داور بخش پانورامای جشنواره فیلمهای آسیایی بارسلون، گفت: نمایش تلاش، مبارزه انسان و امید، بخشی از سینماست و به فیلمها عمق و معنا میدهد. ممکن است شرایط دشوار هر جایی وجود داشته باشد، اما مبارزه انسان برای تغییر زیباست.
نگین کیانفر گوینده و مستندساز، یکی از داوران بخش پانورامای جشنواره فیلمهای آسیایی بارسلون است. او در این دوره با فیلم یک روز نو محصول مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در بخش نت پک حضور داشت.
کیانفر درباره آثاری که در این جشنواره دیده به خبرنگار سینمایی ایرنا، گفت: بیش از ۱۳۰ فیلم از ۲۶ کشور آسیایی و استرالیا در این دوره از جشنواره بارسلون نمایش داده شدند. در مدتی که در جشنواره بودم فیلمهای بسیاری از سینمای ایران، هند، ژاپن، چین، مغولستان، قرقیزستان، فیلیپین، استرالیا و…دیدم. به نظرم کشورهایی که سنت سینمایی دیرینه در آسیا دارند از جمله هند، چین و ژاپن مجموعآ آثاری باکیفیت تر در جشنواره داشتند، هرچند فیلمهایی از سینمای قرقیزستان و مغولستان با بیان بصری ویژه خوش درخشیدند.
به نظرم آمد خیلی از فیلمها به دلیل نیاز جوامع غربی به ارائه تصویری خاص از کشورهای آسیایی ساخته شدهاند. فیلمهایی اگزوتیک با تصاویر کارت پستالی یا فیلمهایی متمرکز بر موضوعات فقر، بی عدالتی، تبعیضهای اجتماعی و جنسیتی، حقوق زنان. اما درست و شایسته است که سینما مصایب و مشکلات اجتماعی را دستمایه قرار بدهد، ذهن پرسشگر تماشاگر را به چالش بکشد و سطح آگاهی اجتماعی را ارتقاء بدهد، اما روایت باید توجیه و منطق دراماتیک داشته باشد و در دام اغراق، تصنع و کلیشههای تکراری نیفتد.
این گوینده و مستندساز، ادامه داد: وقتی شخصیتها و موقعیتهای داستانی باورناپذیر و مضحک جلوه میکنند، فیلم کشکولی میشود از فقر و مصیبت. این فیلمها جوامع و شخصیتهایی را که نمایندگی میکنند، عملا به جایگاهی مادون انسان تنزل میدهند و امکان هر گونه همدردی اصیل و واقعی را از بین میبرند.
کیانفر درباره تجربه نمایش فیلم یک روز نو در جشنواره بارسلونا نیز توضیح داد: فیلم را در سالن همراه تماشاگران دیدم، خوشحالم که واکنش ها به فیلم بسیار مثبت بود. قبل از شروع نمایش فیلم گفتم که نباید برای اصلاح امور، چشم ما تنها به دولت ها و سیاسیون باشد. تغییر را تک تک ما به وجود می آوریم. مریم، شخصیت اصلی فیلم یک روز نو در ۲۵ سالگی تصمیم بزرگی گرفته و تلاش کرده در بهتر شدن اوضاع و تغییر روند زندگی چند جوان دیگر عملا مشارکت داشته باشد. این تلاش مثال زدنی است. او در مقیاس کوچک خودش نماینده جامعهای است که برای بهتر شدن، تنها حرف نمیزند، دستبهکار میشود و می جنگد.
این مستندساز افزود: به نظرم نمایش تلاش، مبارزه انسان و امید، بخشی از سینماست و به فیلمها عمق و معنا میدهد. ممکن است شرایط دشوار در هر جایی از جهان وجود داشته باشد، اما مبارزه انسان برای تغییر شرایط بسیار زیباست. دوست داشتم در این جشنواره و تماشای تصاویری از آسیا و مردمش بیشتر شاهد این تلاش و مبارزه بودم تا استیصال و درماندگی.
بدون دیدگاه