بازیگر دانمارکی در جشنواره فیلم دانمارک دولتش را به محکوم نکردن نسل‌کشی در غزه متهم کرد و شعار «آزادی برای فلسطین» سر داد.
به گزارش مهر به نقل از الجزیره، آماندا رادلیاک هنرپیشه دانمارکی جشنواره فیلم «رابرت» در دانمارک را در مراسم اهدای جوایز متوقف کرد تا به سیاستمداران دولت کشورش پیام دهد که با استفاده دولت این کشور از مالیات مردم برای کمک به منفجر کردن کودکان غزه مخالف است.
وی با اشاره به حمایت دولت دانمارک از رژیم اشغالگر اسرائیل در تجاوزات خود به نوار غزه، گفت نمی‌شود اینجا ایستاد و حرفی نزد.
آماندا رادلیاک شنبه شب در سخنرانی کوتاه خود در جشنواره رابرت، شعار «فلسطین آزاد» را سر داد و با نسل‌کشی غیرنظامیان توسط اسرائیل در غزه مخالفت کرد و این سخنان با اقبال شدید حضار روبه‌رو شد.
شبکه‌های اجتماعی دانمارکی حامی فلسطین ویدئوهای سخنرانی این بازیگر زن در جشنواره را به اشتراک گذاشتند و به موضع‌گیری و شجاعت وی درود می‌فرستند و از سخنرانی وی به عنوان یک پیام قوی، به‌ویژه برای سیاستمداران دانمارکی که همچنان اجازه صادرات سلاح به اسرائیل را می‌دهند، یاد می‌کنند.
این بازیگر در مراسم اهدای جوایز روی صحنه رفت و از مجری برنامه خواست به وی اجازه صحبت بدهد. وی ابتدا سخنانش را با «برای فلسطینی آزاد» شروع کرد و بعد گفت: من نمی‌خواهم پول مالیات بمبی شود که سر یک کودک فلسطنی را منفجر کند.
وی در ادامه عنوان کرد: من سال پیش همانجا کنار یکی از همین میزها نشسته بودم و شهامت آمدن و ایستادن و حرف زدن را نداشتم. در این مدت همه‌اش فیلم‌های بچه‌هایی که کشته شدند، مردان و زنان را می‌دیدم و امسال فکر کردم باید کاری کنم. چرا ما حتی حرفش را نمی‌زنیم؟
وی افزود: من به «هند» فکر می‌کنم که ۳۳۵ گلوله به طرفش شلیک شد و در مسیر رساندنش به اورژانس وقتی مادرش گفت عزیز من چرا هیچی نمی گی؟ گفت دهنم پر خونه و وقتی مادرش خون را با تی شرتش پارک کرد او از خونی شدن لباس مادرش ناراحت شد. من فیلم مردی را دیدم که ۲ کیف در ۲ دستش داشت و در یکی بازمانده دخترش و در دیگری بازمانده جسد پسرش بود.
وی در ادامه تاکید کرد که صنعت سینما برای احساس همدلی است و تنها انسانیت و مداراست که می‌تواند موجب تداوم این صنعت شود و تنها عشق ما را جلو می‌برد.
وی گفت: من از همه شما می‌خواهم بایستید و گوشی‌هایتان را بیرون بیاورید و چراغش را روشن کنید و بالا بگیرید و با من به یاد همه آنهایی که امروز دیگر نیستند ولی پشت سر ما هستند، سکوت کنید.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *