«پسری از بهشت» سوژه‌ای خوب با ساختاری قراردادی

محمد حقیقت/جشنواره کن
امروز جمعه ساعت چهار بعدازظهر جمعیت بسیاری مقابل کاخ جشنواره منتظر ورود به سالن لومیر بودند.
طولی نکشید که در سالن نمایش، جای سوزن انداختن نبود!
فیلم مصری «پسری از بهشت» ساخته طریق صالح به کشمکش میان قدرت در درون یک دانشگاه می‌پردازد؛ دانشگاه الازهر که به عنوان مهم‌ترین مرجع اسلامیشناخته می‌شود.
فیلم رابطه دانشگاه الازهر با قدرت مرکزی یعنی دولت را مورد نقد قرار می‌دهد.
پسر جوان یک ماهیگیر از شهری کوچک به قاهره می‌رود تا در آنجا به مطالعات دینی بپردازد تا روزی جزو امامان مهم دینی بشود. اما در همان روزهای اول، مقام ارشد این دانشگاه به قتل می‌رسد و ماجرای پلیسی فیلم از اینجا آغاز می‌شود.
داستان جنایی فیلم با کشمکش‌های گوناگون آغاز می‌شود و این دانشحوی تازه وارد، مورد سوءظن قرار می‌گیرد که هم جاسوس ‌مذهبیون است و هم جاسوس عوامل دولت.
پسر جوان به نوعی بدون اینکه خود بخواهد به وسیله‌ای در دستان هر دو طرف تبدیل می شود.
ساختار فیلم کلیشه‌ای اما به هرحال جالب توجه است و گهگاه فرم ساخت فیلم مشهور ژان ژاک انو، «نام گل سرخ»، را به یاد می‌آورد که داستانی جنایی در محدوده کلیسای دوران قرون وسطا اتفاق افتاده بود.
فیلم (پسری از بهشت ) اگرچه سوژه جذاب و مهمی دارد اما نمی‌تواند به حد کافی انتظار تماشاگران را برآورده کند.