محمدرضا علیمردانی، بازیگر و صداپیشه باسابقه تلویزیون که اخیرا با «چهل تیکه»ای جدید به شبکه نسیم بازگشته است، از تجربه گردانندگی در «شبهای مافیا» گفت. او در بخشی از صحبت هایش همچنین از پیشنهادش به صداوسیما در راستای بهبود شرایط تلویزیون و پایان قهر هنرمندانی گفت که سال هاست کنار گذاشته شدهاند.
این بازیگر، مجری و صداپیشه در گفتوگویی با ایسنا ابتدا درباره تغییرات برنامه «چهل تیکه» در فصل جدید و اینکه آیا قرار است علاوه بر محتوا، در اجرا هم متفاوت باشد؟ توضیح داد: با توجه به دو فصل گذشته که بنده حضور داشتم، این را تجربه کسب کردیم که اجراهای پلاتوی اول که تقریباً شکل استندآپ دارد، دیگر کافی است. چقدر باید خاطره را به همان شکل بیان کنیم. به غیر از ویژه نوروزمان، ما یک مجموعه ۹۰ قسمتی و یک مجموعه ۷۰ قسمتی داشتیم که در همه آنها این ساختار را رعایت کردیم؛ بنابراین این سری کمی آیتم طنز را کوتاه کردیم تا فرصت گفتوگو را از ما نگیرد؛ چون هم تایم زیاد میشد و هم اینکه فرصت گفتوگو با مهمانانی که خاطرههای شنیدنی داشتند را از ما میگرفت؛ البته ما ضبط میکردیم ولی تایم برنامه بالا میرفت و متاسفانه از تایم گفتوگو حذف و حیف میشد. خلاصه در فصل جدید به پلاتوهای کوتاه و صرفاً خاطرهانگیز اکتفا کردیم و بدون اینکه اجرا مفصل و طنز باشد و من با چند کاراکتر بازی کنم، صرفاً پلاتویی را میگویم که با شکل فصل قبل متفاوتتر و در عین حال سادهتر است.
علیمردانی در پاسخ به اینکه پیشبینی میکند «چهل تیکه» با تغییر ساختار و شکل اجرا، جذابیت و مخاطبانش را حفظ کند؟ میگوید: به هر حال ما آن مدل جاذبه را تجربه کردیم و دیدیم با انجام دوباره آن به تکرار مکرر میافتیم، به همین خاطر حذفش کردیم تا گفتوگوها را از دست ندهیم؛ یعنی این مدل را به مدل قبلی ترجیح دادیم. امیدواریم برنامه همچنان برای مخاطبان جذاب باقی بماند.
در این گفتوگو همچنین این پرسش را با محمدرضا علیمردانی مطرح کردیم که بعد از «شبهای مافیا» با «چهل تیکه» بار دیگر به سمت برنامهای میروید که فضایی متفاوت دارد و درواقع از گردانندگی در مسابقهای که نیازمند مدیریت و کنترلی جدی روی شرکتکنندگان است، اجرای برنامهای را بر عهده میگیرید که با حضور یک پیشکسوت نیاز به انعطاف بیشتری دارد؛ چگونه خود را با این تضاد هماهنگ میکنید؟
علیمردانی در این زمینه چنین پاسخ میدهد: «مافیا» یک بازی و گردانندگی بود؛ هر چند که در «چهل تیکه» هم من شکل اجرا نمیبینم و بیشتر میزبانی است. در «چهل تیکه» احساس میکنم میزبانِ بزرگترهایم، عزیزان، دوستان و هنرمندان و ورزشکارانی هستم که در برههای با زحماتشان خاطره ساختند. به نمایندگی از برنامه «چهل تیکه» و همه مردمی که با ما هم نظر هستند، به بهانه مرور خاطرات افراد، به گذشته آنها میرویم و زبان خودشان میشویم. در حقیقت یادی میکنیم از تاریخ گذشته و زحماتی که آن فرد کشیده و همچنین یادی میکنیم از برنامههایی که زمانی در آن فضای پر از محرومیت، جنگ و فشار ساخته شدند و خاطرهآفرینی کردند.
