حسعیده عرب، بازیگر سینما و تلویزیون که در فیلم و سریالهای زیادی نقشآفرینی داشته از برخی بیمهریها گله میکند اما باز هم با مهربانی تمام میگذرد و با این جمله که «عیبی ندارد خدا بزرگ است» به صحبتهایش رنگ امید میبخشد.
این بازیگر به گفته خودش مدتها به خاطر بیماری که درگیرش بوده قدرت تکلم نداشته است و اکنون تحت درمان است اما میگوید: خدا را شکر حالم خوب است و بیماریام مرا اذیت نمیکند.
سعیده عرب که آخرین همکاریاش با تلویزیون سریال آموزشی «سواد یاران» به کارگردانی عبدالرضا فیروزان برای شبکه آموزش بود، در گفتوگویی با ایسنا درباره دلایل نبودش در تلویزیون خطاب به مردمی که جویای احوالش هستند، گفت: اینکه نیستم بنا به تصمیم خودم نیست. مدتهاست که هیچ پیشنهادی به من نمیشود و گویا ما هنرمندان را با این سن و سال فراموش کردهاند.
دیگر کسی ما را نمیبیند
این بازیگر در توضیح بیشتر دلیل نبودش در سریالهای طولانی تلویزیون میگوید: با کمال تاسف یکسری از افراد در کارهایی حضور دارند که میآیند و نقش میخرند! وقتی دوستانی هستند که پول میدهند و نقش میخرند و اینگونه خودشان را نشان میدهند، دیگر کسی به ما کاری پیشنهاد نمیدهد. اگر هم قرار باشد بابت بازی چندر غاز به ما بدهند دیگر برایشان مقدور نیست. اگر هم بخواهند به ما لطف کنند لطفشان اینطور است که پایینترین دستمزدها را که متعلق به ۲۵ سال پیش است پیشنهاد میدهند که آن هم برای ما امکانپذیر نیست و ترجیح میدهیم کار نکنیم.
عرب همچنین بیان میکند: بازیگران هم سن و سال من بسیاراند و متاسفانه بعضیها هم یک پروسه سنگین بیماری که خودم درگیرش بودم را گذراندهاند و باید گفت واقعاً نمیشود با این شرایط کار کرد. حالا باز هم ما میگوییم با همین شرایط کنار میآییم و کار میکنیم اما بعضاً میبینیم یکسری رفتارهای ناخوشایندی میشود. به عنوان مثال ما را برای کاری آفیش میکنند و بعد از یک هفته میگویند لوکیشنمان هماهنگ نشد! و یا بهانههای مختلف که خیلی زشت است.
منکر ورود جوانان نیستم اما به شرطی که ما را فراموش نکنند
بازیگر سریالهای «ولایت عشق»، «جابرابن حیان»، «سال های برف و بنفشه»، «یوسف پیامبر»، «خانه به دوش»، «سه در چهار»، «جلال» و «احضار» در عین حال به نبود هنرمندان مطرح در تلویزیون اشاره میکند و میگوید: متاسفانه دوستان مطرحمان هم که اکثرا ممنوعالتصویر شدهاند و افرادی هم که الان در تصویر هستند اکثراً چهرههای تازهاند که البته باید هم باشند و من منکر این قضیه نیستم چون معتقدم نوبت جوانان است و باید دیده شوند اما نه اینکه امثال ما را فراموش کنند. الان شاید سالی یک بار یا حتی کمتر هم به ما پیشنهاد شود. اکثرا یا کارهای کوتاه به ما پیشنهاد میشود و یا اینکه دانشجویان ما را دعوت میکنند که برویم تئاتر ببینیم، اینکه نمیشود برای ما نان و آب!
او ادامه میدهد: شبکه نمایش خانگی هم که اصلاً ما را نمیشناسد. ۱۰۰ درصد منِ بازیگر دوست دارم کار کنم. من هم مردمم را دوست دارم. علیرغم اینکه مدت زیادی است کار نمیکنم اما باز هم که بیرون میروم از نگاه پرمهر مردم بینصیب نیستم و همین برایم ارزشمند است.
گله خانم بازیگر از شرایط
سعیده عرب سپس در پاسخ به اینکه به عنوان هنرمندی که سالهاست سابقه دارید چه صحبتی با مدیرانی دارید که میگویند درِ سازمان صداوسیما به روی هنرمندان باز است؟ میگوید: فقط به دادِ هنرمندان برسند چون کار دیگری از ما برنمیآید. اسم نمیبرم یکی ـ دو نفر از بازیگران هستند که در همه کارهای شبکه نمایش خانگی حضور دارند.
وی در تکمیل همین درد دلهایش نیز میگوید: اگر قرار نیست ما روزی آنچنانی داشته باشیم بالاخره آب باریکهای هست که روزمرگیمان را بگذرانیم. خدا را شکر ولی جاهایی از زندگی که بسیار سخت و سنگین است، هستند دوستانی از همکاران ما و حتی خودمان که دستمزدهای بسیار پایین را به ناچار قبول میکنیم چون حرفه ما این است و اگر کار نکنیم افسرده میشویم.
سریال «یوسف پیامبر(ع)» تا دنیا دنیاست ماندگار میماند
بازیگر نقش میانسالی لیا (همسر حضرت یعقوب) در سریال «یوسف پیامبر» در بخشی از صحبتهایش به پخش چندین باره این سریال از شبکه های مختلف تلویزیون اشاره میکند.
عرب تاکید میکند: «یوسف پیامبر» جزو شناختهترین کارهاست و هر بار که پخش میشود با سیل عظیمی از مخاطبان مواجه میشود و این جای خرسندی و مباهات است. قصه، قصه تاریخی جذابی بود و همه مدعوین قصه را دوست داشتند. خدا رحمت کند آقای سلحشور را که تا دنیا دنیاست فکر میکنم نام سریال «یوسف پیامبر(ع)» در سینما و تلویزیون ایران پا بر جای خواهد بود. در حال حاضر هم خبر دارم که یکسری کارهای تاریخی خوب و ارزشمند در حال ساخت هستند اما هیچکس یادی از ما نمیکند.
۸ ماه تمام حرف نزدم
این بازیگر در پایان صحبتهایش به بیماریاش اشاره میکند و میگوید: مدتی بود بیمار بودم و تشخیص پزشکان سرطان زبان بود. همه جا اعلام کرده بودند که خانم عرب نمیتواند صحبت کند و همینطور هم بود. من هشت ماه حرف نزدم چون یک چهارم از زبانم با جراحی برداشته شد ولی خدا را شکر درمانم را ادامه دادم و به اذن خداوند این پروسه را پشت سر گذاشتم. در حال حاضر هم خدا را شکر خوبم و این درد مرا اذیت نمیکند و زندگیام را ادامه میدهم. تنها آرزویم سلامتی همه جوانان، راهی هموار و رزق و روزی حلال و تنی سالم برای همه مردم عزیزم است.
بدون دیدگاه