درگذشت نویسنده نامدار آلمانی

مارتین والزر، نویسنده نامدار آلمانی در روز جمعه ۲۸ ژوئیه (ششم مرداد) چشم از جهان فروبست.
به گزارش سایت دویچه‌وله، با درگذشت والرز که زندگی اش در نوشتن خلاصه می‌شد ادبیات آلمان یکی از نویسندگان بزرگ و تاریخ ساز خود را از دست داد.
والزر که به نوشتن تا دم مرگ وفادار ماند رمان نویسی کوشا و پویا بود که از خود رمانهای متعدد، داستان‌های کوتاه و نمایشنامه‌های فراوان بر جا گذاشت.
او نویسنده‌ای سیاسی با دیدگاههای متفاوت و جنجال‌برانگیز بود؛ مدتی پیشتاز نویسندگان چپ در جبهه مخالفان محافظه‌کاران و راستگرایان بود که بسیار زودتر از دیگران پدیده ناسیونالیسم آلمانی را کشف و نقد کرد.
والزر از جمله نویسندگان پیشروی آلمان پس از جنگ جهانی بود؛ نویسندگانی چون گونتر گراس، بل بوشرت یا لنتس. نسلی که بیشتر به زمینه‌های پا گرفتن جنگ و مصیبت‌های پس از آن می‌پردازند. نسلی که دغدغه اش عدم تعهد و عدم مقاومت پدرانش است.
والزر در آثار خود بیشتر به فرجامی می‌پرداخت که ناشی از نبود فداکاری و پایداری در قبال دیکتاتوری و جنگ‌طلبی است.
نخستین رمان او زوج‌های “فیلیپس بورگ” نام دارد که پیرامون جامعه مرفه آلمان پس از جنگ نوشته شده است. از دیگر رمان‌ها او می‌توان به “شرح حال عشق” و “دفاع از دوران کودکی” اشاره کرد.
والزر فارغ‌التحصيل ادبیات فلسفه و تاریخ بود و زبانش به دلیل تغییر لایه‌های گفتاری و طنزی، پوشیده، جذاب و پیچیده بود. او می‌گفت هر نویسنده، شخصیتی آسیب دیده دارد که از طریق نوشتن می‌خواهد آن را جبران کند.
والزر متولد “بودنزه” یا منطقه دریاچه کنستانس بود بسیاری از قهرمان‌های کتاب‌هایش اهل همین ناحیه‌اند که به قول او، خوشبختی در شوربختی را تجربه می‌کنند.
والزر در این مورد گفته بود زادگاه مانند زمان است زمانی که از دست می‌رود زادگاه دوران کودکی است. وقتی فرد از کودکی و خانه‌هایی که در آن بزرگ شده جدا می‌شود، خاطرات تنها در حافظه و قلب و روح انسان یا جایی در وجود فرد باقی می‌مانند بدون این که از دستبرد در امان باشند.»
نطق والزر هنگام دریافت جایزه ناشران آلمانی در سال ۱۹۹۸ میلادی انتقادها و بحث های زیادی به همراه داشت.
والزر” بحث غلبه بر گذشته آلمان را مورد انتقاد قرار داد و آن را تلاشی بی‌معنا و بی‌مزه خواند.
بسیاری او را متهم کردند که مایل به شکافتن موضوع اردوگاه‌های مرگ یهودیان در جنگ جهانی دوم از جمله آشویتس نیست اما والزر بسیار زودتر از دیگران در دهه پنجاه به نقش و گناه آلمان در این زمینه پرداخته بود.