جبار آذین
امسال هم مانند سال گذشته به دلیل حضور آتشین و مرگبار کرونا، ملت ایران نتوانستند در حد متعارف، مطلوب و پسندیده، سنت ملی و ایرانی چهارشنبه سوری را به اجرا در آورند و اغلب، در خانهها و فضای مجازی، دل به نوستالژی این سنت، خوش کرده و خاطرهبازی کردند. گرچه بازهم عدهای در گوشه و کنار، شیطنت و آتش خودسوزی به پا کردند، ولی این رخداد، هیچ ربطی به آیین ملی، اجتماعی و معناگرای زیبای چهارشنبه سوری ندارد. با این همه، جماعتی از نامسوولان به ویژه در حوزههای فرهنگ، هنر، سینما و تلویزیون، اعتنایی به ممنوعیت و محدودیت ناگزیر برگزار نشدن سنت چهارشنبهسوری نکردند و نه فقط در سه شنبه آخر امسال که در طول سالیان ، با تبدیل آیین “چهارشنبه سوری” به “چهارشنبه سوزی” با حیف ومیل و آتش زدن پول مردم در پوشش تولید انواع کالاهای نازل و سطحی و بازاری و بنجل به اصطلاح فرهنگی و هنری، سینمایی و تلویزیونی، مراسم چهارشنبه و فرهنگسوزی را برگزار و از روی مردم و اموال ملی و مردمی، تا فراز کاخها و برجهای بی عدالتی بالا پریدند و مردم خسته، دست تنگ و خوابزده را در تماشای نیرنگها، تردستیها و شعبدههای خود، حیران گذاردند!
بدون دیدگاه