نمایشگاه نقاشی سعید محجوبی که از ۲۴ دی در خانه کتاب پیدایش برپاست با استقبال شایان توجه مردم تا هشتم بهمن تمدید شد.
«توازن ناموزون » عنوان این نمایشگاه است که در آن ۴۶ اثر از تازه ترین آثار این هنرمند به تماشاست.
به گزارش رسیده، این دومین نمایش انفرادی سعید محجوبی ست؛ این آثار با تکنیک میکس متریال و در اندازه‌های مختلف در ۳ سال اخیر خلق شده اند.
سویه موضوعی توازن ناموزون، فضای انتزاعی با رویکرد اجتماعی‌ست؛ گویا سعید محجوبی اتمسفر ناموزونی را روایت می‌کند که در آن توازن هست اما این توازن ظاهری‌ست و عمق واقعی ندارد.
او تلاش کرده در این آثار وضعیت کنونی جامعه را بازتاب دهد و مناسبات اجتماعی و درگیری‌های روزانه کلافه کننده را بر بوم‌هایش انعکاس دهد. او در عین حال ساده‌انگاری، سهل‌انگاری و بی‌تفاوتی مردم از این توازن ناموزون را به نقد کشیده است.
امیر سقراطی، منتقد هنری در استیتمنت نمایشگاه نوشته است: «سعید محجوبی اگرچه در خانواده‌ای هنری پرورش یافته اما نقاش خودآموخته‌ای است که متأثر از هیجانات و احساسات درونی خود و متصل به ضمیر ناخودآگاهش به نقاشی می‌پردازد. نقاشی‌های و طراحی‌هایش، از آنجا که بی واسطه از ضمیر ناخودآگاه و مرجع عواطف او برمی‌خیزد، آثاری صیقل نخورده، بی پروا و تازه هستند. کارهایی بی روتوش، بدون دستکاری و دست‌اندازی هنرمند که بدون پیش طرح و اتود، با شور و شوق و عطش، بر بوم و کاغذ کشیده شده‌اند.
از این نظر، آثارش گاهی لطیف و مواج و احساسی است و گاهی مهاجم، خیره سرانه و بیانگرا است. هر چه هست کارهای سعید محجوبی، آئینه‌های کوچکی از طبایع متفاوت هنرمند و حدیث بی‌قراری او در این سال‌ها شده‌اند که جمع این آئینه‌های کوچک، تصویری واحد از هنرمندی بی‌قرار را بازتاب می‌دهد که با تقلید و شبیه شدن به دیگران سر سازگاری ندارد و سعی می‌کند با تجربه‌ورزی مدام در هنر انتزاع، کلماتی ناشنیدنی و محو از ناخودآگاهش را پیش چشم مخاطب به جملاتی سلیس، بلند و خوش آوا بدل کند. تماشای این آثار، دیدن دوباره هنرمند است اما این بار روی دیوار!»
حبیب درخشانی، هنرمند که دکترای تاریخ هنر دارد و سال‌ها به عنوان استاد فلسفه هنر دانشگاه تهران تدریس کرده درباره آثار سعید محجوبی نوشته است: «زمانی که در برابر کارهای هنرمند معاصر سعید محجوبی قرار گرفتم، دانستم که کنجکاوی و تامل پیشین من در مورد کارهای ایشان بی‌پایه نبوده است هرچه بیشتر می‌نگریستم شور و اشتیاق بیشتری برای دیدن می‌یافتم، شاید در جست‌وجوی نادیده‌ها و ناشنیده‌هایی بودم که تصور می‌کردم در کار ایشان می‌توانم بیابم، از سوی دیگر بر سر آن بودم تا دیدی همه جانبه‌تر نسبت به آنها پیدا کنم … کارهایی که به واسطه شخصی شدن، و منحصر به فرد بودن، بیش از همه از کنه وجود هنرمند سرچشمه می‌گرفت، از سوی دیگر درنگ در کارها می‌توانست شیوه و شیوه‌های بیانی و روش‌های اجرایی و دیدگاه هنری را برایم آشکار گرداند که خود مبتنی بر روش بداهه پردازی شگفت و گوناگون متنوع بود، آن گونه که هر کار می‌توانست (درخود) یک کار مستقل و جداگانه و نو باشد، این ویژگی آنگونه که من دیده و دریافته بودم خود راهی برای پرهیز از یکسان سازی و تکرار است و نشان از آفرینش متنوع کارهای هنری دارد …»
نمایشگاه سعید محجوبی، فرزند استاد حسین محجوبی تا هشتم بهمن در خانه کتاب پیدایش در خیابان پاسداران، گلستان دوم دایر خواهد بود.
بدون دیدگاه