مراسم تشییع و خاکسپاری علیرضا طبایی (شاعر و ترانه‌سرا) فردا، ۲۱ شهریور برگزار می‌شود.
احمد طبایی، فرزند این شاعر و ترانه‌سرای پیشکسوت درباره زمان مراسم تشییع و خاکسپاری پدرش به ایسنا گفت: مراسم تشییع پیکر پدرم، فردا (چهارشنبه، ۲۱ شهریور) از ساعت ۱۰ از مقابل خانه هنرمندان برگزار می‌شود و پس از آن پیکرش برای خاکسپاری به قطعه نام‌آوران بهشت‌زهرای تهران منتقل خواهد شد.
علیرضا طبایی‌زاده ۱۴ آذر سال ۱۳۲۳ در شهر شیراز بود که روزگذشته در ۸۰ سالگی در منزل خود از دنیا رفت. اولین مجموعه شعرش با عنوان «جوانه‌های پاییز» در تیرماه ۱۳۴۴ منتشر شد. او از سال ۱۳۴۸ به ترانه‌سرایی روی آورد و طی چند سال موفق به خلق ترانه‌هایی همچون «طلسم آرزوها»، «کوچه میعاد»، «عشق تو نمی‌میرد»، «تنها با گل‌ها»، «شهر فرنگه چشمات»، «مرد سرگردان»، «یاد آن شب‌ها»، «دختر دریاها»، «آسمان آسمان»، «نگاهم با نگاهت قصه‌ها داره» و… شد. طبایی همچنین ۱۴ سال مسئولیت اداره صفحات شعر مجله «جوانان امروز» را برعهده داشت.
از این شاعر، این مجموعه‌های شعر منتشر شده است: «جوانه‌های پاییز» سال ۱۳۴۴، انتشارات پیروز، «از نهایت شب» سال ۱۳۵۰، انتشارات بامداد، «خورشیدهای آن سوی دیوار» سال ۱۳۶۰، انتشارات توس، «شاید گناه از عینک من باشد» سال ۱۳۸۵، انتشارات آیینه جنوب (این مجموعه به عنوان کتاب سال، برگزیده جایزه شعر خبرنگاران شد.)، «مادرم ایران» سال ۱۳۹۱، انتشارات شادان و «تندر اما ناگهانی‌تر» سال ۱۳۹۲، انتشارات آوای کلار، «تاک کهنسال و خوشه‌های صبح» سال ۱۴۰۱، انتشارات آرادمان و «عشق تو نمی‌میرد» (مجموعه ترانه) سال ۱۴۰۱ انتشارات آرادمان.
اکبر اکسیر: طبایی دست شاعران را گرفت
اکبر اکسیر می‌گوید: طبایی دست شاعران جوان شهرستانی را با مهربانی تمام گرفت و آن‌ها را پله‌پله به ملاقات شعر و شاعری کشاند.
اکبر اکسیر، شاعر و طنزپرداز در پی درگذشت علیرضا طبابی، شاعر و ترانه‌سرا، در یادداشتی کوتاه که در اختیار ایسنا قرار داده نوشته است: «استاد علیرضا طبایی هم غزل خداحافظی را خواند. هنوز اشک غزل در سوگ محمدعلی بهمنی خشک نشده، خبر کوچ غریبانه استادعلیرضا طبایی به گوش رسید و شاگردانش را در ماتم فراق آن یگانه سیه‌پوش کرد. شاعران شهرستانی دوشنبه‌های دهه پنجاه مجله جوانان این ضایعه بزرگ را به جامعه ادبی ایران وخانواده فهیم استاد طبایی تسلیت می‌گویند. یادش گرامی و نامش جاودانه باد.
دستم بگرفت وپا به پا برد/تاشیوه ی راه رفتن آموخت.
یک حرف ودو حرف برلبان / الفاظ نهاد وگفتن آموخت….
به‌راستی که استاد طبایی دست شاعران جوان شهرستانی را با مهربانی تمام در دست گرفت و آن‌ها را پله‌پله به ملاقات شعر و شاعری کشاند. در روزگار بی‌کسی و بی‌پناهی شاعران شهرستانی حضورش در مجله جوانان غنیمتی بو فراموش نشدنی. این شیرازی اصیل عطر و بوی سعدی و حافظ داشت کاری کرد کارستان. و چنین بود که نامش در کوچه باغ‌های خاطره ثبت شد. نام بلندش بر دل‌های مشتاقان داغ ماندگار شعر امروز است.
اغلب شاعران موفق امروز یادگاران ارجمند آن بزرگوارند. امید که حق شاگردی را خوب ادا نمایند و راه او را ادامه دهند. او با فروتنی و مهربانی جوانان شاعر را حمایت کنند و بدانند که تنها مهربانیست که می‌ماند.
شهریور ۱۴۰۳ پاییز غم‌انگیز شعر و غزل ایران بود. با زنده نگهداشتن یاد محمدعلی بهمنی و استاد علیرضا طبایی بهاری نو به باغ پرطراوت شعر ایران هدیه کنیم.»
بدون دیدگاه