در مناطقی همچون زنگبار، دارالسلام، مومباسا، لامو و… درهای زیبایی با نام درهای شیرازی مورد استفاده قرار می‌گیرد که متاثر از معماری درونگرای جنوب ایران است و با اقلیم آفریقا سازگاری دارد.
به گزارش روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، مرتضی رضوانفر عضو هیأت علمی پژوهشگاه با بیان این مطلب گفت: تمدن شیرازی که مورد تکریم مردم شرق آفریقاست بیش از یکهزار سال پیش با مهاجرت علی‌ابن حسن شیرازی به همراه هفت کشتی حامل قوم ایشان به افریقا و تشکیل چندین دولتشهر آغاز شد و تا ۵۰۰ سال (۱۵۰۲م) ادامه یافت.
او افزود: منبت استادانه، تزئینات پیچیده و آیات قرآنی روی درها، بیانگر ادغام صنایع‌دستی، معماری و باورهای مذهبی است و با توجه به محدودیت ترسیم انسان و حیوان، نقوش غالبا گیاهی و انتزاعی است.
رضوانفر با بیان‌اینکه آیات نیز ضمن دورکردن نیروهای اهریمنی از خانه، می‌تواند مانند حرز باعث محافظت افراد خانه باشد که هر روز از زیر آن عبور می‌کنند تصریح‌کرد: درها به فراخور قدرت و اعتبار صاحبخانه و یا متاثر از جنبش‌های معماری، با تزئینات بیشتر یا کمتر ساخته شده‌اند.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری تصریح‌کرد: درهای شیرازی در مناطق یاد شده، باعث ایجاد گردشگری درهای تاریخی و جذب سرمایه شده، این درها که متاثر از معماری درونگرای جنوب ایران است با اقلیم آفریقا سازگاری دارد.
بدون دیدگاه