اگر عاشق نور تابستان، روزهای طولانی تعطیلات، راه رفتن در ساحل و دراز کشیدنروی شن‌ها باشید، مجموعه‌ای از نقاشی‌های «خواکین سورولا» شما را سرحالمی‌کند. در این گزارش با مجموعه‌ای از بهترین آثار این نقاش آشنا می‌شوید که حال وهوای تابستان در سواحل مدیترانه را به تصویر می‌کشند.
به گزارش ایسنا، «خواکین سورولا»(زاده ۱۸۶۳ – درگذشت ۱۹۲۳)، که به عنوان نقاشاسپانیایی نور نیز شناخته می‌شود، در خلق تابلوهایی با موضوع ساحل و دریا که ازساحل والنسیا الهام گرفته شده بود، چیره دست بود. «سورولا» بوم‌هایی بادرخشندگی بی‌نظیر خلق کرد و توانست با ضربات قلم‌موی خود فضای مدیترانه رامتفاوت از هر نقاش دیگری به تصویر بکشد.
«ماهیگیر» اثر «خواکین سورولا»
اگرچه «خواکین سورولا» بیشتر به خاطر نقاشی‌های ساحلی آفتابی و صحنه‌های آرامساحلی‌اش شناخته می‌شود، اما او در ژانر «صحنه‌های خودمانی» نیز به‌ویژه درسال‌های ابتدایی فعالیت به عنوان هنرمند نقاشی می‌کرد. او در نقاشی‌های اولیه‌اشزندگی طبقات کارگر والنسیا، به‌ویژه صحنه‌هایی از کار مربوط به ماهیگیری و دنیایدریانوردی را به تصویر می‌کشد که در آن دهقانان و ماهیگیران فروتن سوژه‌های اصلیهستند.
«غذا خوردن در قایق» اثر «خواکین سورولا»
«سورولا» در اواخر دوران حرفه‌ای‌اش از سوی «انجمن اسپانیایی‌های نیویورک» مأموریت یافت تا مجموعه‌ای از نقاشی‌ها از آداب و رسوم محبوب و زیبای مناطقمختلف اسپانیا خلق کند. در این نقاشی‌ها می‌توان دوباره «سورولا» را به عنوان یکنقاش «صحنه‌های خودمانی» دید.
«نخلستان» اثر «خواکین سورولا»
«ماهی» اثر «خواکین سورولا»
مدیترانه
اگرچه «خواکین سورولا» مکان‌های زیادی را در اسپانیا به تصویر کشید، اما مکان موردعلاقه او بدون شک سواحل مدیترانه بود. مانند بسیاری از نقاشان دیگر، «سورولا» مقصد تابستانی مورد علاقه خود را داشت: خانواده نقاش تعطیلات تابستانی خود رادر منطقه والنسیا می‌گذراندند، جایی که «سورولا» بهشت خودش و مکان الهام‌بخشخود را پیدا کرد.
«قدم زدن در ساحل» اثر «خواکین سورولا»
سورولا نمادین‌ترین آثار هنری خود را با الهام از صحنه‌هایی از ساحل والنسیا نقاشیکرد. درخشندگی دریای مدیترانه به او اجازه داد تا انعکاس نور خورشید رویبادبان‌های کشتی‌ها به تصویر بکشد و بازی نور و سایه‌ها را روی بدن شناگران و دریا بهنقاشی کند.
نور
اما بدون شک «سورولا» نقاش اسپانیایی نور و یکی از چهره‌های برجسته «نئوامپرسیونیسم» در اسپانیا بود. او نیز مانند دیگر امپرسیونیست‌ها، در هوای آزادفعالیت می‌کرد. صحنه‌های ساحلی او یادآور شیفتگی امپرسیونیست‌های دیگر مانند«کلود مونه» به سایه‌ها و رنگ‌های مختلف نور روی آب و صحنه‌های قایق بادبانی«ادوارد مانه» است.
درباره «خواکین سورولا»
«سورولا» کودکی غم‌انگیزی را سپری کرد. او در خانواده فقیری متولد شد و در دوسالگی والدینش را بر اثر بیماری احتمالی وبا از دست داد و یتیم شد. پس از آن، دایی وخاله «سورولا» از او و خواهرش مراقبت کردند. خوشبختانه استعداد هنری او از هماندوران کودکی مشخص بود و او از سن ۹ سالگی در شهر محل زندگی‌اش به یادگیریهنر مشغول شد.
همانطور که اشاره شد، ویژگی‌های یک هنرمند بااستعداد از همان دوران کودکی در«سورولا» آشکار شد و در سن ۱۵سالگی به «آکادمی سن کارلوس» واقع در «والنسیا» پیوست.
او که برای تحصیلات تکمیلی به مادرید رفته بود و شاهکارهای هنری موزه «پرادو» رابررسی کرده بود، در ادامه به «رم» و «پاریس» رفت و دوباره به والنسیا بازگشت. اودر ابتدا آثار تاریخی و رئالیستی اجتماعی کشید که یکی از آنها «مارگریت دیگر»(۱۸۹۲) بود که نخستین اثر هنری موفقیت‌آمیز او محسوب می‌شد. این نقاشی در نمایشگاهملی مادرید مدال طلا دریافت کرد، سپس در نمایشگاه بین المللی شیکاگو جایزهنخست را کسب کرد و فروخته شد و متعاقباً به «موزه هنر میلدرد لین کمپر» واقع در ایالات متحده اهدا شد.
او اغلب خانوده‌اش را نقاشی می‌کرد. در سال ۱۸۸۸ میلادی «سورولا» ازدواج کرد وبعد از مدتی صاحب دو دختر و یک پسر شد. اعضای خانواده او از سوژه‌های محبوباو برای نقاشی کردن به شمار می‌رفتند.
«سورولا» به امپرسیونیسم روی آورد. در سال ۱۹۰۶ میلادی «سورولا» برای نخستین‌باردر گالری «ژرژ پتی»، یکی از گالری‌های اصلی امپرسیونیست در پاریس شرکت کرد. اینیک موفقیت چشمگیر بود و به اعتبار بین المللی این هنرمند کمک کرد. این نمایشگاهنزدیک به ۵۰۰ اثر، نقاشی‌های دوران ابتدایی فعالیت و همچنین صحنه‌های ساحلی،مناظر و پرتره‌ها را شامل می‌شد. تعداد نقاشی‌های او حیرت منتقدان را به همراهداشت.
«سورولا» در ایالات متحده آمریکا به یک ستاره تبدیل شد. او در سال ۱۹۰۸ میلادی بایک مجموعه‌دار به نام «آرچر میلتون هانتینگتون» ملاقات کرد که او را به عضویتانجمن اسپانیایی آمریکا در شهر نیویورک درآورد و از او دعوت کرد تا آثارش را در سال۱۹۰۹ در این شهر به نمایش بگذارد. این نمایشگاه شامل ۳۵۶ نقاشی بود که ۱۹۵ نقاشیاز آنها فروخته شد. سورولا پنج ماه را در آمریکا گذراند و در این مدت بیش از ۲۰ پرترهکشید.
موزه‌ای مختص آثار «خواکین سورولا» ساخته شده است. در سال ۱۹۳۲ خانه اینهنرمند در مادرید به موزه‌ای تبدیل شد که امروزه به عنوان «موزه سورولا» شناختهمی‌شود. این خانه معمولی اسپانیایی متعلق به نیمه اول قرن بیستم، خانه و کارگاه اودر یازده سال آخر عمرش بود. خانواده‌اش املاک او را به دولت اسپانیا سپردند و دولتتصمیم گرفت آن را به موزه‌ای تبدیل کند که نقاشی‌ها و وسایل شخصی او(مجسمه‌ها، نامه‌ها، منسوجات، مبلمان و غیره) که «سورولا» در طول زندگی‌اشجمع‌آوری کرده بود را به نمایش بگذارد.
بدون دیدگاه