طرح پژوهشی بررسی مردم‌شناختی سوزن‌دوزی و نقوش آن در بین زنان ترکمن گنبد کاووس نمونه موردی ایل یموت، توسط پژوهشکده مردم‌شناسی به انجام رسید.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، زلیخا قرنجیک کارشناس پژوهشکده مردم‌شناسی و مجری طرح، 9 آبان 1401، با اعلام این خبر گفت: با توجه به اینکه سوزن‌دوزی جزء گزینه‌های پیشنهادی برای ثبت جهانی است، این موضوع در دستور کار پژوهشکده مردم شناسی قرار گرفت.
او يکي از کهن‌ترين ميراث ايرانيان را هنرهای مرسوم در ميان اقوام محلي دانست که برخی از آن‌ها با گذشت قرن‌ها هنوز پا برجامانده است و افزود: هنرهای يك قوم در واقع همان هنرهای سنتی و صنايع دستي است که در فعاليت‌های روزانه و در برخي مراسم ديني و آیيني کاربردی چندگانه و عملکرد گوناگون دارد.
کارشناس پژوهشکده مردم‌شناسی افزود: درفرهنگ سنتي ترکمن رنگ، جنس، طرز دوخت، نقش و نمادهای پوشاک، با ارزشها و معيارهای معنوی و بصری مانند سوگ و شادی، باورهای مذهبي درآميخته و پيوند نزديکي با طبيعت و محيط اطراف و باورهای ذهني هنرمند دارد، نقوش ترکمن ساده و هندسي و شامل نمادهایی از جانوران، عناصر طبيعت و محيط پيرامون، ابزار کار و زندگی، عقايد و باورها و… است.
قرنجیک با بیان‌اینکه این پژوهش با هدف ثبت و حفاظت از میراث فرهنگی اقوام، حاصل مطالعه میدانی و کتابخانهای محقق در بین زنان ایل یموت گنبد کاووس صورت گرفته تصریح‌کرد: سوزن دوزی زنان ایل یموت شامل انواع دوخت و نقوشی است که در پوشاک و لوازم تزیینی آن‌ها کاربرد دارد و درحال حاضر تحت تاثیر پیشرفت تکنولوژی و ارتقا سطح سواد و شهرنشینی با تغییراتی همراه بوده است.
او در پایان افزود: در این پژوهش، نگارنده به بررسی انواع رنگ، نخ، پارچه، دوخت و نقوش سنتی، آداب و اعتقادات زنان ترکمن یموت درگذشته به همراه تغییرات آن درگذر زمان پرداخته است.
بدون دیدگاه