او میگوید: ما خودمان را مجبور کردیم اطلاعاتی در مورد مهمانهای برنامه کشف کنیم که این کار دشواری زیادی هم دارد. به دلیل اینکه در مورد همه آنچه که در گذشته اتفاق افتاده است، اطلاعات به شکل جزئی وجود ندارد؛ البته تا حدودی وجود دارد ولی برای همه ندارد که این مسئله گاهی خیلی جذاب است. مثلاً ما تصویری را پخش میکنیم که توانستیم اطلاعات مختصری از آن کشف کنیم و مهمانی که در آنجا حضور دارد به ما اطلاعات بیشتر و دقیقتری می دهد. حتی برخی اشتباهاتی که در فضای مجازی و بعضا در ویکیپدیای افراد نوشته شده توسط صاحب و آفریننده آن خاطره اصلاح می شود.
این هنرمند که سالهاست علاوه بر بازیگری در عرصههای خوانندگی، صداپیشگی، اجرا و مدیریت دوبلاژ فعالیت دارد، درباره تجربه «مافیا» و دلیل رفتنش از این مسابقه، میگوید: مافیا برایم جذاب بود. اصلا «چهل تیکه» و «مافیا» در یک زمان ضبط نمی شدند و من واقعاً به خواست خودم از مافیا بیرون نرفتم، بلکه ناچار شدم که بروم. وقتی مافیای جدید شروع شد، من سر سریال آقای نعمتالله بودم (دوستان تیم کارگردانی و تهیهکننده آقای ابوطالب) به من گفته بودند که به این زودی فصل جدیدی نخواهیم داشت، حتی در فصل قبلی که من حضور داشتم حالا نمیدانم مراجعی که مجوز صادر می کنند، گویا اینگونه خواسته بودند که مافیا آخرین فصل باشد. اگر دقت کرده باشید حتی مجبور کردند که عنوان را از شب های مافیا به آخرین شب های مافیا تغییر بدهند. مسلماً من هم با خود گفتم مافیا تمام شد، دیگر اجازه نمیدهند کار شود، با تأسف اینکه چه کار اشتباهی بود چون مردم خیلی استقبال می کردند به همین خاطر با خیال جمع سر کار آقای نعمت الله حاضر شدم، چون با ایشان وعده کرده بودم و مشغول سریال «حکم رشد» برای شبکه سه سیما شدم که دیری نپایید با من تماس گرفتند و گفتند آماده باش برای شب های مافیا! دوستان گفتند دوباره توانستیم مجوز بگیریم که من گفتم با توجه به این ذهنیت من سر سریال آقای نعمتالله هستم.
او در تکمیل همین صحبت هایش می افزاید: در نهایت قرار شد با هماهنگی دو طرف این همکاری ادامه داشته باشد ولی متاسفانه زمان ها همخوانی نداشت؛ ضمن اینکه بنده در سریال سعید نعمت الله نقش اصلی داشتم، هرچند که برنامهریز پروژه، جناب باقری خیلی محبت داشتند و با تیم مافیا راه آمد، با وجود حساسیتهای آقای نعمت الله طوری برنامهریزی شد که من به مافیا هم برسم و اصلاً میگفتند ما خودمان طرفدار مافیا هستیم، نمی شود شما نباشی؛ اما برنامهریزی شب های مافیا نسبت به فصل های قبلی سنگینتر چیده شده بود و زمان بیشتری مرا می خواستند و متاسفانه نشد، به ناچار بنده هم سرکار ماندم که آن پروژه هم نقرهداغمان کرد و کلا خوابید. آقای نعمت الله با مسئولان شبکه سه به اختلاف برخورد و پروژه را تحویل داد و گفت کار نمی کند، چون به ایشان توهین شده بود، در واقع توهین به کارگردان هم توهین به کل تیم بود؛ بنابراین به طور یک استثنا همه با هم از پروژه انصراف دادیم. با وجود اینکه یک ماه از تصویربرداری گذشته بود و یک چهارم سریال ضبط شده بود، تهیه کننده کار هم مهدی فرجی هر چه تلاش کرد نتوانست پروژه را به شبکه دیگری منتقل کند و راه حلی برای آشتی پیدا کند. به هر حال پروژه با تعدادی از هنرمندان خوب و عوامل حرفه ای از جمله خانم ها ثریا قاسمی، پریوش نظریه و آقای کامران تفتی و خیلی دوستان، از دست رفت.
وی ادامه می دهد: «حکم رشد»، کار زیبا و تمیزی بود. یک سریال پلیسی که حتی نماینده پلیس هم همیشه سر ضبط حضور داشت و احساس رضایت داشت و می گفت بعد از سالها در ژانر پلیسی یک سریال خیابان خلوت کن خواهیم داشت که متاسفانه این اتفاق برایش افتاد. مدیران شبکه سه فشارهایی آوردند، با وجود اینکه یک چهارم کار ضبط شده بود از سعید نعمت الله خواستند برخی پلان ها مجدد به گونهای دیگر گرفته شود و یک چیزهایی از کارگردان خواسته بودند که به ایشان برخورد و ناراحت شد، البته حق هم داشت. اگر حق نداشت کل گروه پشتش نمی ایستادیم چون ما اول به خاطر کارگردان آمدیم، بعد تلویزیون. به هرحال حیف شد، به ویژه برای بنده که هم سریال نصفه و نیمه ماند و هم مافیا را که به قول خود سینماییها نماد برندش بودم، از دست دادم.
علیمردانی درباره اینکه دوست دارد در فصل های جدید مافیا حضور داشته باشد؟ بیان می کند: فعلا صحبتی برای حضور دوباره من نشده است؛ ضمن اینکه من در حال حاضر قراردادهای مختلفی دارم و تحت تعهدم. من چیزی از برنامه «شب های مافیا» نمی دانم که اگر بخواهند ادامه بدهند، شرایط و زمان هایش به چه صورت است، آیا می توانم باشم یا خیر؟ این دیگر منوط می شود به اینکه دوستان در شبهای مافیا بتوانند با وقتهای بنده راه بیایند، چون سری قبل من این کار را کردم که نشد. حالا اگر بنده را بخواهند با من راه میآیند (با خنده).
بازیگر مجموعه های «نوروز ۷۶»، «گل یا پوچ»، «آشتی کنان»، «پایتخت۴» و «قرعه» نیز در بخشی دیگر از این گفتگو درباره پیشنهادش به تلویزیون جهت بهبود شرایط فعلی و آشتی با مخاطبان اظهار می کند: اساسا اینکه من چه فکری می کنم و چه پیشنهادی میدهم، هیچ فایده ای ندارد و این اقدام زمانی ارزش گفتن دارد که مدیران تلویزیون هوشمندانه و پدرانه بخواهند، بنده که کمتر کمترین هستم و عددی نیستم واقعاً، بنده را قابل بدانند و در این بین یک نظری بدهم. البته بنده در کنار افرادی باتجربه که این رسانه را به خوبی می شناسند و سال ها برایش کار کردند، مثل کارگردان ها، تهیه کنندگان و مجریان طرح، بازیگران باتجربه و سازندگان پروژه های مختلف حضور دارم و بسیاری از آنها در همین «چهل تیکه» جدید نظراتی در همین خصوص ارائه داده اند. حالا من نمیدانم تلویزیون آن بخشها را حذف خواهد کرد، آیا برمیخورد یا سعی میکند از آنها استفاده کند، چون به هر حال ما مهمانان باتجربه زیادی در برنامه داریم که میتوانند پیشنهادهای فوقالعادهای بدهند که اگر ان شاءالله حرفهایشان حذف نشود، صحبتهای به درد بخوری مطرح خواهد شد.
وی تصریح می کند: زمانی نظر و فکر ما به درد می خورد که شنونده اش وجود داشته باشد، وگرنه پیشنهادات ما مهم نیست. مدیران تصمیمات خودشان را می گیرند و زیاد کاری به ما ندارند؛ البته دکتر احسانی (مدیر شبکه نسیم) که اخیرا تشریف آورده اند پشت صحنه «چهل تیکه» و محبت کردند، ما درباره موضوعات مختلف پیشنهاداتی دادیم و ایشان با جان و دل گوش کردند. آقای جاسبی که همراه ایشان بودند هم همین طور، خیلی دوستانه با هم گپ زدیم و اتفاقاً استقبال هم شد و روز بعد از بازدید، از تهیه کننده برنامه ما درباره پیشنهاداتی که ارائه شد، پیگیری شد مبنی بر اینکه چه کارهایی می توانیم برای شبکه نسیم داشته باشیم تا اتفاقات جدیدی بیفتد. بنابراین تا این مرحله خوب بود اما اینکه فقط شنونده باقی بمانند یا به عمل هم میرسد را ما نمی توانیم بگوییم. واکنش ها که خوب بود و استقبال و توجه شد و من واقعا تشکر می کنم ولی ان شاءالله دست و بالشان بسته نباشد و در سیاست هایشان بگنجد و آنطور که ما حدس می زنیم، اتفاقات خوبی بیفتد.
محمدرضا علیمردانی تنها راه آشتی تلویزیون با مردم را منوط بر گوش دادن به حرف با تجربهها می داند.
