جبار آذین
“اسکار” بزرگترین و مشهورترین مراسم سیاسی/سینمایی جهان است و حضور در آن، چه غلط یا درست، سبب دیده و مطرح شدن سینماگران و سینمای کشورها می شود.
این مراسم که در آغاز به همت گروهی از سینماگران شهیر و نامدار جهان و با هدف کمک به رشد و بالندگی سینما و سینماگر متولد شد، در ادامه و امروز به ابزاری سیاسی و تبلیغاتی، جهت اجرای اهداف و برنامه های سرمایه و سیاستگذاران آن و نفوذ فرهنگی در امده است. افراد و شرکتها و کمپانیهای ثروتمند صهیونیستی و آمریکایی سرمایه و سیاستگذاران اسکار هستند و مشخص و روشن است که آنها میلیونها دلار خود را برای رضای خدا و کمک به سینما هزینه نمیکنند و به طور قطع اهدافی دارند که مجریان اسکار که جمعی از چهره های معروف سینما و تلویزیون آمریکا و اروپا هستند با رایزنیها و لابیها و حمایتها و تبانیها و گزینش فیلمهایی که به نوعی در مسیر اهداف اربابانشان هستند، آن را اجرایی میکنند. با این حال و عیان بودن ماهیت و برنامه های سیاسی و سینمایی اسکار، همچنان سینماگران برای شرکت در مراسم اسکار کورس میگذارند.
در ایران هم با آنکه سیاست دوگانهای در این راستا حاکم است، ولی حضور در اسکار دست کم از منظر دیده و مطرح شدن در جهان طرفدارانی دارد. در عرصه ورزش، قهرمانان ما از حضور در رینگ و انجام مبارزه با ورزشکاران اسرائیلی امتناع کرده و تشویق میشوند، اما در حوزه سینما، بعضی سینماگران ایرانی برای شرکت در اسکار، سر و دست می شکنند. واقعیت اینکه، اسکار یک نمایش بزرگ سینمایی است که اهداف سیاسی آمریکا و اسرائیل را پی میگیرد، ازهمین رو، بازی بر روی این صحنه، هر قدر هم سینماگران، هنرمند باشند، کار هر کسی نیست. از این زاویه، گرچه اصغرفرهادی فیلمسازی خوب وهنرمند و فیلمهای اسکاریاش هم خوب و هنرمندانه هستند، لیکن شاهکارهای سینمای ایران و جهان نیستند و نباید نقش و دخالت سیاست را در انتخاب آنها نادیده گرفت. بیماری و بیبضاعتی سینمای امروز ایران بر همگان آشکار است وسال ها است که هنرمندان توانا و کاربلد به دلیل انحصارگرایی و بازیهای سیاسی نامدیران سینما نتوانسته اند، آثار خوب و درجه یک بسازند و از نظر تولید آثار شاخص که به لحاظ مضمون و محتوا و ساختار هنری، حرفی برای گفتن داشته باشند، دست سینمای ایران خالی است.
امسال هم مانند ایام گذشته عدهای از منتخبان و منتصبان سیاستهای سینمایی از میان سینماگران و هنرمندان، برای حضور نماینده سینمای ایران در اسکار، فیلم در آغوش درخت را انتخاب کردهاند. فیلمی متوسط و معمولی که از هیچ نظر قدرت عرض اندام در برابر فیلمها و سینمای جهان را ندارد و اثر مورد پسند اسکاریها هم نیست، اما شاید برای تولیدکنندگان آن شهرت ارمغان آورد.
همین
بدون دیدگاه