سکوت رضا مافی بعد از مرگ هم شکسته نشد؛ این هنرمند خوشنویس در ۳۹ سالگی چشم از جهان فرو بست و به همین ترتیب بیش از ۴۰ سال دیگر را هم در سکوت سپری کرد.
به گزارش ایسنا، سوگنامه مرگ رضا مافی با «هزاردستان» پیوند خورده است؛ تراژدی مرگ خوشنویسی جوان در پشت صحنه یک سریال پرآوازه. رضا مافی در ۳۹ سالگی در پشت صحنه سریال «هزار دستان» از اسب سقوط کرد؛ چهارم مهرماه بود که در اثر این آسیب دیدگی و پس از گذراندن مدتی در کما، درگذشت. این اتفاق به گُمان بسیاری، همانند مراحلی از زندگی او نابهنگام، بهت‌آور و البته غمبار بود.
چهره مافی اگرچه تار اما فراموش نشد؛ به همت دوست‌دارانش، از چهره این هنرمندِ جوان که در ۳۹ سالگی دنیا را ترک کرده بود، سردیسی ساخته شد. سردیس مافی را بهروز گلزاری با قالب‌گیری از صورت او در زمانِ کُما ساخت. این سردیس با متریال برنز و سنگ مرمر، در ابعاد ۳۹ در ۳۹ به نشان سن او ساخته شده است.
عمر مافی در سکوت سر شد و همین امر موجب شد که شخصیتش تا حد زیادی ناشناخته بماند. حالا دوست‌دارانش او را میان دست‌نوشته‌های به جا مانده‌اش جست و جو کرده و گاهی هم با کاوش در آثارش به دنبال یافتن حقایقی پنهانند.
یکی از دوست‌داران مافی که تعدادی از آثار این هنرمند را هم در اختیار دارد می‌گوید «هنوز برخی متریال‌هایی که رضا مافی از آن‌ها استفاده کرده مشخص نیست.»
مافی هنرمند خوشنویسی، در کنار روش‌ و اصول سنتی، خلق آثاری با زمینه مدرن را هم در نظر داشت؛ او با استفاده از رنگ و طرح‌هایی با سبک و سیاق مدرن، آثاری را خلق کرد که بر همین اساس عده‌ای از کارشناسان هنر خوشنویسی او را در زمره پیشروان نقاشی‌خط مدرن می‌شناسند.
رضا مافی و دستان بازیگرش با اتودهایی برای تیتراژ سریال «هزاردستان» علی حاتمی نیز شناخته می‌شوند. دست‌های خوشنویسی که در سکانس‌های این سریال دیده می‌شود،‌ اغلب دست‌های رضا مافی است. گفته می‌شود تیتراژ ابتدایی این سریال نیز برگرفته از قطرات خون و مرکب خوشنویسی است که بعضی او را از جمله خلاقیت‌های خطاطی رضا مافی به شمار می‌آورند.
پس از مرگ این هنرمند البته به مدت ۴۰ سالی کمتر به او پرداخته شد؛ کمتر درباره او صحبت و کمتر نمایشگاهی با آثارش برپا شد. حالا چندی است که دیگر بار با برپایی چند نمایشگاه از آثار او، نامش بر سر زبان بخشی از جامعه هنری افتاده است.
از دیدگاهِ بعضی پژوهشگران حرکت به سمت و گرایش به قدما و هنرهای سنتی در آثار این هنرمند پیداست؛ همچنین او به سه حوزه از هنر از خط کلاسیک ایرانی به‌ خصوص نستعلیق، تا اندازه‌ای خطِ شکسته و بر خط فرم و نقاشی تسلط داشته است. به عقیده عده‌ای از پژوهشگرانِ هنرهای تجسمی، حفظ اصالت خط در نقاشی را می‌توان از جمله نقاط قوت آثارش محسوب کرد چرا که مبنای آثارِ او خط کلاسیک، و نقاشی تابعی از آن در نظر گرفته شده است.
گفتنی است که خلق بداهه آثار نیز از ویژگی‌ آثار مافی است. او بسیاری از آثار خود را به صورت بداهه خلق می‌کرد و از نگاه خط به احساسات آنی خود می‌پرداخت. با این وجود که بعضی او را گوشه‌گیر عنوان می‌کنند اما بعضی‌ هم می‌گویند «رضا مافی روحیه‌ای خاص داشت. احساساتی بود و همین احساسات موجب می‌شد که در سکوت و انزوا خطاطی کند.»
اگر چه سال‌های انزوای این هنرمند بعد از درگذشت نیز تا حدی ادامه یافت اما حالا هم اثر سیر و سلوک روحش میانِ جوهرهای پخش شده بر بوم، همچنان باقی مانده است.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *