جبار آذین
دیشب به لطف و دعوت جناب علی یدالهی کارگردان محترم و مستعد نمایش زیبای «مجلس زنانه رختشور شاه» به تماشای هنرنمایی‌های او و گروه هنرمندش در عمارت نوفل لوشاتو نشستم. اجرایی خوب وحرفه ای بامتنی قوی، بازی‌های دلنشین، کارگردانی متفکرانه، همکاری هماهنگ و قابل تحسین هنرمندانی که اجرای این اثر دلچسب و به یادماندنی را پشت و روی صحنه جان بخشیدند. در دورانی که تئاتر و هنرمندان تاتئر هم مانند هنرها و هنرمندان سینما و موسیقی و تجسمی با انواع مشکلات،کاستی‌ها،ب ی‌مهری‌ها و بی‌عدالتی‌ها روبرو هستند و بیش از تکیه به حمایت‌های مسوولان که غالبا خودی‌ها را مورد نوازش و مهر قرار می‌دهند، نگاه‌شان به استقبال و رضایت مردم است.
اجرایی چنین هنرمندانه و شایسته به همت گروهی که هنر را وسیله کاسبی، ابزار تمایلات و سفارش‌های سیاسی و جناحی قرار نداده و مردم، هنرشناسان و هنردوستان را مخاطبان واقعی خود می‌دانند و می‌کوشند هنر را در خدمت ملت و آرمانهای ملی به کار گیرند و درهای امید و شکوفایی را روی خود و جامعه و جوانان کشور بگشایند، کارشان بزرگ و شرافتمند و ستودنی است، به ویژه که در اقدامی بزرگ و انسانی و هنرمندانه و قدرشناسانه، عواید یک روز اجرای خود را به درمان و بهبود منقد پرتلاش و خوشفکر تاتئر شور “رضا آشفته” اختصاص دادند.
دیشب در کنار مردم هنردوست، جمعی از هنرمندان کشور هم تماشاگران این اثر شاد و مفرح بودند؛ از جمله داریوش مودبیان، جابر قاسمعلی، فریده دریامج، مارال فرجاد، سعید نعمت الله و… حقیقت اینکه، والاترین هنر، انسانیت است و چنین هنری، هنرمندانی فرزانه می‌خواهد و هنرآفرینان مجلس زنانه شیوا و طناز “رختشور شاه” اینگونه‌اند.
سپاس…
بدون دیدگاه