گفته میشود داوینچی برای مشهورترین اثر خود با نام «مونالیزا» بیش از ده سالزمان گذاشته است؛ منتقدان تلاش کردند به دلایل احتمالی این زمان طولانی پی ببرندکه اولین مورد آشکار آن کمالگرایی نقاش عنوان میشود.
به گزارش ایرنا به نقل از مجله هنری «فار اوت»، هر طرفدار هنر رنسانس یا باروکمیداند که معروفترین آثاری که در این دورهها خلق شدند حاصل نقاشیهای سریع وآسانی نبودند که فقط چند هفته زمان ببرد؛ برعکس، این نقاشیها، توسط هنرمندانیکه ما امروز آنها را «نقاشان کلاسیک» میدانیم، سالها طول کشیده تا تمام شوند.
نه تنها به این دلیل که آن آثار با آن ظرایف به دقت بسیار زیادی نیاز داشت بلکه اغلب برروی بوم های بسیار بزرگ نقاشی می شدند و مهمترین چالش آنها خشک شدن رنگ وروغن روی بوم بود که زمان زیادی طول می کشید و در برخی موارد یک نقاش چند کاردیگر را به طور همزمان آغاز می کرد و پیش می برد.
گفته می شود که داوینچی مشهورترین نقاشی خود را در سال ۱۵۰۳ آغاز کرد و در سال۱۵۱۷ به پایان رساند.
جای تعجب نیست که لئوناردو یک کمال گرا بود. کافی است که به نقاشی های او نگاهکنید تا متوجه شوید. در آن زمان، این هنرمند به دلیل توجه به جزئیات شناخته شدهبود و این در ظرافت های طراحی و رنگآمیزی و طراحی تک تک تارهای موی مونولیزاقابل لمس است و مشهود است.
پرتره داوینچی
گفته می شود برای انجام این کار، او همان بخش های بوم را چندین بار و در مدت زمانطولانی بازبینی و اصلاح کرد.
علاوه بر این، در طول این زمان، تکنیکهای نقاشی جدید را کشف کرد. به عنوان مثال،تکنیک محو کردن (اسفوماتو) و سایه و روشن(کیاروسکورو) برای ایجاد تضادهایچشمگیر نور و تاریکی بعد از کارهای داوینچی رایج شد. تسلط بر این تکنیک ها زمان بربود، زیرا لئوناردو باید قبل از اعمال مهارت های خود در محصول نهایی، آنها را تمرینمیکرد.
این درحالی است که سفارشهای بسیاری توسط ثروتمندترین افراد به او میشد وخود را درگیر تعهدات مختلف میدانست که این امر جدولهای زمانی پروژههایشخصی میتوانست برای ماهها متوقف کند.
همانطور که گفتیم، تکمیل نقاشی ها یک فرآیند خطی نبود که در آن یک هنرمند ازابتدا تا انتها یک بوم را نقاشی کند. اگرچه سال ها قبل از به ثمر نشستن مونالیزا نقاشیدیواری شام آخر لئوناردو تکمیل شد ولی اغلب به بازدیدهای مکرر برای بازسازی وتعمیر نیاز داشت.
اثر شام آخر
لئوناردو فقط یک نقاش نبود، بلکه یک ریاضیدان مشتاق، دانشمند و متفکر خلاق بود. در طول زندگی، او به طور فزاینده ای به مطالعه آناتومی، مهندسی و گیاه شناسیعلاقه مند شده بود و همین علاقه مندی های متعدد از او زمان زیادی می گرفت.
او در سال ۱۵۱۹ درگذشت یعنی ۲ سال بعد از تکمیل نقاشی مونالیزا. مشاهدات دقیقنشان داد که چندین لایه از لعابهای روغنی نازک در زمانهای مختلف بر روی بومپخش شدهاند، از این رو ترکهای مختلف رنگ در سراسر بوم و بسیاری از نقاشیهایآن زمان مشاهده میشود. این ترکها نشان میدهد که در فواصل زمانی متعددی ایننقاشی تکمیل شده است.
بدون دیدگاه