طراح و آهنگساز پروژه «تار و تاریخ» ضمن ارائه توضیحاتی درباره آنچه در این پروژه پیش روی مخاطبان قرار داده از مدیران وزارت میراث فرهنگی و گردشگری خواست تا مساعدت بیشتری با او داشته باشند.
میدیا فرج نژاد آهنگساز، نوازنده و طراح پروژه موسیقایی «تار و تاریخ» در گفتوگو با مهر ضمن ارائه توضیحاتی درباره آنچه در این پروژه پیش روی مخاطبان قرار داده است، بیان کرد: بیش از سه سال است که پروژه «تار و تاریخ» فعالیت خود را آغاز کرده و تاکنون به شهرها و استانهای بسیاری سفر کردهایم. تنها چهار استان همدان، آذربایجان غربی، گرگان و زنجان باقی مانده که «تار و تاریخ» به آنها سفر کند و در آنجا اثری را ضبط کنیم. تا به امروز برای ضبط تابلو موزیکالهایِ «تار و تاریخ» به بیش از ۱۱۰ شهر سفر کردهایم.
وی افزود: روند ضبط آثار در پروژه «تار و تاریخ» به این صورت است که قطعات بر طبق بناها و قصه های مرتبط آنها ساخته و پرداخته شده است، سپس در استودیو ضبط و پس از آن برای ضبط تصویر به لوکیشنهای مورد نظر سفر میکنیم. این روندی است که تا همین امروز ادامه داشته و آداب پروژه بوده است. در حقیقت ترجیح میدهم نسخه صوتی درست و حسابی از آثار داشته باشیم تا بتوانیم به صورت آلبوم منتشر کنیم.
این آهنگساز و نوازنده در ادامه صحبت های خود گفت: از حدود ۱۵۰ لوکیشنی که تاکنون در سفرهایمان داشتهایم تنها ۴۰ لوکیشن بوده که نیاز به مجوز داشته است. ذکر این نکته هم ضروری است که به اعتقاد من اکنون آثار باستانی در کشور ما حراست درست و دقیقی نمیشوند و شاید فراوانی قلعهها و کاروانسراها و ارگها باعث کم توجهی برخی مدیران به این گنجهای بی مانند شده، کما اینکه بسیاری از لوکیشنها به امید خدا رها شده و در آستانه تخریب هستند. البته از ابتدا هدف من این بود که در کنار بناها و سازههای معروف بتوانم تا جایی که امکان دارد شناسنامه تصویری درستتری برای این گونه از بناهای تاریخی ناشناخته یا کمتر شناخته شده گردآوری کنم و در عین حال موسیقی بتواند روایت صحیحتری از فضای آنجا ارائه دهد. حتی در آن ۴۰ مورد هم که مجوز گرفته شد روند کار به این صورت بود که من با بخش مربوطه میراث تماس گرفته و به آنها به عنوان درخواست ضبط تصویر نامهای را میدادم و آنها پس از هماهنگیهای لازم با حراستشان و دیگر بخشها برای تاریخی که ما مدنظر داشتیم مجوزها را صادر میکردند تا اینکه مشکلات اخیر پیش آمد.
فرج نژاد افزود: نزدیک به شش ماه است که درگیر این موضوع هستیم. البته همان طور که پیش تر در یادداشتم به آن اشاره شده است، پروژه «تار و تاریخ» منعی برای فعالیت ندارد، آنچه مشخص است بیشتر برخوردی شخصی از سوی برخی مدیران میراث است؛ حال چه کسی چنین رفتاری داشته است، مشخص نیست. چون با هر کسی از مسئولان میراث که صحبت می کنم جز تعریف و تمجید از پروژه صحبت دیگری ندارد. بسیار هم خوشنود هستم از تعاریف این عزیزان ولی در چنین مواقعی مدیر یا کارمندی که جلوی مسیر فرهنگ و هنر را گرفته باید مشخص شود. زیر فرش کردن مشکل، چیزی را حل نمی کند.
طراح و مجری پروژه «تارو تاریخ» در ادامه صحبت های خود با اشاره به فعالیت هایی که در پروژه طی هفته های اخیر انجام گرفته است، اظهار کرد: گاهی مدیری یا فردی در یک سازمان تصمیمی می گیرد که هزینه بزرگی را برای همه ایجاد میکند که اصلا لازم نیست. برای استعلام وضعیت هنرمندان ساز و کار مشخصی تبیین شده که می تواند مورد توجه همه بخش های مدیریتی قرار گیرد. وقتی نهاد مرجع که پاسخ استعلامات را می دهد مشکلی را تشخیص نداده، یعنی تمام این برخوردها ناصواب است. البته که من تلاش می کنم به مسیری که در حوزه معرفی تاریخ کشورم انتخاب کردم، ادامه دهم کما اینکه من تاکنون به احترام عزیزانی که می دانم در وزارتخانه میراث فرهنگی دغدغه دارند صبوری هم کردم و باقی مسیر را چه مدیران میراث کمک کنند چه نکنند طی خواهم کرد. البته که دولت جدید فعالیت خود را آغاز کرده و وزیر محترم میراثفرهنگی روی صندلیاش در وزارتخانه نشسته استکه امیدوارم ایشان با دقت بسیار معاونان و مدیران را انتخاب کنند، مدیرانی که حقیقتا دغدغه فرهنگ و میراث را داشته باشند و حل مسئله کنند.
بدون دیدگاه