او می گوید: مدیران اگر باهوش باشند، به حرف باتجربه ها گوش می دهند. من شخصا نظرات مفصلی در این زمینه دارم و حتما توضیحات و دلایلی هم برایشان دارم که خواهم گفت ولی اینکه چه اقدامی می شود چیزی برای گفتن ندارم.
مجری برنامه «چهل تیکه» همچنین درباره رقابت این روزهای تلویزیون و شبکه نمایش خانگی معتقد است: اینکه چرا به عنوان مثال شبکه نمایش خانگی یا همان پلتفرم ها با وجود اینکه مخاطب، رایگان برنامه هایش را نمیبیند، حاضر است پول پرداخت کند تا برنامه هایش را دنبال کند اما از تلویزیونی که رایگان است، به آن صورت استقبال نمیکند و تنها برخی برنامه هایش را تماشا میکند، این چرایی در واقع در کیفیت و نوع تقاضای مخاطب است و به راحتی مشخص می کند که کدام رسانه بیشتر نظر و سلیقه مخاطب را تأمین میکند.
راوی برنامه «دیرین دیرین» سپس در پاسخ به اینکه خودتان بیشتر مدیوم تلویزیون را میپسندید یا تمایل دارید با شبکه نمایش خانگی همکاری کنید؟ اینگونه پاسخ می دهد: کار درست و باکیفیت برایم مهم است؛ البته که رسانهای که بیشتر به آن توجه میشود آدم خوشحال تر است و بیشتر احساس میکند از کارش نتیجه گرفته است، حالا از هر رسانهای که پخش شود به هر حال مخاطب خودش را دارد. اینکه شما احساس رضایت بیشتر را در کدام مخاطب می بینید واقعاً به آن چیزی مربوط می شود که باید دید اما اساساً معتقدم تلویزیون ما همچنان مخاطب بسیار بیشتری دارد، بدون تعارف بگوییم که تلویزیون حداقل یک ایران را دارد اما امتیاز رضایت مخاطبش کم است، بنابراین تلویزیون احتیاج به یک دگرگونی اساسی و یک نگاه جسورانه در حوزه مدیریت دارد که این تغییر میتواند اتفاقات خوبی را برایش رقم بزند.
علیمردانی به فعالیت شبکه نمایش خانگی در گذشته اشاره می کند و می گوید: قبل از پلتفرم ها، رقیب دیگر تلویزیون همین شبکه نمایش خانگی بود که به شکل پخش دی وی دی کارهایش را منتشر میکرد، همان جا تلویزیون دید مردم حاضرند پول بدهند و دی وی دی ها را تهیه کنند و هر هفته منتظر باشند تا فصل جدید سریال ها به فروشگاه ها بیاید تا تهیه کنند و ببینند ولی تلویزیونی که رایگان است را با جان و دل نمی بینند و یا اگر هم می بینند غر می زنند و راضی نیستند، در نتیجه به جای اینکه بیاید جسورانه در حوزه مدیریتی تحول ایجاد کند، شروع به تخریب رقیب کرد و گفت آنها خیلی مسائل را رعایت نمیکنند و …؛ در حالی که آنها هم به هر حال از یک مرجع قانونی که طبق قوانین همین کشور است، مجوز میگیرند. آن زمان هم سختی هایی برای شبکه نمایش خانگی ایجاد کردند و الان هم فکر میکنم به همین حالت باشد اما مطمئن نیستم. شاید تلویزیون هنوز به لحاظ مدیریتی شهامت اینکه جسورانه عمل کند را پیدا نکرده است، بنابراین رقیبش را که کمی آزادتر است، مورد نقد و سرزنش قرار میدهد.
او ادامه می دهد: تلویزیون واقعا حیف است، چون خانه خیلی از هنرمندانی است که متاسفانه الان با آن قهر کردهاند. اگر تلویزیون و مدیرانش بخواهند به جای نگاه پدرانه اینطور نگاه کنند که آدم ها لوس شده اند، آدم ها اینجا رشد کردهاند و حالا پشت کردهاند به ما و مدام بخواهند هنرمندان را بکوبند، بیشتر هنرمندان را از دست می دهند، هنرمندان چه کسانی هستند؟ آنها کسانی هستند که موجب میشوند مردم تلویزیون را ببینند و این جزو اهداف مهم یک رسانه است. ما باید حتماً بررسی کنیم که چرا هنرمندی که اینجا خانه اش بوده و اگر شرایط خوب باشد، حداقل اکثرشان برمیگردند، قهر کرده است؛ نمیگویم همه شان چون بعضی از آنها بدجوری قهر کردهاند و لج بدی کردهاند که البته تعدادشان هم زیاد نیست و شاید به اندازه انگشتان دو دست باشد. باز هم نمی توان همه را زیر سوال برد چون ما می شنویم که برخی از آنها میگویند اگر شرایط تلویزیون خوب باشد، چرا نیاییم و کار نکنیم؟ ما اینجا رشد کرده ایم، دیده شده ایم.
این هنرمند در عین حال تاکید می کند: تلویزیون هنوز هم می تواند اوضاع را بهتر کند و دوباره هنرمندان به جای اینکه قهر و دل چرکین باشند و امیدوار نباشند، آشتی کنند و با دل خوش و امیدواری کار کنند. این نگاه آن رسانه است که باید پدرانه باشد، اگر هم جایی هست که تلویزیون از دست هنرمندان ناراحت است باید گذشت کند. یک پدر و بزرگتر اینطور رفتار میکند. بگوید عیبی ندارد، هنرمند قشر حساسی است، یک جاهایی کم و کاستی هایی داشتید یا اصلاً سوء تفاهماتی برای هنرمند ایجاد کردید، حالا قهر کرده، حیف نیست؟ شما زمانی به او (هنرمند) میدان دادید تا رشد کند و او هم برایت ترکاند و هنر داشت و توانست سال ها برایت مخاطب جذب کند، همین الان هم که بیاید مخاطب دنبالش می کند و می گوید فلانی دوباره به تلویزیون برگشته، برویم و ببینیمش چون او را دوست دارند، بنابراین کسی که اینقدر مردم دوستش دارند و به آن توجه می شود قطعاً حساسیت هایش هم بالاست و این موضوع پیچیدهای نیست. تلویزیون به راحتی میتواند این را درک کند و اگر این درک به خوبی باشد، قطعا پدرانه رفتار می کند، فضای آشتی را ایجاد میکند، هنرمندانش را بغل می کند و آنها را از خانه بیرون نمیاندازد تا آنها هم قهر کنند و بروند و تلویزیون هم بگوید بروید به کوچه و خیابان، هر کجا می خواهید بروید. باید بگوید شما فرزندان من هستید، ناراحت نباشید، با هم درستش می کنیم.
محمدرضا علیمردانی در پایان صحبتهایش با ایسنا درباره فعالیتش در بخش صداپیشگی و همچنین همکاری در بخش تولید برنامه خاطره انگیز «دیرین دیرین» به عنوان راوی و حضورش در سریال های تلویزیون می گوید: ضبط برنامه «چهل تیکه» به تازگی به پایان رسید و من اکنون مشغول کارهای صدا و چند کار موسیقی از جمله برای خود «چهل تیکه» هستم. قطعا «دیرین دیرین» هم در برنامه کاری ام دارم چون اساسا این برنامه یک جهازی است برای خودش و یک عالم کار دارد. یک سریالی هم در پیش است که ان شاءالله به زودی شروع خواهد شد اما چون کلید نخورده اجازه توضیح ندارم.
محمدرضا علیمردانی، صداپیشه، بازیگر، خواننده، مجری و دوبلور ایرانی است. او تاکنون در مجموعههای تلویزیونی همچون: “پایتخت۴”، “قرعه”، “نوروز ۷۶”، “آشتیکنان”، “مامور بدرقه”، “گل یا پوچ” و … در مقام بازیگر ایفای نقش داشته است. علیمردانی در شبکه نمایش خانگی نیز در آثاری چون “نارگیل” به عنوان صداپیشه، “قبله عالم” به عنوان راوی، “شب های مافیا” در نقش گرداننده حضور داشته است.
این هنرمند تاکنون به عنوان صداپیشه به جای بسیاری از شخصیتهای مطرح کارتونی و سینمایی ایفای نقش کرده است که از این بین میتوان به صداپیشگی شخصیت تختی در فیلم “غلامرضا تختی”، نقش شیطان در مجموعه تلویزیونی “سقوط یک فرشته”، راوی انیمیشن های حیات وحش و “دیرین دیرین” فعالیت داشته است.
علیمردانی همچنین مدیر دوبلاژی انیمیشن “رستم و سهراب” و صداپیشگی نقش رستم را انجام داده است و تاکنون تیتراژ مجموعه های :انقلاب زیبا”، “نهنگ عنبر۲”، “ساخت ایران۲”، “دینامیت”، سریال “کامیون” و “شب های مافیا” از قسمت ۲۲ الی ۲۷ را خوانده است.
بدون دیدگاه