فیلمسازان فلسطینی: هنرمندان در سمت درست تاریخ بایستند

۲ کارگردان زن فلسطینی فرح نابلسی و دارین سلام با ساختن فیلم‌هایی دربارهفلسطین امیدوارند تا از این طریق تاریخ این سرزمین و مردم را حفظ کنند.

به گزارش مهر به نقل از ورایتی، فرح نابلسی و دارین جی سلام ۲ فیلمساز فلسطینی بهتازگی درباره چگونگی تاثیر خشونت مداوم در غزه بر جامعه خلاق فلسطینی،سختی‌هایی که برای گفتن داستان‌هایشان متحمل شده‌اند، نگرانی‌های مربوط بهسانسور هالیوود و امیدواری‌هایی برای اینکه سینما بتواند تاریخ فلسطین را حفظ کند،صحبت کردند.

آنها در گفت‌وگو با امانی الخطبه، مؤسس پادکست «دختر مسلمان» در این زمینهحرف زدند که چگونه هویت آنها به عنوان زن فلسطینی بر انتخاب داستان‌ها توسطآنها تاثیر گذاشته و اینکه آیا هویت یا جنسیت مانعی برای آنها در فیلم بوده است.

این زندگی فلسطینی‌هاست

نابلسی، فیلمساز بریتانیایی – فلسطینی که سازنده «حال» و «معلم» فیلم‌های کوتاهنامزد اسکار است، عنوان می‌کند که مشکلاتی که او بیشتر با آن روبه‌رو بوده به این دلیلاست که سینمای مستقل به خودی خود یک چالش است و او با فیلم‌هایش می‌خواهدبگوید این زندگی فلسطینی‌هاست؛ نه اینکه تاکید داشته باشد خودش فلسطینی است.

نابلسی گفت: ساخت چنین فیلمی در سینمای مستقل، صرف نظر از اینکه فلسطینیباشی یا نه، بسیار دشوار و سخت است. اما او در نهایت آموخته که چطور کار را پیشببرد.

وی افزود: من یک فلسطینی بریتانیایی هستم و آنچه برایم بیشتر مطرح است این استکه داستان‌هایی که من می‌گویم داستان‌های فلسطینی است و در فلسطین اتفاقمی‌افتد. شما اکثریت بزرگی را در صنعت فیلم دارید که علاقه‌ای به حمایت ازفیلم‌هایی در این زمینه ندارند، از مرحله توسعه گرفته تا مرحله تولید و توزیع … و منمی‌دانم که واقعیت در هر فیلمی که می‌سازم وجود دارد و این اشکالی ندارد. این بهخودی خود از آنجا می‌آید که من تصمیم می‌گیرم داستان‌های خاصی را که در آن مکانو با آن موضوع اتفاق می‌افتد، تصویر کنم. پس با چشمان باز وارد می شوم.

سلام که اردنی – فلسطینی است، می‌گوید که در حین کار برای ساخت فیلم «فرحا» درسال ۲۰۲۱ نه به دلیل هویت فلسطینی‌اش، بلکه به دلیل محتوای فیلم، با مشکلاتیمواجه شد.

داستان فیلم «فرحا» که به عنوان نماینده اردن برای نود و پنجمین دوره جوایز اسکاربین‌المللی معرفی شد، در جریان نکبت سال ۱۹۴۸ اتفاق می‌افتد و درباره دختر ۱۴ سالهفلسطینی به نام فرها است که در حال تماشای فاجعه‌ای است که در نهایت خانه‌اش رامی‌سوزاند؛ نیروهای اسرائیلی به عنوان بخشی از عملیات نظامی که بیش از ۷۰۰ هزارفلسطینی را آواره کرد، وارد شهر او می‌شوند.

وی گفت: یکی از دلایلی که تامین مالی فیلم واقعاً دشوار بود، این بود که افراد وسازمان‌ها از مرتبط ساختن نام خود با فیلمی درباره نکبت وحشت داشتند. آنهامی‌ترسیدند و در عین حال می‌گفتند فلسطین مد روز نیست، سوریه مدتر است!

حمله آنلاین دولت اسرائیل به فیلم‌ها

به گفته سلام، اوج مبارزه سفر «فرحا» درست قبل از انتشار فیلم در نتفلیکس بود. درهمان دورانی که این فیلم به عنوان نماینده اردن در رقابت‌های اسکار نامزد شد، دولتاسرائیل حمله آنلاین و کمپینی علیه فیلم را برای آسیب رساندن به آن و کاهش رتبه درسایت آی‌ام‌دی‌بی آغاز کرد.

نابلسی گفت تجربه مشابهی را برای فیلم «حال» داشت که درباره پدر و دختری درکرانه باختری و در حالی است که پدر دارد هدیه سالگرد ازدواج را برای همسرشمی‌خرد.

نابلسی افزود: فیلم مثل همه رتبه‌بندی‌های شگفت‌انگیز از سوی مردم داشت جلومی‌رفت که بلافاصله یک سری امتیاز یک، یک شبه ظاهر شد.

مقاومت هالیوود در برابر سینمای فلسطین

این ۲ همچنین درباره خشونت مداوم در غزه که تاکنون منجر به کشته شدن بیش از۳۰۰۰۰ نفر شده و آنها را از نظر شخصی و حرفه‌ای تحت تاثیر قرار داده و نیز نگرانیمشترک برای افزایش سانسور در هالیوود هنگامی که خلاقان از آتش‌بس حمایتمی‌کنند، صحبت کردند.

نابلسی در این زمینه گفت: با ۷ اکتبر و چند هفته اول بعد از آن، یک واکنش تند ایجادشد که یک خشم خالص و حتی انتقام‌جویانه بود، اما کاملاً اشتباه بود و همه اینحرف‌ها بعداً نادرست خوانده شدند و مایه شرمساری است که مردم مجبور شدندبهای آن را بپردازند.

سینمای مقاومت

نابلسی تاکید کرد که از آن زمان به دلیل بحران کنونی فلسطینی‌ها، غرق در اندوه استو به همین دلیل تمرکز بر کارش سخت شده است.

وی گفت: مجبورم روی «معلم» تمرکز کنم، زیرا این پروژه فعلی من و در مرحله انتشاراست، بنابراین نمی‌توانم آن را رها کنم. از سوی دیگر اکران فیلم در حالی که این قتلعام بی‌رحمانه و بحران انسانی روی صفحه نمایش ما پخش می‌شود، مضحک به نظرمی‌رسد. در عین حال، هرگز اینقدر به فلسطینی بودنم افتخار نکرده‌ام و از ساختن اینفیلم احساس غرور می‌کنم. این فیلم یک داستان عمیقاً انسانی است که اساساً درهمین واقعیت خشونت‌آمیز، بی‌رحمانه و ناعادلانه که دهه‌هاست فلسطینی‌ها تحملمی کنند، روایت می‌شود و من واقعاً سپاسگزارم که می توانم در این لحظه فیلم را بهنمایش بگذارم. این سینمای مقاومت من در این لحظه است.

سینما برای حفظ موجودیت

سلام هم با تاکید بر اینکه چگونه سینما می‌تواند «رسانه‌ای مهم» برای آموزش و ایجادآگاهی باشد گفت انتقال این صداها و داستان‌های فلسطینی‌ها به پرده سینما برایحفظ موجودیت ما بسیار مهم است، زیرا این یک شکل قدرتمند مقاومت است.

سالام گفت: برای مثال «فرها» چنان آگاهی ایجاد کرد که من انتظارش را نداشتم،چنان که مردمی که از سالن سینما بیرون می‌آمدند اول «نکبه» را گوگل می‌کردند ودرباره «نکبه» یاد می‌گرفتند. این گونه است که ما تاریخ و فرهنگ خود را حفظمی‌کنیم. این فقط وظیفه ماست که از طریق هنرمان و از طریق آنچه می توانیم انجامدهیم و در آن مهارت داریم، چشمان جهان را باز کنیم.

نابلسی وقتی به آینده نگاه می‌کند، چه به آنچه در پیش است و چه به آنچه فیلم‌هایشرا رونق بخشیده، می‌گوید امیدوار است بتواند پایان این ظلم و بی‌عدالتی را ببیند و درنهایت همه به مکانی برای رهایی برسند و فیلم‌های آینده توسط فلسطینی‌هایی ساختهشود که شامل موضوع‌ها و داستان‌های امیدوارکننده‌تر باشد و دردها را درمان کند.

نابلسی و سلام همچنین بر اهمیت صنعت فیلم به عنوان یک کل تاکید کردند، اینکهصنعت فیلم شجاع و بینا باشند و واقعاً از این داستان‌ها حمایت کند.

سلام در این باره گفت: اینکه می‌بینم هنرمندان می‌ترسند، مرا می‌کشد، و به همیندلیل است که به شجاع بودن اشاره کردم، زیرا به عنوان یک هنرمند، باید انسانیتداشته باشی. این فقط برای فلسطین نیست، برای انسانیت، برای عدالت و برای حقوقاولیه بشر است. آرمان فلسطین سیاسی نیست. یک علت انسانی دارد و به همین دلیلاست که از هنرمندان می‌خواهم در سمت درست تاریخ باشند.