یک سال می‌گذرد از روزی که بدرالزمان قریب، زبان‌شناس، نویسنده و استاد فقید، سال‌ها پژوهش به‌ویژه در زمینه زبان سُغدی را به‌جا گذاشت و رفت.
به گزارش ایسنا، فرهنگستان زبان و ادب فارسی هفتم مردادماه امسال، هم‌زمان با نخستین سالروز درگذشت بدرالزمان قریب، با یادی از این عضو پیوسته خود نوشته است: «هفتم مردادماه ۱۴۰۰، مصادف است با نخستین سالگرد درگذشت دکتر بدرالزمان قریب، عضو پیوسته فقید فرهنگستان زبان و ادب فارسی و زبان‌شناس و استاد دانشگاه.
زنده‌یاد دکتر بدرالزمان قریب زاده ۱۳۰۸ در تهران بود و مدرک دکتری زبان‌های باستانی خود را از دانشگاه پنسیلوانیای امریکا دریافت کرده بود. وی که به خاندانی اصیل و فرهیخته تعلق داشت، در حوزه زبان‌های باستانی ایران صاحب شهرت و اعتبار جهانی بود و از مفاخر علمی کشور به شمار می‌آمد.
دکتر قریب از جمله شخصیت‌های برجسته‌ای بود که در زمینه‌هایی از ایران‌شناسی فعالیت می‌کرد که کمتر کسی وارد آن حوزه‌ها شده بود. یکی از مهم‌ترین کارهای ایشان تألیف فرهنگ سُغدی بود که تمام متخصصان این زبان ناگزیر از مراجعه به آن هستند.
برخی از آثار شادروان دکتر بدرالزمان قریب عبارت‌اند از: تحلیل ساختاری فعل در زبان سُغدی؛ زبان‌های خاموش، یوهان فریدریش (ترجمه، با همکاری یداللّٰه ثمره)؛ وسنتره جاتکه، داستان تولد بودا به روایت سُغدی؛ فرهنگ سُغدی (سُغدی ـ فارسی ـ انگلیسی)؛ تاریخچه گویش‌شناسی در ایران؛ مطالعات سُغدی؛ پژوهش‌های ایرانی باستان و میانه.
فرهنگستان زبان و ادب فارسی برای آن استاد فقید آرامش روان مسئلت می‌کند و در نخستین سالگرد درگذشت ایشان، یاد وی را گرامی می‌دارد.
توضیح این‌که فرهنگستان بر آن بود که در سالگرد درگذشت این استاد فرزانه و عضو فقید پیوسته خود مراسم یادبودی با حضور شخصیت‌های فرهنگی و دوستداران ایشان برگزار کند که متأسفانه به دلیل تداوم شرایط بحرانی ناشی از همه‌گیری کوید ـ ۱۹ انجام آن میسر نگشت.»
بدون دیدگاه