وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی با اشاره به آثار استاد سیدجعفر حمیدی چون «فرهنگ‌نامه بوشهر»، «میرمهنّا»، «حافظ نوپرداز» و منظومه‌هایی در ستایش خلیج‌فارس، گفت: او سهمی سترگ در حفظ هویت فرهنگی جنوب ایران داشت.
به گزارش ایرنا، سیدرضا صالحی‌امیری روز یکشنبه ۳۱ فروردین با صدور پیامی درگذشت دکتر سیدجعفر حمیدی استاد برجسته زبان و ادبیات فارسی را به جامعه علمی و فرهنگی کشور، فرهیختگان بوشهر و خانواده آن مرحوم تسلیت گفت.
در این پیام وی با ابراز اندوه عمیق از درگذشت این ادیب فرهیخته، او را چهره‌ای ماندگار، شاعر وارسته و پژوهشگری ممتاز خواند که عمر پربرکتش را صرف اعتلای زبان فارسی، تربیت نسل‌های اندیشمند و پاسداری از میراث ادبی ایران کرد.
وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، درگذشت این استاد گران‌قدر را به خانواده، جامعه دانشگاهی و مردم فرهنگ‌دوست بوشهر تسلیت گفت و برای آن فقید سعید، علو درجات و آرامش ابدی را مسئلت کرد.
حمیدی استاد زبان و ادبیات فارسی حوالی ۱۱ شب (شنبه، ۳۰ فروردین) بر اثر کهولت سن و بیماری در ۸۹ سالگی در منزل شخصی خود از دنیا رفت. بنابه وصیت زنده‌یاد، پیکر او برای تشییع و خاکسپاری به بوشهر منتقل و زمان و محل خاکسپاری او متعاقباً اعلام می‌شود.
وی ۵ آذرماه ۱۳۱۵ در بندر بوشهر دیده به جهان گشود. وی فارغ‌التحصیل دکترای ادبیات فارسی از دانشگاه فردوسی مشهد بود. بیش از ۴۰ سال تدریس در دانشگاه‌های کشور از جمله دانشگاه شهید بهشتی، شرکت و ارائه مقاله و سخنرانی در سمینارها و کنگره‌های علمی و ادبی داخل و خارج از کشور و تألیف بیش از ۴۰ عنوان کتاب در حوزه‌های مختلف بخشی از یک عمر فعالیت علمی و فرهنگی حمیدی است.
«وصلت در سده‌ی تظلم» (۱۳۴۸)، «ابر باران‌بار» (۱۳۵۳)، «ابراهیم، ابراهیم» (۱۳۵۸)، «از خون کبوتران» (۱۳۵۸)، «نهضت ابوسعید گناوه‌ای» (۱۳۵۸)، «از سایه تا نشان» (۱۳۶۰)، «تاریخ اورشلیم (بیت‌المقدس)» (۱۳۶۴)، «۳۳ غزل عرفانی فروغی بسطامی» (۱۳۶۹)، «آینه شروه‌سرایی» (۱۳۷۵)، «سعدی در کیش» (۱۳۷۶)، «بوشهر در مطبوعات عصر قاجار» (۱۳۷۸)، «فرهنگ‌نامه‌ی بوشهر» (۱۳۸۰)، «سی بوشهر» (۱۳۸۱)، «دگرگون‌نامه» (۱۳۸۷)، «عاشقانه‌های هفتاد» (۱۳۸۸)، «منظومه‌هایی برای خلیج فارس» (۱۳۸۸)، «میرمُهنّا» (۱۳۹۰)، «حافظ نوپرداز» (۱۳۹۳)، «فرهنگ‌نامه‌ی شب» (۱۳۹۴)، «فرهنگ واژه‌های بوشهری» (۱۳۹۸)، «ایرج میرزا و شعر تعلیمی» (۱۳۹۹)، «خرنامه» (۱۳۹۹) و «بوشهر من» (۱۴۰۱) برخی از آثار منتشرشده این استاد زبان و ادبیات فارسی است.
در سال ۱۳۸۳ به همت شورای شهر تهران مراسم بزرگداشتی هم‌زمان با ۸۳ سالگی وی برگزار شد و یکی از خیابان‌های این شهر واقع در محدوده محل سکونتشان (باقرخان) به نام «دکتر سید جعفر حمیدی» نامگذاری شد.
حمیدی در ماه‌های آخر عمر خود به دلیل بیماری در منزل بستری بود و نتوانست در مراسم بزرگداشت خود شرکت کند.
بدون دیدگاه