همین که امثال علی حاتمی نماندند تا شاهد مصیب‌زدگی‌ این روزهای سینمای ایران باشند و تُرک‌تازی و صدرنشینی جماعت سُفله‌ را ببینند و میدان‌داری ابتذال‌های مهوع را نظاره کنند باید شکرگزار بود!

 

بانی‌فیلم-مسعود داودی

مناسبت‌های میلاد و درگذشت بزرگان عالم هنر و یادآوری‌های دیداری و نوشتاری در تهنیت یا رثای این‌ هنرمندان نه از باب وظیفه که به خاطر اهمیت پایبندی به اصول است.
زنده‌یاد علی حاتمی یگانه‌ هنرمندی بود که برخلاف خیلی‌ها، مسیر هنرمندانه خود را در پیش گرفت؛ او نه تابع و مقهور دایره قدرت شد و نه مجیزگوی اصحاب قدرت!
جایگاهی که حاتمی با تلاش‌های خستگی‌ناپذیرش به دست آورد، این کارگردان را در میان هم‌نسلانش و بسیاری دیگر از سینماگران، به فیلمسازی مستقل، ایرانی به مفهوم کامل و شاخص و بی‌بدیل تبدیل کرد.
به یادگار گذاشتن انبوهی از آثار بی‌بدیل در سینمای ایران، به قدر کفایت بر ادعای بی‌رقیب بودن این سینماگر دلالت دارد.
چه بسیار فیلمسازانی که تلاش کردند به دایره فهم و شعور سینمایی آثار زنده‌یاد حاتمی نزدیک شوند اما ‌برآیند ساخت‌های‌شان، نسخه‌ای بدلی از آثار این کارگردان فهیم بود!
حاتمی روایتگر دورانی از تاریخ ایران بود که خوشگذرانی‌ها و بی‌کفایتی‌های حاکمان قجر، امان کشور را بریده و جامعه را مضمحل کرده و مردم را به ستوه آورده بود.
زنده‌یاد حاتمی اما در میان روایت این حجم بزرگ از بی‌لیاقتی و خیانت و انبوهی از زشتی‌های دوران فرمانروایی حکام عقب‌مانده سلسله بی‌هویت قاجار، دوربین‌اش را به سمت مردم می‌چرخاند و تاریخ را از زاویه نگاه مردم می‌دید…
حاتمی فرهنگ عامه و رفتارهای مردمان یکصدوپنجاه سال اخیر را با تلقی‌های زیباشناسانه‌اش از همین دوران تاریخی، درهم می‌آمیخت و محصولی بدیع را خلق می‌کرد.
برای او مهم‌ نبود که آفرینش‌هایش تا چه میزان با روایت‌های مکتوب تاریخی مغایرت دارد، برای او اهمیت نگاه منحصر به فردی که مبتنی بر ارایه تصویری آرمانی از ایران بود اولویت داشت.
زنده‌یاد علی حاتمی با آن‌ پیشینه فرهنگی و با آن سطح از شعور هنری‌اش بیشترین خدمت را به سینمای نحیف تاریخی مملکت کرد. او به واسطه این نوآوری‌هایش، همیشه در صدر تاریخ سینمای کشورمان قرار خواهد داشت و اصحاب هنر و دوستداران سینمای ایران همیشه با احترام از او یاد خواهند کرد.
همین که امثال علی حاتمی نماندند تا شاهد مصیب‌زدگی‌ این روزهای سینمای ایران باشند و تُرک‌تازی و صدرنشینی جماعت سُفله‌ را ببینند و میدان‌داری ابتذال‌های مهوع را نظاره کنند و حرص بخورند و غصه‌دار شوند، باید صدها بار شکرگزار باشیم!
شلتاق انداختن و میدان‌داری خروجی‌های «مزرعه بلال» در برهوت نگارستان‌های هنر و فرهنگ مملکت که تماشا کردن ندارد! فرقی ندارد که بدانیم و بگوییم که در این «مصیب‌کده» و بازار ابتذال، چه افرادی با لولیدن درمیان یکدیگر رشد کرده و از فرش به عرش رسیده‌اند؛ از «کیف‌کش»های سابق تا «خبرییاران» سخیف؛ هرچه باشد این روزها شاهدیم که دوره، دوره جماعت «سفله» است!!

……………………………………………………………………

ویدیویی از زنده‌یاد علی حاتمی را در لینک‌های زیر ببینید:

لینک آپارات

https://aparat.com/v/l3tgE

لینک اینستاگرام

https://www.instagram.com/banifilmdaily/tv/CXHuPGtLcQB/?utm_medium=copy_link

2 دیدگاه

  • آفرين بر آقاي داودي و قلمي كه اينچنين واقعيت امروز سينماي كشور را عيان و بيان مي كنند و در حق نادرترين و كمياب ترين مردي در سينما كه تاريخ كشورش و مردم زمانه اش را به درستي مي شناخت، شكر گزار نبودش ميشوند و به اداي احترامش. مي نويسند. راهش بدور از گزند سفله پروران باد .

  • استاد داوودی عزیز
    اندکی ازجنابعالی دلخورم…..؟
    دلخورم که باور ندارید قلمتان مرهمی است برپیکر هنروهنرمندان واقعی کشورمان.
    لطفا درنوشتن بیشتردست ودلباز باشید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *