دلیل انتخاب برخی از نقش‌هایم در تلویزیون امرار معاش بود

بازیگر فیلم سینمایی «دست شیطان» گفت: در فعالیت‌های تلویزیونی برخی کارهایی که انجام داده‌ام دلخواهم نبوده اما برای امرار معاش ناگزیر از انجام آن شده‌ام.
آرش تاج‌تهرانی در گفت وگو با ایرنا و در توضیح عدم حضور یک دهه‌ای خود در سینما گفت: حضورم کمرنگ شد چرا که سینما عوض شد و آن سینمایی که من دوست داشتم نبود؛ سینمایی که من در آن بتوانم کار و شغلم و تحصیلاتم را ارائه کنم نبود و بیشتر ظرفی بود که مظروفش کارهای آبکی بود. به همین دلیل ترجیح می دادم سابقه قبلی ام را خراب نکنم. نیازی نمی دیدم که در این فضا حضور داشته باشم و ترجیح دادم کارنامه کاری ام با همان آثار سینمایی قبلی بماند.
این هنرمند پیشکسوت در پاسخ به این پرسش که سینمای مطلوبش چگونه سینمایی است، اظهار داشت: این که اسکلتی درست و حسابی برقرار باشد و قصه ها قابل فهم و منطقی باشند؛ فیلم و قصه ای که بیننده پسند باشد نه این که آن را بزک کرده و به مدد زیورآلات آن را قابل توجه کنند.
وی ادامه داد: کارهای برجسته ای در کارنامه دارم؛ دست شیطان (حسین زندباف ۱۳۶۰)، پلاک (ابراهیم قاضی زاده ۱۳۶۴)، رنجر (احمد مرادپور ۱۳۸۷) یا ترن (امیر قویدل ۱۳۶۶) از جمله این آثار هستند که فیلم های شاخص دهه ۶۰ و ۷۰ من هستند که نمی خواهم خراب شود. همین امروز اگر فیلم سینمایی دست شیطان اکران شود کل فروش را می گیرد.

مشکل اصلی و ابتدایی سینما فیلمنامه‌هاست
بازیگر فیلم سینمایی سفر سنگ (مسعود کیمیایی ۱۳۵۶) در توضیح علت تنزل تولیدات سینمایی اظهار داشت: از سویی عده ای از سینماگران به خصوص کارگردانان حرفه ای کنار گذاشته شدند؛ از دیگر سو فیلم هایی تولید شد که به لحاظ فروش توقع و خواسته تهیه کننده را محقق نکرد و در نهایت رشته امور دست عده ای تازه به دوران رسیده افتاد که حرمت سینما را لوث کردند.
تاج تهرانی در توضیح علت عدم اقبال آثار در بین مردم گفت: مشکل اصلی و ابتدایی سینما فیلمنامه هاست که سوژه مفیدی که درد جامعه را منعکس کند و جامعه پسند باشد، ندارد. برخی از کارگردانان جدید حتی لنز دوربین را نمی شناسند؛ چگونه می توان از ایشان انتظار خروجی خوب داشت؟
وی افزود: به من پیشنهاد ساخت فیلم شده است اما این کار را نکرده و نمی کنم چرا که این کار، کاری تخصصی است و کار من نیست. من بازیگرم و درس بازیگری خوانده ام اما بسیاری از چنین پیشنهاداتی نمی گذرند.

تاثیر اقتصاد بر مصرف فرهنگی شدید است
بازیگر فیلم سینمایی لژیون (سیدضیاالدین دری ۱۳۷۷) با اشاره به تاثیر اقتصاد بر مصرف فرهنگی بیان کرد: قیمت بلیت در سال جدید گران شده و این قیمت دگربار باعث خالی شدن سالن‌های سینما شده است چرا که چنین رقمی برای یک خانواده مثلا ۵ نفره اصلا مقرون به صرفه نیست به همین دلیل بار دیگر (پس از دوسال شرایط کرونا و خالی بودن سینماها) از تعداد سینماروها کاسته می شود.
وی افزود: این وضعیت ابعاد دیگری هم دارد چنانچه شاهدیم که در این شرایط اقتصادی کسی جرات ندارد برای تولید یک فیلم سرمایه بگذارد؛ حسین فرح بخش یکی از تهیه کنندگان قدر سینمای ایران است که پیش از این دست کم سالی دو فیلم می ساخت اما امروز می بینیم که دوسالی هست که کار نمی کند.

«خداداد» برای تامین هزینه زندگی شب عیدم بود
هنرپیشه مجموعه تلویزیونی کوچک جنگلی (بهروز افخمی ۱۳۶۳) در توضیح اهمیت معیشت بر انتخاب کارها، یادآور شد: در فعالیت های تلویزیونی ام برخی کارهایی که انجام داده ام دلخواهم نبوده اما برای امرارمعاش ناگزیر از انجام آن شده ام و برخی دیگر باب میلم بوده و اتفاقا همین کارها هستند که در رزومه و کارنامه کاری ام متبلور شده اند و مشخص است که این کارها را از جان و دل انجام داده ام.
وی با اشاره به شیوه انتخاب نقش خود بیان کرد: برخی از کاراکترها در من هست و تنها نیاز است که آن را برجسته کنم ولی کارهای دیگر نه.
بازیگر سریال تلویزیونی خداداد (علی غفاری ۱۴۰۰) با اشاره به دلیل حضور خود در این مجموعه پس از دوسال عدم فعالیت، گفت: خداداد را صرفا برای تامین هزینه زندگی شب عیدم انجام دادم.
تاج تهرانی که سابقه حضور در یک اثر شبکه نمایش خانگی (هم‌گناه، مصطفی کیایی ۱۳۹۸) را دارد، در پاسخ به این پرسش که این رسانه را چطور می بیند، بیان کرد: ارتباط زیادی با این شبکه نداشته ام اما معتقدم کارهای ضعیفی را پخش می کند. به توصیه دوستان که برخی از این آثار را معرفی می کنند، تکه ها و قسمتی از این تولیدات را می بینم که دلخواه من نیست.

شبکه نمایش خانگی سلیقه ام نیست
بازیگر مجموعه تلویزیونی برادرجان (محمدرضا آهنج ۱۳۹۸) ادامه داد: نه این که من خیلی خبره باشم اما شبکه نمایش خانگی سلیقه ام نیست. من هنوز درس می خوانم و نمی توانم بگویم فارغ التحصیل بازیگری هستم چرا که هنوز یاد می گیرم. به همین دلیل فیلم های امریکایی و فرانسوی را می بینم و از آنان یاد می گیرم.
این هنرمند پیشکسوت در توضیح علت ضعف تولیدات در شبکه نمایش خانگی عنوان کرد: مهمترین ضعف این رسانه از هم گسیختگی روال کار و کارگردانان تازه کار است که تصور می کنند هرقصه ای مناسب بیننده هست. بر این اساس هر قصه ای را به تصویر می کشند و متاسفانه خوب هم از آب درنمی آورند. نمایش خانگی همه را راضی نمی کند اما عده ای دوست دارند و دنبالش می کنند.
وی در توضیح وضعیت تلویزیون هم گفت: این روزها وضعیت تلویزیون راضی کننده نیست و گلایه از بی محتوایی تولیدات سریالی یکی از مهمترین شکایت هاست.
تارج تهرانی در پاسخ به این پرسش که این روزها مشغول چه کاری است، خاطرنشان کرد: این روزها بیشتر کتاب می خوانم و فیلم میبینم. دو سالی هست که کار نمی کنم و تلاش می کنم سلامت باشم.
آرش (فتح‌الله) تاج تهرانی در سال ۱۳۱۸ در تهران متولد شد و در سال ۱۳۴۳ به دانشکده هنرهای دراماتیک راه یافت. در سال ۱۳۴۷–۱۳۴۸ در دو رشتهٔ بازیگری و کارگردانی فارغ‌التحصیل شد و فعالیت تلویزیونی و سینمایی را آغاز کرد.
تارج تهرانی در سریال‌های پهلوانان، داستان‌های جاوید ادب ایران، سرداران استقلال، سرزمین من و نقابداران، بسوی افتخار، دل‌های شاد، آنتونی شرلی، همسفران، روز به‌یادماندنی و مسیح منجی و به دنبال آن‌ها در چندین فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی ایفای نقش نموده است.
وی هم چنین در چندین سریال از جمله سریال سال‌های بی‌پناهی به عنوان کارگردان هنری به ایفای نقش پرداخت.