساير نواحي ايران در دوره‌هاي مختلف فرهنگي بسيار راهگشا باشد.
بدون دیدگاه