‎کارگردان و بازیگر تئاتر که این روزها نمایش «راه‌هایی برای فراموشی» را روی صحنه دارد، با بیان این‌که تئاتر امروز ما نیاز به یک ژان والژان دارد، گفت: مردم تئاتر دم‌دستی را دوست دارند. تئاتری که به مسائل روز و اجتماعی می‌پردازد و دغدغه‌مند است، چندان مخاطبی ندارد.
‎سمیه مهری در گفت‌وگو با ایرنا اظهار داشت: مخاطبان دوست ندارند کارهایی که دردمند است و مسائل روز اجتماعی را مطرح می‌کنند، ببینند. هجمه‌ بدی علیه کارهای تئاتر ارزشمند راه افتاده است؛ طوری که مردم ترجیح می‌دهند تئاتر سخیف، آزاد و طنز و ببینند که با آن ۱۰ دقیقه بخندند.
‎وی که یکی از کارگردانان نمایش راه‌هایی برای فراموشی است، تصریح کرد: سینمای امروز، واقعا سطح سلیقه مردم را پایین آورده است. همانطور که کارهای اجتماعی در گیشه سینما جایی ندارند به همان شکل کارهای اجتماعی هم در گیشه تئاتر جایی ندارند. شما کارهای طنز ضعیف مانند «فسیل» را بساز چون جواب می دهد اما به هیچ عنوان این مدل کار کردن (کارهای اجتماعی) دیگر جواب نیست و موجب پشیمانی است.
‎مهری که پیشتر بمون، بخند، بخندون را در تماشاخانه سنگلج روی صحنه داشت می‌گوید: بسیاری دغدغه‌های اجتماعی ما فقط به شکلی است که برای آدم‌ها زحمتی نداشته باشد و اگر کاری دغدغه‌مند انجام دهید کسی به خودش زحمتی برای دیدن تئاتر نمی‌دهد.

‎تئاتر اجتماعی تنهاست
‎مهری افزود: صادقانه بگویم، تئاتر اجتماعی، مخصوصا تئاتری که درباره زنان و حقوقشان حرف می‌زند در این فضا تنهاست. ما سال‌هاست روی صحنه فریاد می‌زنیم، از درد می‌گوییم، از تبعیض، از نادیده‌ گرفته‌شدن، از خشونت، از زن‌هایی که هر روز مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند و کسی نمی‌شنود و آن فریادها فقط روی صحنه می‌ماند؛ نه حمایتی می‌شود، نه دیده می‌شود، نه حتی جدی گرفته می‌شود. امیدواریم حمایت‌های ما از فضای مجازی به فضای واقعی کشیده شود.
‎این کارگردان تئاتر گفت: تئاتر ما این روزها به یک ژان والژان نیاز دارد؛ کسی که از دل رنج برخاسته، طرد شده، جنگیده، بخشیده، فریاد زده و همچنان ایستاده است. نیاز به هنرمندی داریم که مانند ژان والژان، درد جامعه‌اش را زندگی کرده، نه فقط بازی. کسی که به‌جای شهرت، مسئولیت را انتخاب کند. کسی که از دروغ خسته شده و حاضر نیست سکوت کند، حتی اگه هزینه بدهد. کسی که وقتی همه خوابند، بیدار بماند و وقتی همه می‌خندند، از گریه نترسد.
‎تئاتر متولی ندارد
‎این بازیگر همچنین با اشاره به جای خالی مدیری برای مدیریت مرکز هنرهای نمایشی گفت: ما در مرکز هم حتی مدیر برای تئاتر نداریم. هشت ماه است که هر مدیری در مرکز هنرهای نمایشی آمده، موقت بوده است.
‎مهری تصریح کرد: پیشتر، تئاتر متعلق به تئاتری‌ها بود ولی حالا این گونه نیست. تئاتری که چهره و طنز هجو نداشته باشد و دغدغه‌مند باشد اکنون مرده و کشتی آن به گل نشسته و سکانداری برای این کشتی وجود ندارد.
‎نمایشنامه راه‌هایی برای فراموشی با کارگردانی مشترک کامران شهلایی و سمیه مهری از دهم اردیبهشت هر روز ساعت ۱۹ در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه رفته و اجرای این نمایش تا نهم خرداد ادامه دارد. این نمایش موضوعی اجتماعی دارد و با محوریت زنان و آسیب‌های اجتماعی از زاویه‌ای تازه به بحث تجاوز می‌پردازد.
‎مریم عطیه میرزایی، محمدسعید فرازمند، علی پیمان، بهنام شاکری، رسول احمدی و اشکان آبگون بازیگران این نمایش هستند.
‎عباس محمدی تهیه‌کننده، آتوسا قاضی طراح لباس، علی خاتمی موسیقی، مریم قهرمانی‌زاده عکاس، سپیده شهریور دستیار اول کارگردان و رامین رستمی طراح پوستر این نمایش هستند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *