بانی‌فیلم – مسعود داودی: انتشار عکسی از این روزهای هنرمند بزرگ فرامرز صدیقی که توسط پرویز پرستویی صورت گرفت، موجی از ناراحتی توام با شگفتی را در میان علاقمندان به دنیای سینما ایجاد کرد.
اینکه توجه درخور شانی به یک بازیگر دارای جایگاه مانند فرامرز صدیقی نشود که سال‌ها در فیلم‌های سینمایی هنرنمایی کرده و زحمت کشیده، دلسردکننده است؛ اینکه نه از سوی نهاد صنفی خانه سینما از او خبری نداشته باشند و نه هیچ مدیر و مقام مسئولی هم نشانی از این هنرمند نگیرد، به قدر کافی آزاردهنده و به شدت غمگینانه است. 
شاید پرویز پرستویی درست می‌گوید که سینما همین است؛ وقتی هستی همه تو را می‌بینند و وقتی نیستی کسی سراغت را هم نمی‌گیرد!
در اینکه سینما، صنعتی بی‌رحم است هیچ تردیدی نیست اما ما داریم در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که ادعای داشتن ویژگی‌های اخلاقی و فضیلت‌های رفتاری داریم؛ در چنین جامعه مدعی پایبندی به فضائل اخلاقی و رفتاری، چرا باید شاهد چنین روال ناامیدکننده باشیم؟
چرا جامعه صنفی سینمایی و انجمن‌های بازیگری در عملکردشان، هیچ نشانی از رعایت و پاییندی به رفتارهای مبتنی بر احترام و حرمت‌گذاری وجود ندارد؟
آیا مجریان اداره این نهادها یادشان می‌رود که روزی هم آنها سالخورده می‌شوند و سن‌و‌سال‌شان بالا می‌رود و روزگار بر آنها هم سخت می‌گذرد و به ناچار باید در چنین منظری قرار گیرند؟!
در این دوران بی‌اعتنایی به مقام هنرمندان، نهادهای صنفی کجا ایستاده‌اند و با چه منطقی اهمال‌های اجرایی خود را توجیه کنند؟!
قبول داریم که روزگار، روزگار سخت و دشواری‌ست و دورانی پر از تنگنا را می‌گذرانیم؛ اما آیا مسئولان نهادهای صنفی، در کنار حجم انبوهی از سیاسی‌کاری رایج‌شان و دعواهای جناحی خود، فرصتی ولو اندک برای رسیدگی و توجه به هنرمندانی که در حکم ستون‌های بنای فرهنگ‌وهنر مملکت هستند ندارند؟!
اگر پاسخ منفی باشد که باید بر احوال این نهادها و گردانندگان‌شان تاسف خورد و گریست و ازشان پرسید که فلسفه وجودی‌شان در چرخه جامعه سینمایی کشور چیست و بود و نبودشان چه تفاوتی می‌کند؟
همه می‌دانیم که در این موترد هم مانند بسیاری دیگر از مطالبات، باید از مدیران و مسئولان قطع امید کرد، آنها به اندازه کافی در روال سیاسی‌کار خود حیران و سرگردانند و وقتی برای رسیدگی به چنین موضوعاتی ندارند! همین‌جاست که نقش و وظیفه نهادهای صنفی و تشکل‌های سینمایی پررنگ و موثر می‌شود. آنها باید آستین بالا زده و وارد میدان شوند و برای رسیدگی به اوضاع هنرمندان زحمتکش تلاش کنند.
در عالم سینما و بازیگری، همانند فرامرز صدیقی کم نیستند، هنرمندانی که چشم به راه توجهی عزت‌مندانه و محترم هستند تا همچنان به هنرمند بودن‌شان دلخوش باشند و افتخار کنند…
نگذاریم در گردوغبار دعواها و سهم‌خواهی، زمان از دست برود و عملکرد نهادهایی مانند خانه‌سینما تنها برگزاری مراسم یادبود خلاصه شود.
قدر فرصت‌ها را بدانیم تا با پشیمانی در جست‌و‌جوی زمان از دست رفته نباشیم…
ویدیویی از فرامرز صدیقی را در نشانی زیر ببینید:
لینک آپارات:
https://aparat.com/v/p5oKq
لینک اینستاگرام
https://www.instagram.com/tv/CW4DtpbLulh/?utm_source=ig_web_copy_link
بدون دیدگاه