این نوازنده بیماری را شفا داد!

از شاگردان ابوالحسن‌خان صبا و البته چهره ماندگار موسیقی ایران بود. در سال‌های ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۰ با همراهی رحیم معینی کرمانشاهی به یاد ماندنی‌ترین قطعات موسیقی ایران را خلق کرد و در نهایت ۱۸ سال پیش «علی تجویدی» در میان دوستداران موسیقی جاودانه شد.
به گزارش ایسنا، ۱۵ آبان‌ماه سالروز تولد علی تجویدی است؛ نوازنده ویلن، سه‌تار، آهنگساز، پژوهشگر و نویسنده که از ۱۲ سالگی دستگاه‌های موسیقی ایرانی را می‌شناخته‌ است. تجویدی یکی از شاگردان سرشناس ابوالحسن خان صبا بود و در غیبت او کلاسش را اداره می‌کرد. او از نوازندگان نامدار ویلن بود و سال‌ها در هنرستان موسیقی تدریس می‌کرد.
علاوه بر مهارت در نوازندگی، تجویدی در خلق قطعات موسیقی ایرانی، صدها ترانه را با صدای خوانندگان مختلف به اجرا درآورد که همه آنها دارای شهرت زیادی هستند.

تجویدی چگونه «شب مهتابی» را ساخت؟

تجویدی پیش از آنکه برای آموختن ویلن نزد حسین یاحقی و صبا راه بیابد، نوازندگی فلوت ۶ کلید (پیکولو) را نزد استادش ظهیرالدینی آموخت و پس از ورود به مدرسه دارالفنون، از محضر موسی معروفی بهره برد. فلوت او مونسش شده بود و هرگز آن را از خود جدا نمی‌کرد و همواره در آستین کت و یا جورابش جای می‌داد.
تجویدی در بخشی از خاطرات زندگی‌اش درباره رابطه خود با ساز فلوت نوشته است: « ۱۵ساله بودم که به اتفاق دوستانم به بیرون شهر رفته و درس می‌خواندیم. از آنجایی که از خانه دور می‌شدیم، بازگشتمان چند ساعت طول می‌کشید و من در مسیر به نواختن فلوت می‌پرداختم. ساکنان خانه ها با شنیدن سازم از خانه‌ها بیرون آمده و یا از پنجره سرک می‌کشیدند و می‌گفتند: ساعت آمد! علت این بود که چون این برنامه هر شب ما بود و در ساعت معینی به محله‌ای و در ساعتی دیگر به محله دیگری می‌رسیدیم، لذا مردم عادت کرده بودند که در زمان معینی ساز مرا بشنوند و به همین مناسبت لقب «ساعت» به من داده بودند.
شبی که با دوستانم از محله‌ای می‌گذشتم، متوجه شدم که خانمی روی سکوی خانه‌اش نشسته و در حالی که با شنیدن صدای فلوتم به شدت گریه می‌کرد به سراغم آمد و گفت: دختری دارم که به سختی بیمار و در خانه بستری است و قادر به صحبت نیست. پزشک معالجش از بهبود او قطع امید کرده اما زمانی که می‌توانست صحبت کند، همیشه میگفت: مادر! بگو ساعت بیاید و برایم فلوت بزند. حالا من از شما خواهش می‌کنم که به خانه ما بیایید و برایش کمی بنوازید.
من حدود نیم ساعت بر بالین دختر فلوت نواختم و به اتفاق دوستانم با تاثر از خانه بیرون آمدیم. روز بعد با تقاضای مادر او، نواختن فلوت را یک هفته تکرار کردم. روزی مادرش با خوشحالی به سویم آمد و گفت: از دیروز خونریزی بینی دخترم قطع شده و پزشک معالجش گفت: روند بهبودی تنها بخاطر تاثیر نوای ساز است و این امر باید تا سلامت کامل دختر ادامه یابد. سالها پس از این ماجرا اولین آهنگم را به یاد آن دختر که مهتاب نام داشت، «شب مهتابی» نامیدم که از رادیو پخش شد.»
زنده‌یاد تجویدی در ۲۴ اسفند ۱۳۸۴ در سن ۸۶ سالگی به علت سرطان پروستات درگذشت. آثار بی‌شماری از نواخته‌های علی تجویدی در برنامه‌های «ساز سلو»، برنامه «گل‌ها» و سایر برنامه‌های موسیقی رادیو ایران موجود است.