بازیگر فیلم سینمایی «جنگ نفتکشها» گفت: صحنه‌هایی در این اثر جنگی بود که اشراف به شنا را الزامی می‌کرد، برخی صحنه‌ها تا جایی که پایمان کف اقیانوس بخورد به زیر آب می‌رفتیم، از جلوه‌های ویژه هم خبری نبود. همه چیز رئال و واقعی بود و کسی نبود که این بخش‌ها را به جای ما انجام دهد.
به گزارش ایرنا، جمشید جهانزاده یکی از این بازیگرانی است که به همراه مجید مظفری، بیشترین حضور را در فیلم‌های دریایی محمد بزرگ‌نیا (کشتی آنجلیکا، جنگ نفتکشها و طوفان) دارد که خودش پیشتاز کارگردانی در این زمینه است.
این بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون، درباره ایفای نقش در فیلم جنگ نفتکشها و کشتی آنجلیکا به خبرنگار سینمایی ایرنا گفت: آقای بزرگی‌نیا در این مسیر پیش‌گام بودند و راهی را برای نوعی از فیلم در ایران باز کردند. این تجربه‌ای جدید بود و در ایران صورت نگرفته بود. تجربه‌ای که به نوعی قدم گذاشتن در راه ناشناخته‌ها بود.
وی ادامه داد: برای اولین بار ایشان مسیری را باز کرد که گام جدیدی در فیلم‌های ایرانی بود. مسیری که هم روحیه و شجاعت می‌خواست که ایشان دست به این چالش زد و موفق شد چند فیلم دریایی برای اولین بار در ایران بسازد.
در بعضی سکانس‌ها پایمان به کف اقیانوس می‌خورد
جهانزاده به ویژگی‌هایی که برای ایفای این نقش به کار گرفته بود، گفت: این نقش نیازمند بازیگری بود که شناگر قابلی باشد چراکه این تجربه هر لحظه شما را با آب و دریا تماس می‌داد. اینها نخستین گام‌ها بود و اضطراب و هیجان داشت. ممکن بود اتفاقی برای ما یا برای کشتی بیفتد.
وی افزود: من در جنوب به دنیا آمده بودم و زندگی کرده بودم و با دریا، آب و شنا آشنا و شناگر قابل قبولی بودم. این به من کمک کرد چرا که صحنه‌هایی بود که ما تا جایی که پایمان کف اقیانوس بخورد به زیر آب می‌رفتیم. به علاوه از جلوه‌های ویژه هم خبری نبود. همه چیز رئال و واقعی بود و کسی نبود که این بخش‌ها را به جای ما انجام دهد.
جهانزاده تجربه این فیلم را برای همه اعضای گروه جدید دانست و افزود: آقای بزرگ‌نیا با این دو فیلم دست به کاری زد که تا به حال سابقه نداشت. هر کس این فیلم‌ها را دید فکر می‌کرد ایشان با دریا آشناست؛ در حالی که تا آن زمان شاید دریا را اینقدر از نزدیک هم ندیده بود. شرایط آنجا مشکل بود و ایشان هم اولین بار این نوع کار مواجه شد و تا آن زمان کار دریایی انجام نداده بود.
این بازیگر درباره پررنگ نبودن نقشش در جنگ نفتکشها گفت: نقش من در ابتدا تا به این اندازه پررنگ نبود، ما همچنان که پیش رفتیم، این نقش رنگ بیشتری گرفت. شاید آقای بزرگ‌نیا قابلیت‌هایی در نقش دید و من قطب کار شدم. در این کارها اغلب یک جریان مثبت و یک جریان منفی هست و من هم جریان منفی فیلم شدم.
وی افزود: ایشان ضمن کار کم‌کم حس کرد که یک شخصیت مقابل برای نقش اصلی وجود داشته باشد. این گونه برخورد آن دو برای تماشاگر جذاب است و این به تدریج در فیلم هم پیش آمد و اثر خود را گذاشت.
جهانزاده اثر نقش بر رابطه خود با مجید مظفری را مهم دانست و گفت: این اثر روی رابطه من و مجیدمظفری ارتباط خیلی خوبی گذاشت و در کار موثر بود. گاهی درباره صحنه‌هایی با هم مشورت می‌کردیم و این ارزش افزوده برای کار به حساب می آمد.
این بازیگر تجربه فیلم قانون را آن‌چنان موفق ندانست و تاکید کرد: قصه این فیلم ضعیف بود و قدرت آن را نداشت تا مخاطب را پای اثر بنشاند. به علاوه آقای قریبیان نیز تجربه کار در دریا نداشت و اینها اثرگذار بود و نشد کار موفقی بسازند.
وی ادامه داد: قرار بود مجید مظفری کارهایی کند که باز هم با هم در فیلم‌های دریایی هم‌بازی شویم اما این کارها نیاز به سرمایه زیادی دارند. ما روی نفت کشی کار می‌کردیم که واقعی بود و این مجموعه دیگر تکرار نشد.
این بازیگر به شایعه بیماری خود اشاره کرد و گفت: این قضیه من در رسانه‌ها خیلی بزرگ شد و آن‌چنان بیماری سختی نبود. دلایلی که برای بیماری بنده گفته شد این میزان پررنگ نبود.
«جنگ نفتکشها» یک فیلم جنگی ایرانی به کارگردانی و نویسندگی «محمد بزرگ‌نیا» ساخته سال ۱۳۷۲ است که براساس واقعهٔ جنگ نفتکشها در خلیج فارس در زمان جنگ ایران و عراق ساخته شده‌است. بزرگ‌نیا برای این فیلم سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی را از دوازدهمین دوره جشنواره فیلم فجر دریافت کرد. عزت‌الله انتظامی، مجید مظفری و جمشید جهانزاده از جمله بازیگران فیلم بوده و بابک بیات آهنگسازی آن را انجام داد.
بدون دیدگاه