چراغی‌پور: با عشق حضور در فیلم‌های کوتاه را می‌پذیرم

سیاوش چراغی‌پور بازیگر سینما و تلویزیون بیان کرد که وقتی می‌بینم جوانی با حضور من می‌تواند کارش را بسازد و اتفاق خوبی را برای خودش در فیلمسازی رقم بزند، با عشق این کار را می پذیرم.
سیاوش چراغی‌پور درباره ایفای نقش در فیلم کوتاه «دم اژدها» که در حال حاضر در مجموعه فیلم‌های کوتاه «وضعیت قرمز» در حال اکران است به خبرنگار مهر گفت: نقشی که من در «دم اژدها» بازی کردم، متفاوت‌ترین نقش کاری من در عرصه فیلم کوتاه بود و به همین دلیل این نقش برایم بسیار دارای اهمیت بود و هست. زمانی که این نقش به من پیشنهاد شد، برایم خیلی غیرقابل باور بود و به شجاعت و شهامت سعید کشاورز کارگردان «دم اژدها» و محمد کارت مشاور کارگردان در این کار واقعاً تبریک گفتم و خیلی حال خوبی داشتم، چراکه هیچ کارگردانی تا قبل از آن، این جسارت و شجاعتی نداشت که بخواهد چنین نقشی را اینقدر دور و متفاوت را به من پیشنهاد دهد.
وی توضیح داد: از این منظر، تلاشی که برای رسیدن به این نقش کردم حقیقتاً خیلی بیشتر از سایر کارهای دیگر بود، چون نقشی سخت و بسیار از من دور بود اما طبیعتاً به کمک گروه کارگردانی توانستیم به جای خوب برسیم و فضا و موقعیت خوبی بسازیم. به هر حال فیلمنامه و نقش به قدری قدرتمند نوشته شده بود که بخشی از مشکلات ما را حل کرد.
چراغی‌پور بیان کرد: به نظر من، این نقش هیچ نقصی نداشت و همه‌اش برای من مزیت بود، چراکه در روند قصه بسیار تاثیرگذار، پیش‌برنده و گره‌گشا بود و برای خود من نیز به عنوان بازیگری که قرار بود این نقش را تجربه کند، چالشی عجیب بود؛ موقعیتی بود که باید از آن استفاده می‌کردم و به همین دلیل امیدوارم موفق شده باشم.
وی گفت: فیلم اساساً حاصل یک خرد جمعی و حاصل تلاشی گروهی است و نمی‌توان به آن فردی نگاه کرد یا یک مورد را برای رشد یا شکست آن در نظر گرفت. به اعتقاد من، در سینما فیلمنامه همیشه حرف اول را می‌زند و خیلی مهم است که یک فیلمنامه چقدر قوی و قدرتمند نوشته شده باشد اما حضور و سهمی که به بازیگر مربوط می‌شود و می‌تواند تاثیرگذار باشد از این منظر می‌توان مشاهده کرد که برخی دوستان بازیگر، نقش را همان که هست بازی می‌کنند این موضوع برخی مواقع جواب می‌دهد اما برخی دیگر از بازیگران بر کاراکتری که در قصه تعریف شده، می‌افزایند؛ نه اینکه حجم بیشتری را برای آن قائل شوند بلکه عمق بیشتری به نقش می‌دهند و نقش را از سطح به عمق می‌کشانند. این مهم را شاید بتوان وظیفه بازیگر هوشمند دانست به این صورت که چقدر می‌تواند در چالش، همفکری و هم اندیشی با کارگردان به این موقعیت برسد. در واقع حضور بازیگر، بعد از پالایش ذهنی نویسنده و کارگردان در قالب فیلمنامه و نقشی که تعریف شده است، می‌تواند در تغییر موقعیت نقش یا هر چیزی که به کیفیت کار می‌افزاید، مهم باشد.
این بازیگر باسابقه همچنین درباره نقش خودش در فیلم کوتاه «دم اژدها» بیان کرد: شاید آقای سعید کشاورز بهتر و بیشتر بتواند در این مورد صحبت کند اما من تمام تلاش خودم را در راستای اهدافی که نویسنده و کارگردان تعریف کرده بودند، به کار بستم تا به سهم خودم به این نقشی که بسیار دور از خودم بود، برسم و مخاطب، سیاوش چراغی‌پور همیشگی را نبیند یا یک روی دیگری یا حال دیگری از من در سینما مشاهده کنند که امیدوارم چنین اتفاقی افتاده باشد.
وی درباره تعامل با کارگردان و دیگر عوامل در زمان فیلمبرداری این فیلم کوتاه گفت: ما خیلی با هم گفتگو می‌کردیم هم با آقای کشاورز و هم با آقای کارت که این اتفاق خیلی خوبی بود. بخش عمده تمرین‌هایمان را قبل از آغاز فیلمبرداری انجام دادیم. اتودهای مختلفی برای سکانس‌ها قبل از فیلمبرداری زده و لحن‌های متفاوتی اجرا شد که در نتیجه این همفکری و همکاری دوطرفه، اتفاقات خوب و مثبتی رخ داد که تقریباً ۸۰ درصد فیلم در همان زمان تمرین‌ها و آزمون و خطاهای قبل از آغاز فیلمبرداری، بسته شد. فیلمنامه خیلی به اندازه و درست بود، البته ما خیلی ظرفیت تغییر نداشتیم و تا آنجایی که خاطرم است همان نتایجی که در تمرین‌ها به آنها رسیده بودیم، اجرا شد.

