بانیفیلم: وقتی از منیره قیدی کارگردان فیلم پرحاشیه «دسته دختران» در نشست رسانهای این فیلم پرسیده شد «آیا بهتر نبود با وجود بودجه ۲۰میلیارد تومانی، بخشی از این بودجه را به بالا بردن کیفیت فیلمنامه اختصاص میدادید؟» پاسخی استهزاگونه داد، میشد فهیمد دامنه بهرهمندی برخی از فیلمها از بودجههای نهادهای دولتی – در مورد فیلم قیدی، بنیاد فارابی- تا چه اندازه با دستودلبازی اختصاص یافته است!
دامنه انتقادات از حضور فارابی در تولید فیلمها در روزهای اخیر و با تماشای کیفیت پایین فیلمها بیشتر شد.
این واکنشهای منفی با اینکه روابط عمومی فارابی را وادار ساخت تا میزان سهم و شراکت این بنیاد دولتی را در فیلمها اعلام کند اما این اطلاعرسانی ناقص هم نتوانست از میزان انتقادات بکاهد و پاسخی به پرسشهای منتقدان دهد.
همین جاست که توجه به پرسش فرزاد موتمن اهمیت پیدا میکند!
فرزاد موتمن در صفحه اینستاگرام خود پرسش درستی را مطرح کرد؛ اینکه خواسته بود: «بودجه و مدت فیلمبرداری پروژههای سینمایی را علنی کنید. تا زمانی که این ارقام مخفی میمانند هر گونه ارزیابی از سینمای ایران غیرواقعی است.»
به نظر میرسد شرایط فعلی سینمای ایران و به ویژه نهادهای بهرهمند از بودجههای دولتی، تا رسیدن به وضعی که در آن اطلاعات فیلمها را به شکل شفاف و به دور از ملاحظات و پنهانکاریها منتشر کنند فاصله زیادی داشته باشد به نظر میرسد که تنها راه برای ایستادگی در برابر اوضاع رانتی و امتیاز دادنهای بخشی، طرح پرسشها و کنکاش در مورد بودجه فیلمهای «سوگلی» و ضعیفی است که توسط نزدیکان و آشنایان ساخته شده. این مطالبهگری میتواند همچنان از دغدغههای اصلی رسانهها و کارشناسان سینمایی باشد و برای ابراز مخالفت با اتلاف سرمایههای ملی تنها راه مقابله به شمار آید.
از این زاویه اهمیت پرسش فرزاد موتمن بیشتر احساس میشود به شکلی که به دور از هرگونه غرضورزی و ابهامافکنی، قابل اهمیت و پیگیریست.
پس باید با استناد به پرسش این فیلمساز از متولیان دولتی سینما درخواست کرد که «آقایان تازه مدیر شده؛ لطفاً پاسخ دقیق بدهید!»
با وجود اظهارات دو روز پیش محمد خزاعی که از کیفیت فیلمهای جشنواره گفته بود و همچنین حرفهای نقاشزاده دبیر تازه از قرنطینه درآمده که مشکلات کیفی فیلمها را ناشی از تنوع سلیقههای دانسته بود اما این دوره از جشنواره فجر حاشیههای زیادی دارد که کیفیت نازل آثار بخش مسابقه تنها یکی از آنهاست!
بدون دیدگاه