بانی‌فیلم- مسعود داودی
بیشتر علاقمندان به سینمای جدی و اندیشمند، قرابت ویژه‌ای با آثار بهرام بیضایی دارند؛ فیلمسازی که از ابتدای حضورش در سینمای حرفه‌ای، تلاش کرد تماشاگرانش را گام به گام با اسطوره‌ها و دلبستگی‌های تاریخی سرزمین مادری آشنا کند.
بیضایی در آثار صحنه‌ای و سینمایی خود تلاش مضاعفی به کار برد تا از تماشاگران آثارش، مخاطبانی بسازد که با اتکا به بلوغ و دانش دیداری‌شان، سطح سلیقه فرهنگی‌شان نیز فراتر از آسمان کوتاه نمایش‌های لاله‌زاری و تولیدات فیلمفارسی رایج سینما باشد.
بهرام بیضایی ۸۴ساله شد. او در این سال‌ها نه از کوشش و تحقیق دست کشید و نه بهانه‌های حکومتی را مانع ادامه مسیر فرهنگی‌اش دانست.
باعث افسوس و شرمندگی‌‌ست که بگوییم فرهنگ و هنر ایران سال‌هاست از نعمت حضور گنجینه‌ای مانند بهرام بیضایی بی‌بهره شده است.
جلای وطن ناچاری بیضایی، البته مانع نشد تا او خود را در بزنگاه‌ها در فضای مملکت‌اش حاضر نبیند.
بازهم جای امیدواری‌ست که این هنرمند بزرگ، به کوچک‌ترین کنشی در جامعه، واکنش‌هایی خردمندانه دارد و از راه ارسال تصویر و یا دست‌نوشته، خود را در کنار مردم قرار می‌دهد؛ و این مهم است، «کنار مردم و با مردم بودن»!
مانایی و عزت‌مندی برای بهرام بیضایی آرزومندیم و در خیال خود مترصد آن روزی می‌مانیم که صحنه فرهنگ و هنر مملکت عزیزمان، شاهد حضور و بازگشت هنرمندان بزرگی همچون بیضایی باشد، بزرگانی که از سر ناچاری تارانده شدند یا رفتند.
با احترام و شادباش ۸۴سالگی بهرام بیضایی که همیشه استاد است…
بدون دیدگاه