بازیگر فیلم کوتاه «دم اژدها» درباره نگاه حمایتی‌اش نسبت به فیلمسازان فیلم کوتاه توضیح داد: من عاشق کار و بازیگری چه در تئاتر، چه تلویزیون و چه سینمای کوتاه و بلند هستم؛ به همین دلیل با همه عشق و قلبم وارد این عرصه شدم و با همه قلبم در حال ادامه این مسیر هستم. طبیعتاً با فیلم کوتاه رابطه جذاب‌تری دارم به دلیل اینکه اتفاقات درخشان‌تری را برای من رقم می‌زند و حالم با آن خوب است، چراکه با جوان‌ها کار می‌کنم. البته جوان‌ها بیشتر به فکر تجربه کردن هستند و آزمون و خطا می‌کنند که همین امر گاهی سبب بهم ریختن برنامه‌ریزی‌هایشان می‌شود اما من به خاطر عشقی که به فیلم کوتاه و بچه‌های فیلم کوتاه دارم، حالم خوب است و تجربه‌های خوب هم دارم.
وی تصریح کرد: من می‌توانم طی یک سال، ۵ الی ۶ فیلم کوتاه چه بسا بیشتر را تجربه کنم؛ یعنی چندین نقش متفاوت را زندگی کنم و جان ببخشم، به همین دلیل از فیلمنامه‌ها و نقش‌های خوب در فیلم کوتاه استقبال می‌کنم. نکته مهم‌تر این است که فیلم کوتاه در سینمای ایران نیاز به حمایت دارد، به ویژه اینکه در چند سال اخیر ما شاهد درخشان‌ترین اتفاقات در عرصه فیلم کوتاه بودیم چه در جشنواره‌های داخلی و چه جشنواره‌های خارجی.
چراغی‌پور همچنین اظهار کرد: جوان‌هایی به این عرصه ورود کرده‌اند که واقعاً ما را بسیار به آینده سینمای ایران امیدوار می‌کنند و این اتفاق خوب و مثبتی است. من هم دوست دارم به عنوان عضوی کوچک از سینما، به سهم خودم در رسیدن به این فرآیند کمک کنم. وقتی می‌بینم جوانی با حضور من می‌تواند کارش را بسازد و اتفاق خوبی را برای خودش در فیلمسازی رقم بزند، من چرا باید حضورم را دریغ کنم؟ به همین دلیل با عشق هستم و می‌دانم که نتیجه بخش خواهد بود. این بچه‌ها، آینده سینمای ایران هستند و وظیفه ماست که از آنها حمایت کنیم.
وی درباره اکران مجموعه‌ای فیلم‌های کوتاه و همچنین بسته «وضعیت قرمز» گفت: اساساً طرفدار اکران جدی و برنامه‌ریزی شده برای فیلم کوتاه هستم حتی معتقدم که باید سالن اختصاصی سینما با سانس‌های زیاد برای این عرصه فیلم کوتاه در نظر گرفته شود. فیلم کوتاه باید دیده و حمایت شود، فیلم کوتاه نیاز به برنامه‌ریزی خیلی جدی از طرف مسئولان سینمایی دارد که به آن بها بدهند چه در تولید آثار و چه در اکران فیلم‌ها. همچنین جا دارد جشنواره‌های سینمای کوتاه با برنامه‌ریزی بیشتر و بهتر اجرایی شود و فیلم‌های کوتاه را در سالن‌هایی با موقعیت‌های بهتر نمایش دهند تا با استقبال بیشتری از سوی مخاطب مواجه شود. اما در اکران سالانه، خیلی موافق اکران مجموعه فیلم‌های کوتاه هستم و اکران بسته‌های موضوعی فیلم کوتاه، اتفاقی بسیار خوب است که طرفداران هر ژانری در سینما می‌توانند به سینما بیایند و با یک بلیت ۵ یا ۶ فیلم ببینند.
این بازیگر باسابقه سینما و تلویزیون در پایان گفت: ایجاد ثبات در این روند، به تولیدکنندگان فیلم‌های کوتاه انرژی مضاعفی می‌دهد که حاصل کار و زحمت‌شان دیده می‌شود و شاید تنها نیاز به برنامه‌ریزی و مدیریت بهتری دارد که بتوانیم در طول سال به صورت مداوم شاهد اکران فیلم‌های کوتاه باشیم. همچنین بچه‌های فیلم کوتاه باید از تبلیغات جدی همچون تبلیغات تلویزیونی بهره‌مند شوند و به اعتقاد من، این همفکری باید بین مسئولان انجمن سینمای جوانان ایران و «هنروتجربه» و مسئولان تلویزیونی برقرار شود تا حداقل شاهد آنونس‌های تبلیغاتی فیلم کوتاه در تلویزیون باشیم.