نکته: از فیلم‌های به نمایش درآمده، ۱۸٪ به سود رسیده، ۷٪ سرمایه اولیه خود را جبران کرده و ۷۵٪ دچار ضرر و زیان شده‌اند!
بانی‌فیلم: روز گذشته به ابتکار یکی از تشکل‌های صنفی تهیه‌کنندگی، آماری از فروش و ضرر و زیان فیلم‌های اکران شده در سال۱۴۰۳ منتشر شد که حاوی نکات قابل توجهی است.
این گزارش که با عنوان «گزارش کلی اکران فیلمها در سال ۱۴۰۳ در سینماهای ایران» در اختیار برخی از دست‌اندرکاران سینما و تهیه‌کنندگان قرار گرفته، به آماری اشاره دارد که بعضاً توسط مدیران دولتی سینما و اعضای شوراهای مختلف اعم از شورای صنفی نمایش و شورای پروانه ساخت مورد بی‌توجهی قرار گرفته است.
با توجه به اهمیت جایگاه ویژه‌ای که شورای صنفی نمایش در مدیریت بخش اکران سینماها برعهده دارد، به نظر می‌رسد این شورا در سال‌های اخیر، نتوانسته در حفظ اعتبار و مرتبه این شورا کمک چندانی کند. در یک نگاه کلی گویا شورای صنفی نمایش به محلی برای سهم‌خواهی‌ها و سفارش‌هایی تبدیل شده که به دلیل حضور برخی از اعضای وابسته به جناح‌های خاص سینمایی انجام‌شان سهولت یافته است!
در گزارش اکران که توسط جامعه صنفی تهیه‌کنندگان تهیه و تنظیم شده مواردی به صورت آماری مورد تاکید قرار گرفته که مدیریت دولتی سینما را می‌تواند در سیاست‌گذاری‌ها یاری دهد.
در این گزارش آمده که در سال ۱۴۰۳، تعداد شصت فیلم سینمایی اکران شده‌اند. از این شصت فیلم، سیزده فیلم در ژانر کمدی، هشت فیلم در ژانر کودک و نوجوان، سی و نه فیلم غیرکمدی و غیر کودک و نوجوان بودند.
آمار کل فروش فیلمها در سینماهای ایران:
آمار کل فروش فیلم‌های در سینماهای تهران و شهرستان‌ها رقم ۱,۹۲۱,۸۰۹,۳۲۱,۶۰۰ تومان و تعداد کل مخاطبانی که به سالن‌های سینما رفته‌اند ۳۴,۲۱۳,۱۳۸ نفر بوده است.
این فروش فیلمها را می‌توان بر اساس موضوعی به شکل زیر دسته بندی کرد:
فروش کلی سیزده فیلم کمدی در گیشه سال گذشته رقم ۱,۵۰۳,۷۲۰,۰۶۹,۸۵۰ تومان است.
جمع فروش هشت فیلم کودک و نوجوان در گیشه ۱,۳۹۹,۶۶۰,۰۴۲,۰۰۰ تومان است.
جمع فروش سی و نه فیلم غیرکمدی و غیر کودک و نوجوان در گیشه ۲,۷۸۹,۴۲۹,۲۱۰,۰۰۰ تومان است.
نکته قابل توجه این آمار در این است که از میان سی و نه فیلم غیرکمدی و غیر کودک و نوجوان، فقط دو فیلم «مست عشق» و «بی بدن» در مجموع ۱۶۶,۸۸۹,۵۲۰,۰۰۰ تومان فروش داشته‌اند و بقیه فیلمها، یعنی ۳۷ فیلم دیگر، در مجموع تنها ۱۱۱,۵۳۹,۷۰۰,۰۰۰ تومان فروش داشته‌اند.
عامریان، تهیه‌کننده سوپر میلیاردی!
اما یازده فیلم پرفروش در سال گذشته به ترتیب میزان موفقیت‌شان در گیشه، اینها هستند:
۱- هفتاد سی به تهیه‌کنندگی ابراهیم عامریان – فروش: ۳۵۰,۸۵۳,۷۸۰,۰۰۰ تومان
۲- تگزاس ۳ به تهیه‌کنندگی ابراهیم عامریان – فروش: ۲۴۹,۱۲۲,۱۴۳,۴۰۰ تومان
۳- زودپز به تهیه‌کنندگی منصور سهراب‌پور – فروش: ۲۲۹,۹۱۱,۹۳۲,۵۰۰ تومان
۴- تمساح خونین به تهیه‌کنندگی کامران حجازی – فروش: ۱۶۸,۲۸۰,۴۲۷,۲۵۰ تومان
۵- صبحانه با زرافه به تهیه‌کنندگی سید مصطفی احمدی – فروش: ۱۲۱,۲۳۹,۷۴۶,۰۰۰ تومان
۶- مست عشق به تهیه‌کنندگی برومند و علیزاده – فروش: ۱۲۰,۳۴۹,۰۲۰,۷۵۰ تومان
۷- پول و پارتی به تهیه‌کنندگی سعید سهیلی – فروش: ۹۱,۲۰۱,۱۷۹,۵۰۰ تومان
۸- خجالت نکش خ ۲ به تهیه‌کنندگی سید امیر پروین حسینی – فروش: ۸۶,۲۶۱,۶۶۴,۲۰۰ تومان
۹- ببعی قهرمان به تهیه‌کنندگی محمدمهدی مشکوری – فروش: ۶۷,۹۲۳,۳۹۹,۰۰۰ تومان
۱۰- سال گربه به تهیه‌کنندگی سعید خانی – فروش: ۶۴,۶۰۶,۵۹۰,۰۰۰ تومان
۱۱- بی بدن به تهیه‌کنندگی سیدمصطفی احمدی – فروش: ۴۶,۵۳۹,۹۲۴,۵۰۰ تومان
آنچه که به عنوان نکته‌ای قابل تامل در این گزارش اقتصادی وجود دارد، بحث سود و زیانی است که تهیه‌کنندگان فیلم‌های سینمایی اکران شده در سال گذشته داشته‌اند؛ اینکه از فیلم‌های به نمایش درآمده، تنها حدود ۱۸٪ به فروش مناسبی دست یافته و توانسته‌اند به سود برسند حائز اهمیت است!
حدود ۷٪ از فیلمها توانسته‌اند بودجه و به عبارت دیگر، سرمایه اولیه خود را جبران کنند.
اما عجیب‌ترین بخش این گزارش این است که تقریباً ۷۵٪ از فیلم‌های اکران شده در سینماها دچار زیان شده‌اند.
شگفت‌انگیزتر اینجاست که با وجود متضرر شدن این درصد از فیلمها یعنی سه چهارم از فیلم‌های ساخته و اکران شده، همچنان اوضاع تولید فیلم‌های سینمایی و سپس اکران‌شان براساس همان فرمول سالیان قبل می‌چرخد که این نه تنها پرسش‌برانگیز بلکه به شدت عجیب و غریب است!
براساس این گزارش آماری، فیلم «هفتاد سی» با درآمد ۳۵۰,۸۵۳,۷۸۰,۰۰۰ تومانی پرفروش‌ترین فیلم سال ۱۴۰۳ لقب گرفته و عنوان کمترین فروش هم با مبلغ ۴۱,۳۵۵,۰۰۰ تومان به فیلم «نفرین» رسیده است.
این گزارش آماری ارایه شده توسط جامعه صنفی تهیه‌کنندگان، درحالی می‌تواند مبنای بسیاری از تحلیل‌ها و تحقیقات در حوزه اقتصاد سینما قرار گیرد که متاسفانه شاهدیم مدیران سینمایی اسبق، سابق و حتی فعلی، در ارزیابی‌های خود موفقیت سینمای ایران را به فروش کمدی‌های روی پرده مربوط دانسته و به آن استناد می‌کنند.
ادامه این گونه ارزیابی‌های سطحی، به خودی خود، یعنی چشم بستن بر انبوه مشکلات و واقعیات موجود تولید و اکران فیلمها در سینمای ایران.
سینمای ایران سال‌هاست در سراشیبی بی‌هویتی و خودباختگی افتاده و ارایه تحلیل‌های متکی بر موفقیت‌های مقطعی، تنها روند این سقوط را شتاب بیشتری خواهد داد.
بدون دیدگاه