آثاری از چارلی چاپلین، اورسون ولز و اینگمار برگمان از جمله فیلم‌های مورد علاقه استنلی کوبریک، اسطوره فقید سینمای جهان، بودند.
به گزارش ایرنا، استنلی کوبریک کارگردان، تهیه‌کننده، فیلمنامه‌نویس و عکاس آمریکایی بود که معمولا از او به عنوان یکی از بزرگترین کارگردانان تاریخ سینما یاد می‌شود. فیلم‌های وی که همگی اقتباسی از رمان‌ها یا داستان‌های کوتاه هستند، طیف وسیعی از ژانرها را دربرمی‌گیرند و به خاطر واقع گرایی، طنز تلخ، فیلمبرداری منحصربه‌فرد، صحنه‌پردازی مفصل و استفاده درست و به‌جا از موسیقی مناسب شناخته می‌شوند.
کوبریک ژوئیه سال ۱۹۲۸ در شهر نیویورک متولد شد. وی در مدرسه نمرات پایینی می‌گرفت اما از همان دوران جوانی به رشته‌هایی چون ادبیات، عکاسی و سینما علاقه نشان داد و به محض فارغ‌التحصیلی از دبیرستان تمام جنبه‌های مختلف کارگردانی و تهیه‌کنندگی فیلم را فراگرفت.
کوبریک پس از آن که در اواخر دهه ۱۹۴۰ و اوایل دهه ۱۹۵۰ به عنوان عکاس در مجله لوک/ Look کار کرد، با بودجه‌ای کم مشغول ساخت فیلم کوتاه شد و اولین فیلم هالیوودی خود یعنی قتل (The Killing) را در سال ۱۹۵۶ ساخت. به دنبال ساخت این فیلم، کوبریک در ساخت فیلم جنگی راه‌های افتخار (۱۹۵۷) و فیلم حماسی-تاریخی اسپارتاکوس (۱۹۶۰) با کرک داگلاس همکاری کرد.
بی‌علاقگی به صنعت هالیوود و نگرانی‌های فزاینده این کارگردان از آمار جرم و جنایت در آمریکا باعث شد وی در سال ۱۹۶۱ به انگلیس مهاجرت کند و تا پایان عمر در این کشور بماند. اولین فیلم‌هایی که کوبریک در انگلیس و بدون حمایت استودیوهای بزرگ هالیوودی ساخت فیلم اقتباسی لولیتا (۱۹۶۲) و کمدی سیاه دکتر استرنج لاو (۱۹۶۴) بودند.
کوبریک یک کمال‌گرای مطلق بود بنابراین بیشتر جنبه‌های فرآیند فیلمسازی از کارگردانی تا نگارش فیلمنامه و تدوین را به دقت کنترل می‌کرد و بدون تحقیقات کافی دست به ساخت هیچ فیلمی نمی‌زد. وی به هنگام فیلمبرداری معمولا از تیمش می‌خواست یک صحنه را بارها تکرار کنند. بنابراین با وجود بدنامی‌ای که در بین بازیگران داشت بسیاری از فیلم‌های او چیز جدیدی به حوزه فیلمبرداری ارائه کردند.
رئالیسم علمی و جلوه‌های ویژه مبدعانه در فیلم حماسی و علمی- تخیلی ۲۰۰۱: ادیسه فضایی (۱۹۶۸) از او در تاریخ سینما بی‌سابقه بود و جایزه اسکار بهترین جلوه‌های بصری را برای این کارگردان سرشناس به ارمغان آورد. این فیلم به عنوان یکی از بزرگترین فیلم‌های تاریخ سینما شناخته می‌شود و استیون اسپیلبرگ از آن به عنوان انفجار بزرگ (بیگ بنگ) سینمای نسل خودش یاد کرده است. درخشش و غلاف تمام‌فلزی از دیگر شاهکارهای این سینماگر افسانه‌ای هستند. وی در سال ۱۹۹۹ در سن ۷۰ سالگی کمی بعد از ساخت فیلم چشمان کاملا بسته چشم از جهان فروبست.
اگرچه کوبریک معمولا از نام بردن فیلم‌های محبوبش طفره می‌رفت، یک بار در گفت‌وگو با نشریه‌ای به نام سینما (Cinema) فهرستی از ۱۰ فیلم موردعلاقه خود ارائه داد که در آن نام آثاری از چارلی چاپلین، اینگمار برگمان و اورسون ولز به چشم می‌خورد.
در ادامه فهرست ۱۰ فیلم مورد علاقه کوبریک را مشاهده می‌کنید:
ولگردها (۱۹۵۳) کاری از فدریکو فلینی
توت‌فرنگی‌های وحشی (۱۹۵۷) از اینگمار برگمان
همشهری کین (۱۹۴۱) ساخته اورسون ولز
گنج‌های سیرا مادره (۱۹۴۸) به کارگردانی جان هیوستون
روشنایی‌های شهر (۱۹۳۱) از چارلی چاپلین
هنری پنجم (۱۹۴۴) کاری از لارنس اولیویه
شب (۱۹۶۱) ساخته میکل‌آنژ آنتونیونی
بانک دیک (۱۹۴۰) از ادوارد اف. کلاین و رالف سیدر
روکسی هارت (۱۹۴۲) ساخته ویلیام ای. ولمن
فرشته‌های جهنم (۱۹۳۰) از هوارد هیوز، جیمز ویل و ادموند گولدینگ
بدون دیدگاه