بهروز پناهنده که این روزها با بازی در نمایش فروید روی صحنه است، از ویژگی‌های این نقش سخن گفت و از استقبال تماشاگران ابراز خوشنودی کرد.
این بازیگر با اشاره به پیچیدگی‌ها و تفاوت‌های بازی در این تئاتر از پروژه‌ای سخن گفت که بدون بیلبوردهای تبلیغاتی پرهزینه با استقبال مخاطبان روبه رو شده است.
پناهنده که در نمایش «زیگموند» به کارگردانی مهرداد کورش‌نیا ایفاگر نقش زیگموند فروید، پدر علم روانکاوی است، در گفتگو با ایسنا درباره حضور خود در این اثر نمایشی، توضیح داد: وقتی که آقای کورش‌نیا از من دعوت به همکاری کردند، به این دلیل که برای دور دوم قرار بود روی صحنه حاضر شوم، با چالش جدیدی روبه‌رو شدم.
او در عین حال یادآوری کرد: البته سال ۱۳۸۵ در نمایش «بر بال‌های کلاغ شب» به کارگردانی آروند دشت‌آرای که با محوریت زندگی زیگموند فروید در کارگاه نمایش تئاتر شهر روی صحنه رفت، حضور پیدا کرده بودم و تا حدی با شخصیت فروید به دلیل مطالعاتی که در این زمینه داشتم، آشنا بودم. این پروژه پس از اجرای تهران به فرانسه دعوت شد و من به دلیل مشکل سربازی نتوانستم گروه را همراهی کنم و زنده‌یاد آتیلا پسیانی به جای من در نمایش حضور پیدا کرد.
وی افزود: وقتی با نمایشنامه «زیگموند» مهرداد کوروش‌نیا مواجه شدم، آن چه قبل از هر نکته دیگری برایم اهمیت پیدا کرد، بازنگری و مطالعه دوباره روی شخصیت فروید بود. مسیری که تلاش داشتم تا حدودی بر کلیات، ایدئولوژی و نظریات او آشنا شوم و پس از آن کاراکتری را روی صحنه اجرا کنم که بر اساس کابوس‌های فروید نوشته شده و می‌بایست من آن را در قالبی معقول ، منطقی و قابل قبول بازی کنم.
پناهنده که هم زمان با اجرای این نمایش «مجلس توبه‌نامه‌نویسی اسماعیل بزاز» به کارگردانی کارن کیانی را نیز روی صحنه دارد، با اشاره به ویژگی‌های بازی در نمایش «زیگموند» گفت: در یک کلمه اگر تمامی ویژگی‌های این نقش را به بهترین شکل ممکن خلاصه کنم، یعنی «زیگموند فروید و دیگر هیچ»، زیرا هنگامی که نام فروید را به زبان می‌آوریم، این نام به قدری بزرگ است که عبارت «ویژگی» به خودی خود در آن سرشار است . من در این نمایش با ایده اجرایی و نمایشنامه‌ای مواجه شدم که می‌بایست خواسته‌های کارگردان را به درستی اجرا کند. مسیری که خوشبختانه با استقبال مخاطبان هم روبه رو شده و برای من دربرگیرنده تجربه موثری بود.
این بازیگر درباره شیوه هدایت کارگردان هم توضیح داد: بازی در نمایش «زیگموند» اولین تجربه همکاری من با مهرداد کورش‌نیا بود و بسیار خوشحالم که در این تجربه کنار گروهی حضور داشتم؛ تجربه‌ای که در آن کارگردان و گروه اجرایی تلاش کرد فضایی آرام، بی‌حاشیه، بدون تنش و بدون استرس را برای بازیگران فراهم کنند. این شیوه در حوزه کارگردانی هم برایم مشهود که کارگردان یک اثر نهایت تلاش خود را انجام دهد مرحله تمرین تا اجرا آرام و بدون استرس مدیریت شود.
پناهنده در بخش دیگری از صحبت‌های خود درباره استقبال مخاطبان از فصل دوم اجراهای «زیگموند» گفت: خوشبختانه در این مدت با استقبال بسیار خوبی از مخاطبان روبه‌رو بوده‌ایم و نظرات بسیار مفیدی دریافت کردیم و گمان می‌کنم که در اجراهای پیش‌رو این استقبال هم بهتر هم خواهد شد . به هر حال نسل جوانی که این تئاتر را برای تماشا انتخاب کرده و چنین آثاری را دنبال می‌کند، این اثر برای او مفید است. مسیری که خوشبختانه در این چند روز توانسته طیف گسترده‌ای از تماشاگران را همراه خود کند. این در حالی است که ما به هیچ وجه تبلیغات گسترده‌ای به جز صفحه‌های شخصی خودمان در شبکه‌های اجتماعی و خبرگزاری‌ها نداشتیم و نداریم. به قول شهروز دل‌افکار (دیگر بازیگر نمایش) که در پایان نمایش به تماشاگران می‌گوید: «ما حتی یک بیلبورد هم نداریم.»
فصل دوم اجراهای عمومی نمایش «زیگموند» به نویسندگی و کارگردانی مهرداد کورش‌نیا و بازی شهروز دل‌افکار، بهروز پناهنده و فرنوش نیک‌اندیش از ۳۱ تیرماه ساعت ۲۰ در تالار حافظ به صحنه رفته است
بدون دیدگاه