12:12

علیرضا صیادمنصور، پژوهشگر و فعال فرهنگی درگذشت.
به گزارش ایسنا، این پژوهشگر حوزه فلسفه و مطالعات زنان دارای دکتری فلسفه محض از دانشگاه تهران بود که علاوه بر تدریس در دانشگاه از سال ۱۳۹۵ به عنوان پژوهشگر در مرکز تحقیقات زن و خانواده فعالیت داشت. دبیری کارگروه روابط بین‌الملل انجمن خدمات فرهنگی ایرانیان خارج از کشور وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دبیری کارگروه دانشجویی اولین کنگره بین‌المللی اخلاق در علوم و فناوری از دیگر فعالیت‌های اوست.
ماهیت شهود عقلی در طرح اخلاق مشرقی ابن سینا، مسئولیت اخلاقی در اندیشه امانوئل لویناس؛ انفعال من در برابر دیگری، بازبینی نظام اخلاق اداری با تکیه بر اخلاق دیگری‌محور امانوئل لویناس، روایت لویناس از مسئولیت اخلاقی به مثابه واقعیت انضمامی من؛ گریزناپذیر و تقارن‌ناپذیر، بدن‌مندی سوژه در میانه هستی‌شناسی و اخلاق: واکاوی پدیدارشناسانه بدن در اندیشه مارتین هایدگر و امانوئل لویناس و دلایل عدم اهتمام ایرانیان به منطق جدید از جمله مقالات او هستند که در نشریه‌های مختلف منتشر شده‌اند.
همچنین پدیدارشناسی خشونت در رابطه‌های خانوادگی: یک رویکرد اخلاقی و تمثیل مادری و نظریه ارزش در پدیدارشناسی اخلاقی امانوئل لویناس از جمله طرح‌های پژوهشی او در مرکز تحقیقات زن و خانواده بود.
محسن جوادی، معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در پی درگذشت علیرضا صیادمنصور در پیامی درگذشت او را تسلیت گفت و نوشت: «انا لله و انا الیه راجعون
خبر درگذشت ناگهانی دانشمند جوان آقای دکتر علیرضا صیادمنصور بسیاری از دوستان و از جمله این بنده را در بهت و حیرت فرو برد؛ خبری که اندوهی دیگر و غمی بزرگ بر دل ما نشاند.
مرحوم آقای صیاد منصور را بیش از ۱۰ سال است می‌شناسم و بی‌اغراق از اندوخته‌های علمی او به ویژه از زبان‌دانی او نکته‌های زیادی آموختم.
جوانی پراحساس و عاقل که به فضیلت حلم و بردباری هم آراسته بود و در چشم من همیشه محتشم و محترم بود. شاید دو سال نیست که از رساله دکتری خود در دانشگاه تهران دفاع کرد و یک سال بیشتر نیست که ازدواج کرد. هر کمکی از دست او برمی‌آمد، بی‌مزد و منت برای اعتلای فرهنگ این کشور انجام می‌داد. گاهی با دلسوزی به ترجمه مقاله یا چکیده مقاله استاد یا دانشجو به انگلیسی – که در آن بسیار مهارت داشت – کمک می‌کرد و گاهی برای برگزاری آبرومندانه همایش‌های فلسفی در ایران مایه می‌گذاشت. مناعت طبع و جوانمردی او که خصلت بسیاری از مردم عزیز لرستان، زادگاه وی است، وی را محبوب دوستان می‌کرد.
غم این حادثه صرفا برخاسته از احساس فقدان یک دوست نیست؛ بلکه از آن جهت هم است که ایران عزیز ما امروز یکی از فرزندان غمگسار خود را از دست داد. از آخرین دیدار من با او شاید یک ماه بیشتر نمی‌گذرد و چه امیدها که از سخنان وی در دل من زنده شد. وی با حرارت و شور و شوقی فراوان از برنامه‌های آینده خود برای ایران عزیز سخن می‌گفت که آخرین نمونه آن طرحی بود برای ترویج فضیلت مدارا و گفت‌وگو در میان مردم ایران.
​​​​​اینک اگر چه خود او از میان ما رفت؛ اما اطمینان دارم دوستان وی طرح‌ها و برنامه‌های او را ادامه خواهند داد.
اینجانب ضمن عرض تسلیت به خانواده محترم و دوستان آن مسافر ملکوت، از خداوند متعال برای آن مرحوم، رحمت و مغفرت و برای بازماندگان او، صبر و سلامت مسألت می‌کنم.»

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *