علی فریدونی، سعید صادقی، بهرام محمدی فر، کاوه گلستان، بهمن جلالی، ساسان مویدی و آلفرد یعقوب‌زاده عکاسانی بودند که در دفاع مقدس عکس‌های ماندگاری را با دوربین خود ثبت کردند؛ در این گزارش از هر عکاس یک عکس شاخص انتخاب شده است.
دوربین عکاسی نقش مهمی را در جنگ‌های دنیا ایفا کرد که جنگ تحمیلی ایران و عراق نیز از این قاعده مستثنا نبود و عکاسی ایران در دوران دفاع مقدس به رشد و بالندگی رسید و عکاسان در این ایام دوشادوش رزمندگان در خط مقدم حضور داشتند و با مجاهدت خود جلوه های مهمی از ایثار و فداکاری را به نمایش گذاشتند تا اکنون بتوانیم با استناد به این تصاویر چهره مظلوم مردم ایران را در جنگ تحمیلی به جهانیان نشان دهیم.
عکس به عنوان سندی تاریخی پل ارتباطی بین نسل های گذشته، حاضر و آینده است و این تصاویر به قدری تاثیرگذار و ماندگار هستند که هنوز هم بعد از چند دهه احساسات مخاطب بر می انگیزانند.
عکس‌هایی کم‌نظیر علی فریدونی از عملیات ثامن‌الائمه در آبان 1360 و همچنین عملیات والفجر 4 در فضایی ماورایی و عملیات‌های دیگر تا پایان جنگ مخاطب را به سال‌هایی نه چندان دور دعوت می‌کند تا به نظاره واقعیت مقاومت بنشینند. عملیات والفجر 8 یکی از مهمترین عملیات‌های دفاع مقدس است که فریدونی در این عملیات شرکت کرد و حتی در شرایطی قرار گرفت که به خبرگزاری ایرنا خبر شهادت وی را دادند.
سعیدصادقی
سعید صادقی در سال ۱۳۳۲ در شهر تبریز بدنیا آمد. وی عکاسی را از دوران انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ آغاز و با سمت عکاس و خبرنگار در روزنامه جمهوری اسلامی در سال ۱۳۵۸ همزمان با شروع جنگ تحمیلی ادامه داد. وی پس از جنگ عراق نمایشگاه نیمه پنهان جنگ را بایک عکاس عراقی برگزار کرد.
مستند بلگراد و کارگردانی و فیلمبرداری هفت قسمت از مجموعه مستند جنگ با نام هفت زخم از دفاع مقدس از دیگر فعالیتهای هنری او بشمار می رود. سعید صادقی در سال ۱۳۸۵ نشان شجاعت و در سال ۱۳۸۶ نشان درجه یک هنری شورای انقلاب فرهنگی را از آن خود کرد.
علی فریدونی
علی فریدونی متولد سال ۱۳۳۳، درباره خود می‌گوید عکاسی را از سال ۱۳۴۹ در عکاسی شاهرخ واقع در خیابان قزوین، چهارراه عباسی تجربه کردم و از سال ۱۳۵۵ در خبرگزاری جمهوری اسلامی عکاسی (پارس) در بخش لابراتوار آغاز نمودم.
ظرف پنج سال ابتدای ورودم به خبرگزاری در محیط لابراتوار مشغول بودم و در زمان مدیر عاملی دکتر خرازی و دبیر سرویسی رسول قدیری نیا ماموریت یافتم تا با حضور در منطقه عملیاتی از شکست حصر آبادان عکاسی کنم و این شد اولین دوربین به دست گرفتن من و آغازی بر امروزی که ایستاده ام.
بهرام محمدی فر
عکاسی را به طور آماتور از سال ۱۳۵۵ شروع کردم و در سال ۱۳۵۸ سرویس عکاسی روزنامه جمهوری اسلامی را با دوستان راه اندازی کردیم و به شکل حرفه ای در همان روزگار به کار عکاسی مطبوعات پرداختم.
در مدت زمانی که کشور درگیر جنگ بود با نشریات مختلفی همچون سروش و…همکاری داشتم و بیشتر عمر عکاسی ام را در همان ایام در جبهه گذراندم و قریب به هشتاد درصد عملیات ها را عکاسی کردم.
دو سال آبتدای جنگ را بیشتر همراه با دکتر مصطفی چمران در ستاد جنگ های نامنظم و آفای خامنه ای گذراندم و در عملیات خیبر دچار موج گرفتگی و چندین بار هم شیمیایی شدم..
در حادثه طبس اولین عکاس حاضر در صحنه بودم و در جنگ سی و سه روزه لبنان هم به عنوان عکاس حاضر بودم.
کاوه گلستان
در سال ۱۳۲۹ در آبادان به دنیا آمد. یکساله بود که با خانواده اش به تهران آمد و در تهران بزرگ شد. تا کلاس هفتم در ایران درس خواند و از ۱۳ سالگی برای ادامه تحصیل به یک کالج شبانه روزی در خارج از کشور (انگلستان) رفت.
در سال ۱۳۴۷ به ایران (تهران) بازگشت. در سالهای ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۰ در شرکت های تبلیغاتی به عنوان عکاس و انیماتور مشغول به کار شد. کار حرفه ای عکاسی را در ۱۳۵۰-۱۳۵۱ با اولین ماموریت مطبوعاتی اش که تهیه عکس و گزارش جنگ در کشور ایرلند شمالی بود شروع کرد. وی در جنگ ایران و عراق تصاویر ماندگاری را ثبت کرد. گلستان در ۱۳ فروردین ۱۳۸۲ در کفری کردستان عراق در حین ماموریت و تهیه گزارش و تصویر برداری بر اثر انفجار مین کشته شد.
بهمن جلالی
بهمن جلالی در ۲۵ دی ۱۳۲۳ در تهران متولد شد. در دوران جوانی در رشته اقتصاد در دانشگاه ملی تحصیل کرد. بنابراین در رشته عکاسی تحصیل نکرده و آن را به صورت تجربی آموخته است. در اواخر دهه ۱۳۴۰ و بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه به عنوان عکاس مشغول به کار شد. سپس در موسسه‌ها و دانشگاه‌های مختلف عکاسی تدریس کرد. سپس در مجله «تماشا» مشغول به کار شد و با قباد شیوا همکاری کرد. جلالی در سال ۱۳۵۳ به لندن رفت تا عکاسی را خوب یاد بگیرد. بنابراین در استودیو جان ویکرز مشغول به آموزش شد.
سپس در انجمن عکاسی سلطنتی بریتانیا عضو شد. جلالی از خانه های خالی خرمشهر عکس های بسیار تاثیرگذاری گرفته است.
ساسان مویدی
مویدی درباره خود می‌گوید: تاریخ نهم خرداد سال ۱۳۳۸ در اطاق رادیولژی بیمارستان مادران تهران متولد شدم. عکاسی را از سن هفده سالگی به صورت حرفه ای در روابط عمومی تلویزیون آموزشی در سال۱۳۵۵ شروع کردم واز سال ۱۳۶۱تا ۱۳۷۹ به عنوان عکاس و حامی پنج مجله هفتگی و ماهنامه مشغول بودم.
از سال ۱۳۷۹ تا ابتدای اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۶ در واحد عکاسی سیما دوره خدمتم را به پایان رساندم و علاقه ام به عکاسی مستند باعث شده تا در این شاخه از عکاسی همیشه خودم را مشغول ببینم.
مویدی سال های جنگ در عملیات های مختلف حضور داشته است و تصاویر ماندگاری را ثبت کرده است.
آلفرد یعقوب‌زاده
آلفرد یعقوب‌زاده، سال ۱۳۳۷ در یک خانواده نسبتا فرهنگی و از پدری ارمنی و مادری آشوری متولد شد. با وقایع انقلاب ایران در سال ۵۷ تحصیل در رشته طراحی داخلی را رها کرد و وارد دنیای عکاسی شد.
با پیروزی انقلاب و شروع جنگ تحمیلی به جبهه‌ها رفت و ۳ سال در گروه جنگ‌های نامنظم شهید دکتر چمران حضور داشت و برای رسانه‌های داخلی و خارجی عکاسی کرد. عکاسی جنگ ایران و عراق و همکاری با خبرگزاری آسوشیتدپرس وآژانس عکس سیگما از جمله فعالیتهای اولیه وی در عکاسی است. عمده فعالیتهای حرفه‌ای این عکاس به ثبت رو یدادهای گروگانگیری در جنگ لبنان اختصاص دارد و ۱۳سال در میان مبارزان فلسطینی علیه اسرائیل عکاسی کرده است.
بدون دیدگاه