12:00

یادداشت / علی مغازه‌ای
بار دیگر [حاج آقا] حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه‌ی موسیقی، در جهت جلب نظر موافق یاران و تیم همراهشان در خانه و مدیران ارشاد، به نواختن منتقدان پرداختند و مطالب جالبی بیان داشتند.
ایشان در مصاحبه با خبرگزاری مهر فرموده‌اند: بر این باورم که ما همیشه به نقدها جواب دادیم و به دوستان منتقد بارها گفتیم بیایید اینجا نقد کنید و پاسخش را هم دریافت کنید ولی گویا عده‌ای کارشان و شغلشان نقد کردن است. گویی هویت آن‌ها در قالب منتقد تعریف شده است.
و فوراً در ادامه فرموده‌اند: من این رویکرد را چندان نمی‌شناسم.» البته خوب است که نفرمودند منتقدان برای این شغلشان از کسانی حقوق هم دریافت می‌کنند.
بر اهل فن آشکار است کسی که چنین سخنانی را بیان می‌کند، اصولاً نه تصور درستی از نقد دارد، نه می‌تواند منتقد را تعریف کند و نه با مفهوم و ملزومات پاسخ‌گو بودن آشنا است. خاصه زمانی که خود اعتراف کند که این رویکرد (بخوانید انتقاد) را چندان نمی‌شناسد.
از طرف دیگر به نظر می‌رسد ایشان منتقد را به عنوان یک فرد یا یک انسان حیات‌مند به رسمیت نمی‌شناسند، و زمانی که منتقدانی نکاتی را مطرح می‌کنند ایشان و مشاوران و همکارانشان حرف منتقدان را نه می‌خوانند و نه می‌شنوند و معتقدند برگزاری یک نشست عمومی دو سه ساعته پاسخ عملی و درخوری به هر منتقدی است و منتقدان باید بیایند و همانجا انتقاد کنند و جوابشان را بگیرند. جلساتی که به قول خودشان حاضران به مسائل خارج از خانه و غیرموسیقی هم می‌پردازند و ایشان، هم پاسخ می‌دهند و هم تا حد امکان آن سخنان و انتقادات را منتقل می‌کنند. حال به کجا؟ الله و اعلم.
مدیرعامل خانه در سخنان خود اشاره کرده‌اند که یادشان هم نمی‌آید به برگزارکنندگان توصیه کرده باشند فلانی بیاید یا فلانی نیاید. خب این هم به اندازه خود جالب بود که اگر کسی تردید یا تشکیکی در نحوه گزینش افراد یا حاضران در جلسات وارد کرده بود، بداند تا جایی که ایشان به خاطر دارند، چنین تصوری نمی‌تواند صحت داشته باشد.

بگذریم!
از آنجا که من هم مانند دوستان دیگر گاه انتقاداتی را مطرح می‌کنم، و حال که ایشان تلویحاً فرمودند حرف و نظرات ما انگار در چشم ایشان و دوستانشان هیچ ارزش و اعتباری ندارد و سخنان ما صرفاً عبارات و کلماتی هستند که برآمده و ناشی از یک شغل است، تصمیم گرفتم تنها یک پرسش روشن و صریح و البته تعیین کننده را با مدیرعامل خانه موسیقی مطرح کنم تا اگر طبق گفته‌هایشان، اعتقادی به پاسخگو بودن داشتند، زحمت بکشند پاسخ همین پرسش را بدهند تا سخنشان برای همه به اثبات برسد و پس از پاسخ ایشان، ما و اهل موسیقی بدانیم که آیا می‌توانیم پرسش‌های دیگری را با آن مدیر محترم در میان بگذاریم یا خیر!

جناب آقای نوربخش، مدیرعامل محترم خانه موسیقی
خواهشمندم بفرمایید که شما منتقدان خود را پرشمار می‌بینید یا کم‌تعداد و انگشت شمار؟
این پرسش را به این دلیل مطرح می‌کنم که شما هرگاه صحبت می‌کنید، همگان را به این نکته توجه می‌دهید که همیشه پاسخ منتقدان را می‌دهید و هیچ مشکلی با نقد عملکرد خانه ندارید. پس وجود منتقدان را انکار نمی‌کنید. بنابراین پاسخ شما به این پرسش برای روشنگری و تحلیل و اثبات مدعایتان بسیار مهم است.
توضیح بدهم که جواب شما می‌تواند بیانگر دو حالت و وضعیت میان خانه و هنرمندان منتقد باشد. اگر منتقدانتان پرشمار باشند، می‌توان پذیرفت که برخلاف باور و سخنانتان، عملکرد شما در جایگاه مسئولیتتان نادرست و پراشکال بوده است که با این حجم انتقاد و این میزان منتقد روبرو شده‌اید. پس بدیهی‌ست صدور اطلاعیه دعوت به جلسه نه مشکلی از شما و نه از آنان حل می‌کند چرا که احتمالاً اقناع آن همه منتقد بسیار دشوار خواهد بود.
اما اگر معتقدید منتقدان شما کم تعداد یا انگشت شمار هستند، بسیار کار ساده و راحتی است که با آنان ارتباط مستقیم برقرار کنید!
پس برای اثبات سخن خود به این پرسش هم پاسخ بفرمایید که آیا شما تا کنون شخصاً ًبا این منتقدان اندک، -چه خوب که شغلشان را منتقد بودن می‌دانید- تماس گرفته و از آنان خواسته‌اید صحبتی با هم داشته باشید؟ یا معتقدید شأن مدیریت خانه موسیقی اجل از این حرف‌هاست و این روش، روش درستی نیست و آنان باید در پیِ مشاهده اطلاعیه روابط عمومی خانه یا خواندن یکی دو جمله از زبان شما در میان یک مصاحبه، دوان‌دوان یا هروله کنان خود را به خانه برسانند، از شما وقت بگیرند تا مانند تعدادی ناراضی از یک موضوع یا بخشی از عملکرد شما، از شما به شما شکایت و انتقاد کنند؟
منبع: مهر

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *