حسین سرفراز که از باسابقه‌ترین روزنامه‌نگاران ایران به شمار می رفت، روز گذشته ـ شنبه ـ دور از وطن چشم از جهان فرو بست.
رضا قوی فکر روزنامه‌نگار باسابقه و دبیر انجمن پیشکسوتان مطبوعات ایران این خبر را به ایسنا اعلام کرد و در توضیحاتی درباره‌ی ویژگی‌های شخصیتی و حرفه‌ای وی نوشت:
«حسین سرفراز، روزنامه‌نگاری که پیش از انقلاب سردبیری بیش از ۲۰ مجله‌ی معروف آن‌زمان را عهده دار بود و یکی از باسابقه‌ترین روزنامه نگاران ایران به شمار می رفت، روز گذشته دور از وطن چشم از جهان فرو بست.
پیشینه دراز مدت او در سردبیری نشریه‌های گوناگون باعث شده بود که در میان اهالی مطبوعات به «حسین سردبیر» معروف باشد.
او از جمله بنیانگذاران‌سندیکای نویسندگان وخبرنگاران مطبوعات هم بود.
حسین سرفراز یازدهم اسفند سال ۱۳۱۲خورشیدی در شهر داراب فارس دیده به جهان گشود. تا کلاس نهم (سیکل اول) در داراب درس خواند و در اردیبهشت سال ۱۳۳۰ به شیراز رفت و دیپلمش را انجا گرفت. وی سپس موفق شدبه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران راه یابد و در رشته تاریخ و جغرافیا فارغ التحصیل شود.
حسین سرفراز همزمان با تحصیل نوشتن مقاله، گزارش و تهیه گفتگو را در نشریه آژنگ به سردبیری ایرج نبوی آغاز کرد. با پایان یافتن تحصیلات دانشگاهی حسین به یک روزنامه نگار حرفه ای و تمام عیار تبدیل شده بود.
او سپس سردبیر نشریه دنیای جدید شد و پس از مدت‌کوتاهی به سردبیری مجله موفق امید ایران رسید. از آن‌پس تا بیست سال بعد سردبیری مجلات معروف آن زمان از جمله خواندنی ها، سپیدوسیاه، روشنفکر، تهران‌مصور، خوشه و …را بر عهده گرفت.
او سپس مدتی با روزنامه مردم کار کرد و سپس با انتشار روزنامه رستاخیز از جمله بنیانگذاران این روزنامه بود. سرفراز مدتی نیز مدیر مجله جوانان این روزنامه بود که خود آن را بنیان نهاد. او سپس به امریکا مهاجرت کرد و از آغاز دهه هفتاد ۱۰۵ شماره نشریه هفتگی ایران‌خبر را در آنجا منتشر کرد. سرفراز شاعر هم بود. از اومجموعه شعری در سال ۱۳۴۳ منتشر شد. او در غربت نیز مجموعه‌ی شعری تحت عنوان‌مثل سروکاشمر منتشر کرد. این روزنامه نگار قدیمی در دهه ۹۰میلادی از فعالان کانون دوستداران فرهنگ ایران در واشنگتن بود.
انجمن‌پیشکسوتان مطبوعات درگذشت این روزنامه‌نگار قدیمی و پرتلاش را به اهالی مطبوعات و خانواده ی وی تسلیت می گوید.»
بدون دیدگاه